Otistik Ali’ye Beş Dakika Bakacaktı 5 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Ali’ye Beş Dakika Bakacaktı 5
Sen Abbas’ı verince, biz hiç gizlenmiş miydik?
Adel’i ve Emirhan’ı hiç reddetmiş miydik?
Ömür getirilince ya da verildiğinde,
İlgilenmemiş miydik bir saat kadar hâlde,
Bencillik hoş değil yakışmayan bir durum,
Hele bir de saklanmak anlaşılmaz bir durum,
Sen yine de hep yolla sürekli bakacağız,
Her kim gelirse gelsin hiç saklanmayacağız…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Ali’ye Beş Dakika Bakacaktı 5 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Ali’ye Beş Dakika Bakacaktı 5 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Otistik Ali’ye Beş Dakika Bakacaktı 5 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmli Adel’den Kırık Bebek Sevgisi 8
Dedim, kapak da olsa alıp da oynadığı,
Olmaz demeyeceksin seçtiği oyuncağı,
İster kamyonla oynar isterse tekeriyle,
Ya da sadece çıkmış olan tekeriyle,
Otizmlimiz de böyle kırık bebeği ile
Orijinali varken ilgilenmemesiyle…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Çocuk Güvenmiyor Gibi 2
Şahsı da biliyor ki kendisi de bir insan,
Otizme layık görülmüş can içinde bir can,
Hile, hurda ve isyan iç içe katılarak,
Et kemik veya deri kalanı da kap kacak,
Boş kalmasın, diye mi otizmli katılarak,
Sebebi yok deyip de iş sulandırılarak,
Hem neden güvensin isyankâr türlerine,
Otizm konusunda hakkı dinlemeyene…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Adel’in Parçalaması İşin Zor Tarafıydı 17
Düşünmüş olmalıydı hesaplama şeklinde,
Elimdekine bakıp da imrenme biçiminde,
Neyse ki sonrasında kırma işi azaldı,
Zarar verme işleri gereğinde kalmadı,
Yazılacak çok idi Adel’imiz hakkında,
Şahsımız tek olunca kalanları aklımda…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Olmak
Sizler gibi olmayı ne de çok arzulardım,
Neşelenip gülmeyi sizler gibi yapardım...
Bıktım el edenlerden acıyan bakışlardan,
Sırtlarını dönüp de işaret yapanlardan...
Bak giyinemiyorum gömlek denilen şeyi,
Ayakkabılarımı ya da şu elbiseyi...
Elimden tutanlar var koşamıyorum bile,
Özel isteklerimi getiremiyorum dile...
Onlar bakıp anlıyor bundan utanıyorum,
Hiç kızmasalar dahi bu yüzden huzursuzum...
Ne kalem tutuyorum ne de harf biliyorum,
Karnım dahi acıksa açım diyemiyorum...
Yarınlarım olmalı ailem bunu düşünür,
Endişelenmekteler babam buna üzülür...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK