Otistiğin Zamanı Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistiğin Zamanı
Otistiğin zamanı meçhul yerden geçmekte,
Bilinmez bir yol gibi algısız gelecekte…
Bu yüzden de gezmeli zamansız mekânları,
Yok, olmuş geleceklerden el sallayanları…
Ya da ruhsuz bedenleri pastel boyalar ile…
Kâğıtsız defter gibi görünmez kalemlerle…
Çünkü otistik gerçek resim dersi dışında,
Tek duvar üzerinde ahenkler havuzunda…
Ne kuru ne de sulu tamamı pastel boya,
Deniz renginde mavi üzerinde bir kaya…
Otistik, dalar suya yüzme bilmese dahi,
Her tür var sofrasında hakikat gibi sahi…
Anne, koşar kurtarır otistikler habersiz,
Sanırsın resim sanal, resmedeni bilinçsiz…
Oysa gerçek sanılan onun varlığında var,
Tükenmez kâğıtlara sığdırılacak kadar…
Otistiğin zamanı pas tutmayacağından,
Yokluk gibi kütlesiz bu zamansızlığından…
Formüller net olmasa kaldırmaz seviyeler,
Selam gönderenlerle ötelerden gelenler…
Yönlendirmesen bile geçmişi, geleceği,
Otistik muaf bilir her türlü bilgeliği…
Doğmadan evvelinden, doğduğu güne kadar,
Kalan bölüm bizimle yalnızlığı kucaklar…
Otistiğin zamanı değişmez, bilinenden,
Ölmeyecekmiş gibi ruh gibi ezelinden…
Yeter ki sen çekme onun tercihlerini,
Ayaksız ırmaklardan renkli sandalyesini…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistiğin Zamanı eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistiğin Zamanı Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Otistiğin Zamanı Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otistik Doğmuşuz
İnsanlığım yanlışta birbirlerini yerken,
Biz, susar, izleriz size üzüldüğümüzden...
Masumluğumuzdan olsa kabullenilmemiz,
Gücümüz Rab katında çünkü biz ezilmişiz...
El dahi açmayız biz yüce Rabbimize,
Her duamız kabuldür yüksekten bakma bize...
Gösteriş, dersen yoktur ihaneti sevmeyiz,
Biz, otistik doğmuşuz sizler gibi değiliz...
Doğa mı katlederiz, deneyler mi yaparız?
Mal ve mülk mü toplarız nerede suçlarımız?
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Yaşar Ellerini Çırpmasa 5
Ders işleyemiyorsun Yaşar’ın ellerinden,
Ağlaması, salyası pek de dinmediğinden,
Dakikada bir kere sürekli silme ile
Bir uçtan diğer uca gidip de gelmesiyle,
Ya diğer otizmliler ders engellendiğinden,
Otizmli Yaşar’a bir tepki geliştiğinden…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmi Oluşturmuştuk 2
İnsan, henüz ilkeldi yanlışı seçtiğinden,
Hatalar da ısrar edip hak bilmediğinden…
Aciz davranıyordu insanlık konusunda,
Bencillikleri ile daha da kazanmada…
Demiyordu, yarınım, yarınlarımız olsun,
Çıkmasın dert ve keder çıkmasın büyük sorun…
Bilse, “Yarınımız var soy ve sülale sürsün!
İlim, bilim yürüsün inançlar hoş görülsün…”
Hak mı sevilmiyordu da gizletiliyordu?
Lanet kargaşalarla huzur bozuluyordu…
Gerek fikirleriyle gerek eylemleriyle,
Gıdalarıma kattığı eklemeleriyle…
Oluşturduğu yolla down ya da otizm gibi,
Doğruyu bilse de dinlemiyordu habibi…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Mustafa Komut Almalıydı 12
Bir yerden komut alsa diyeceğim tamamdır,
Dur, deyince de dursa bir yerlere varılır,
Komut almadığından diyeceğim olmuyor,
Dur, deyince durmuyor bir yere ilerliyor,
İlerlediği yerlerse kapı tarafına,
Kapı nerede ise koşturma safhasına…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK