Okuldaki Çocuk Şiiri | Zümra ÇOBAN
Okuldaki Çocuk
Gelirdi okula, sakin ve sessiz,
Ayaza vurmuş sanki, gonca gül gibi,
Kızarmış gözleri, dizler takatsiz,
Yok mudur diyecek bir sözün çocuk.
Oyunlar oynamaz, köşede bekler,
Dersleri dinlerken, hep dalıp gider,
Kurumuş simitle, akşamı eder,
Nedir içindeki, sızın ey çocuk.
Yürek yakıyordu, yaralı bakış,
Kanadı kırılmış, zavallı bir kuş,
Nedir sendeki bu, bilinmez çöküş,
Hüzün yansıtıyor, yüzün ey çocuk.
Öğrendik ki sonra, yokmuş anası,
Başını okşamaz, olmuş babası,
Omzuna yüklenmiş, hayat çabası,
Meğer kan ağlarmış, özün ey çocuk.
Bizler bir kardeşiz, tut elimizden,
Sana zarar gelmez, hiç birimizden,
Benimde yüreğim, farksız bir közden,
Karamı yazılmış, yazın ey çocuk.
Zümra ÇOBAN
ANKARA
Okuldaki Çocuk eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Zümra ÇOBAN
Okuldaki Çocuk Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Okuldaki Çocuk Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Çocuk - Çocukluk Konulu Şiirler
İlkokula Başlayacak Çocuk 3
Okul yaşı düşünce ta bebeklere kadar,
Bez ile muşamba ile sevimli olacaklar.
Sınıfları dinlesen ağlamaklı sesleri,
Anneleri kapıda duyulur nefesleri.
Uyku vakitleri var, uyumaları gerek,
Altı yaş dahi olsa onlar henüz bir bebek.
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Çocuklar Ölmesin
21. asrın yeni modası,
Bomba modası.
İadelisi, taahhütlüsü,
Çocuk katili, akıllısı.
Hepsi vahşi, hepsi katil.
Tomahawk, crius,
Misket, napalm.
Bırak kullanmayı bunları
Üretmek bile,
Alçaklığın en alçakcası.
İşte!
Zifiri karanlığı aydınlatıyor,
Bombalarıyla birileri.
Ödettiriyor biri bedel,
Bedel ödüyor birileri.
Suçsuz yere tek bedel ödeyen,
Çocuklar;
Kimi,
savaşın muharip olmayan şehidi.
Kimisi de
savaşın yetimleri.
Bak!
Mahzun bir çocuk.
Belli ki çok korkmuş,
Hep titriyor minik elleri.
Memleketi müstemleke,
Adı yetim.
Benzemiyor anne eline,
Emperyalistlerin soğuk elleri.
Şanslı sayıyor kendini.
Çünkü o,
Mahallenin kurtulan tek çocuğu,
Tek yetimi.
Mutlu yaşasın diye birileri,
Ölmemeli birileri.
Hepsinden önemlisi;
Olmamalı çocuklar;
Ölen birileri.
Ergül Sırkıntı
Şeyma Döndü DAĞISTANLI
Bak Benimki Bitti...
Çocukluk ne güzeldi
Çok özledim o günleri
Oynarken çıkardığım sesleri
Seivnçle sevdiğim köpekleri
Çocukluğunu iyi yaşa
BAK BENİM Kİ BİTTİ...
Ne kadar özlersin
Ne kadar küçük olmak istersin
Şimdi sen,sen büyüksün
Olamazsın artık küçük,
Çünkü sen büyümüşsün
Göz açıp kapayıncaya kadar
Bitti hayat gitti
Çünkü artık BENİMKİ BİTTİ...
BAK BENİMKİ BİTTİ,BAK İŞTE BİTTİ
Ecenur Pehlivan
Çocuk
Bir kuştu,
Allı allı bir kuş.
Her tüyüne bir çiçek bağladılar
Uçmadı o.
Bir kuştu,
Mavili mavili bir kuş.
Her tüyüne bir boncuk bağladılar
Uçmadı o.
Bir kuştu,
Yeşilli yeşilli bir kuş.
Her tüyüne bir çocuk kordelası bağladılar
Uçtu o.
Fazıl Hüsnü DAĞLARCA
Fazıl Hüsnü DAĞLARCA