O’nu Anla 18 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
O’nu Anla 18
Amaç duyarlılıktı insanlığın çapında,
Duyarlılık işiydi, toplumlar arasında,
Amaç otizmlilerdi, otizmli çocuklarım,
Otizmi duyanlarım veya anlayanlarım,
Bu bir yatırım idi farkındalık işine,
O, anlaşılsın diye bilinç verme şekline,
Gerek şiir ile gerek fikir düzenine…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
O’nu Anla 18 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
O’nu Anla 18 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
O’nu Anla 18 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otistik Ali Ağba Bay Demekle
Dedim, ağba bay da nedir ısrarlı söyleyişle,
Ağba bay dediğin anda sinirlenme şeklinle,
Sert bir hâlde bakarsın biz ne cevap verirsek,
Anla beni şeklinde sert tepki göstererek,
Tamam, dedik soralım telefon etme ile
Baban her ne der ise işi çözümlemeyle,
Baba cevap verdi çocuk beni özlüyor,
Uykusu geldiğinden eve dönmek istiyor…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Yaşar Taklit İle
Artırmakla geliştir, taklit becerilerini,
Bakıp da yapma ile bilinç eylemlerini,
Elinden tutmakla değil sürekli şekilde,
Bir yere varma ile taklit geliştirmende,
Yeterli değil dersen gördüklerinden gayrı,
Taklitle bir yere gel al tüm davranışları…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Ahmet Saldırgandı 3
Nusrettin eski dostum evvelki okullardan,
Hoşgörü timsalidir saygı taşıdığından,
Sınıfı çok genişti sanki uçak girecek,
Sadece Ahmet vardı sekiz yaşında bebek,
O da otizmli çocuk ancak biraz saldırgan,
Her şeyden emin bir hâlde uzak anlayıştan,
Nefret ile bakındı yeşil gözleri ile
Şık kıyafet altında bebek bezleri ile
Hocası Nusrettin’se çok değerli öğretmen,
Eski okuldan dostum üstelik de hep bizden,
Masalarını verdi bu sınıf sizin dedi,
Siz bize aldırmayın huzurlu olun dedi.
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmlilerim Gel Denildiğinde 3
İş ağırlık değildi kalkın denildiğinde,
Umursamama gibi yol belirlendiğinde,
Ömür ağır da olsa yerinden kalkıyordu,
Asıya yönelip montunu kucaklıyordu,
Yemekhane yolunda sağa sola sapmadan,
Ya da bahçe içinde gönülsüz davranmadan,
Adım adım geliyordu yanında Osman’la,
Kenan varsa Kenan’la gönüllü davranmakla,
Yine de çoğunlukla gelmiyorlardı bile,
Bilinç kural her ne ise aldırmama ile…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK