Otistik Çocuk Turşu Sevmiyordu Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Çocuk Turşu Sevmiyordu
Maliyetinden mi sürekli verilmesi,
Haftanın bir gününde yerlere dökülmesi,
Yoksa çok mu vardı da tüketilsin diye,
Sürümden kâr sağlayıp israf eylerler niye?
Anla ki yemiyorlar üç beş kişi dışında,
Lezzet düşüncesinden tat aradıklarında…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Çocuk Turşu Sevmiyordu eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Çocuk Turşu Sevmiyordu Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Otistik Çocuk Turşu Sevmiyordu Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmlinin Sitede Yalnızlığı
Annesi öğretmeni, evi okul gibidir,
Baba, okul müdürü kardeşler çevresidir…
Salon, dersen toplumu odası park yeridir,
Koridor bir cadde mutfak okul kantinidir…
Site bahçesi yasaklanmış bir hapishane,
Bekçisi, yöneticisi her şey tımarhane…
Bir emir almış gibi her birisi duygusuz,
Kalp, ruh, gönül kalmamış tavırlar tam olumsuz…
Çünkü o bir otizmli ilgileneni yoktur,
Merhametli kalmamış şikayetçisi çoktur…
Dokundurtmazlar bile sentetik çimenlere,
Plastikten inşa edilmiş kedi köpeklere…
Taş bina, otizmliye çok şeyi yasak kılmış,
Buzul düşüncesinde dağ gibi sıralanmış…
Otizmlim hiç üzülme sen mutlu bir çocuksun!
Yalnız kalmış da olsan sen daha huzurlusun…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistikleri Tanıdık Ve Sevdik
Biz, onları tanıdık anlayış ile sevdik,
Otizmliler, dedik otistik çocuklar dedik…
Onlar, hasta değil davranışlarıyla çocuk,
Ömür süreliğince her birisi kuzucuk…
Sevmemiz gerekecek Rab rızası gereği,
Sevgi ya da sevgiyle insan olma ereği…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Hasan’la Otizmli Feridun
Yan sınıfa gelmişler ziyaret amacıyla,
Öğretmen ziyareti yanında Feridun’la…
Kapı ortak olunca daldı sınıfımıza,
Abla gel dese dahi sığındı yanımıza…
Dedik, hiç sorun değil Feridun’a bakarız,
Hem ilgileniriz hem de kolay anlaşırız…
Adı Feridun imiş yanlış duymadı isek,
Çok iş kolay olacak biraz anlaşabilsek…
Feridun da otistik ama diğer okuldan,
Ses de edemiyoruz tanımadığımızdan…
Gergin bakışlarıyla bari zarar vermese,
Öğrencilerim küçük tehlike gelişmese…
Hayır, diyemiyoruz diğer sınıflar gibi,
Rab rızası gereğinden sevmeli habibi…
Güvenmiş getirmişler ah bir konuşabilse!
Çocuk dikildi durdu şu kenara çekilse…
Akıllı tahtamızdan çekilse de ders yapsak,
Sol tarafına ya da sağa uzaklaştırsak…
Dedim, “kardeşim yaklaş sandalye üzerine,”
Dedim, “efendi otur sınıfın köşesine…”
“Sandalyem boş sayılır sen oturabilirsin,”
“Şu köşede minder var rahat edebilirsin…”
Bakışlar ki çok çok sert üstelik sallanıyor,
Gözaltı süzmelerle Feridun çekilmiyor…
Sağ kolundan ve diğer omuzundan tutarak,
Evladım gel, dedim ve sevgiyle yaklaşarak…
Rica ettik olmadı üstelik de direndi,
Bisküvi takdim ettik almak da istemedi…
Bekleyelim, der iken Hasan çekivermişti,
Yandaki boş sıraya onu itivermişti…
Hiçbir sorun kalmamış Hasan’ın sayesinde,
Huzurluyduk çocuk çocuğu dinlediğinde…
Sonra abla geldi sorun verdi mi? Dedi,
Uslu çocukmuş dedik henüz zarar vermedi…
Dedik, huyu nasıldır bizleri anlıyor mu?
Çevresindekilere de zarar veriyor mu?
Aynı bebek gibidir çektiğinde geliyor,
Tamamen zararsızdır sorun oluşturmuyor…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuk Yol Almalıydı
Kalemi getir gibi ya da defteri kaldır,
Çantanı yerden al, kâğıdı yakınlaştır,
Çizgi çizme işinde, kalem tutabilmeli,
Tuttuğu kalemlerle resim çizebilmeli,
Çizmek istemese de az çok ilgilenmeli,
İş güç benzeri yolla bilincine ermeli…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK