Otistik Çocuk Bir Yaşında Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Çocuk Bir Yaşında
Diğer bebekler gibi aynı özelliklerde,
Otizm sanılmayacak belirtisiz şekilde…
Sanki normal gelişim akla sorun gelmiyor,
Yavaş yavaş çıkacak dertler de gelişmiyor…
Derken, göz göze gelmemeler şeklinde dertler,
Tepki vermeme gibi çıkacak belirtiler…
Tedbir almak gerekir erken eğitim için,
Bilgi yüklemelerle seviye vermelisin…
Çünkü başlangıcı var otizm denilen derdin,
Zamanlama az gelişmesinde otistiğin…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Çocuk Bir Yaşında eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Çocuk Bir Yaşında Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Otistik Çocuk Bir Yaşında Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmli Çocuk Koşuyorsa Tutacaksın 5
Okul bahçe doluydu hem de dört tarafından,
Her bahçede bir kapı yola açıldığından,
Bahçe içerisinde koşan çocuk var ise
Koşmak kaçmak demekti vaziyet bilinirse,
Rehberlik yapma ile kaçanları tutmakla,
Karşıdan gelenlerden yardım aralamakla,
Bu düşüncelerimizle otizmli kaçmazdı,
Tutun diyenler varken çocuk yakalanırdı,
Kimse kaçamıyordu tedbir düşüncesiyle,
Koşma normal değildi kaçma fikirleriyle…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Tuna Rahatsızdı
Servisten indiğinde sınıfına zor vardı,
Anlaşılmaz seslerle, laf söyleyip sızlandı,
Ne tebessüm ediyor ne de konuşuyordu,
Sık tekrarladığı şey uyumadım diyordu,
Neyin var, dedikçe de laf ya da söz ekliyor,
Sınıf içerisinde şahsımızı üzüyor…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Yaşar Pencere Kolunu Fırlatmakla
Biz, ona atma deriz sürekli bir şekilde,
Unutulmuş ne varsa, eline geçtiğinde,
Atacak, fırlatacak alınlardan vurmakla,
İsabet ettirmeyle, geçeni fırlatmakla,
Nefsinden gelme mi edindiği bu tavır?
Ardından da kahkaha yol aldığını sanır…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Adel’le Yemekhane Yolunda
Yine aynı sorunlar yemekhane yolunda,
Adel, inmek istemez dert oluşturduğunda…
Varacağımız salon bir kat aşağımızda,
Maşallah, demeliyiz çocuk bir üst zekâda…
Yandaki boş koridor karanlık mı karanlık,
Çocuk oraya daldı biz koşamayacaktık…
Hem oradan çıkış yok kaçacak yer kalmadı,
Müstahdem kardeşim Muhammed’e yakalandı…
Depodan topladığı elinde oyuncakla,
Biraz oynasın, dedik almış aldıklarıyla…
M
ehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK