Okuldaki Çocuk Şiiri | Zümra ÇOBAN
Okuldaki Çocuk
Gelirdi okula, sakin ve sessiz,
Ayaza vurmuş sanki, gonca gül gibi,
Kızarmış gözleri, dizler takatsiz,
Yok mudur diyecek bir sözün çocuk.
Oyunlar oynamaz, köşede bekler,
Dersleri dinlerken, hep dalıp gider,
Kurumuş simitle, akşamı eder,
Nedir içindeki, sızın ey çocuk.
Yürek yakıyordu, yaralı bakış,
Kanadı kırılmış, zavallı bir kuş,
Nedir sendeki bu, bilinmez çöküş,
Hüzün yansıtıyor, yüzün ey çocuk.
Öğrendik ki sonra, yokmuş anası,
Başını okşamaz, olmuş babası,
Omzuna yüklenmiş, hayat çabası,
Meğer kan ağlarmış, özün ey çocuk.
Bizler bir kardeşiz, tut elimizden,
Sana zarar gelmez, hiç birimizden,
Benimde yüreğim, farksız bir közden,
Karamı yazılmış, yazın ey çocuk.
Zümra ÇOBAN
ANKARA
Okuldaki Çocuk eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Zümra ÇOBAN
Okuldaki Çocuk Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Okuldaki Çocuk Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Çocuk - Çocukluk Konulu Şiirler
Ay Dede
Ay dede,ay dede
Yüzündeki bu hüzün de ne?
Biraz gülümsesene
Canın sıkılmaz mı senin?
Hiç korkmaz mısın?
Kocaman gökyüzünde?
Sahi arkadaşın var mı?
Onlar da bizim gülüp ağlar mı?
Söylesene söylesene.
Bir akşamüstü
Çıkıp gelsek yanına.
Konuk eder misin evine?
Mirac çetintaş
Bırakın Renkleri Çocuklara
Bırakın renkleri çocuklara
Güneş sarı, deniz mavi, çimenler yeşil olmasın
Kızmayın onlara
Fil kırmızı renkli olur mu diye?
Bırakın renkleri çocuklara
Uçsuz bucaksız hayalleri
Kendinize benzetmeyin
İster mor ister beyaz olsun yeryüzü
Çünkü onların hayal dünyası bu
Her şeyine karıştın ama
Dokunmayın çocukların renkli dünyasına
ALİ RIZA CEBECİ (ARCXY16)
ALİ RIZA CEBECİ
Uluslararası Çocuk Günü 6
Bugün çocuk günümüz hem de dünya çapında,
Hem anar hem kutlarız alkışlar arasında…
Sonra dağılacağız kutlama bitti diye,
Açlıktan ölenler varken düşünmeyiz niye?
Savaşta ölenler öldürülenler duyulur,
Tek ses dahi edilmez kuvvetliden korkulur…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Afacan Çocuk
Ben küçükken
Ele avuca sığmayan
Afacan bir çocukmuşum
Mantar tabancamla pat pat
Gök gürültüsünü topa tutmuşum
Gökyüzünü sürmek için
Bulutları çifte koşmuşum
Eğirmişim bulutları
İplik yapmışım renk renk
Yıldızlara çorap mendil
Aydede'ye kazak örmüşüm
Dönme öğretmişim dünyaya
Hem dünyayı hem kendimi
Boşu boşuna yormuşum
Berfin