Öğretmenler Şiiri

Öğretmenler Şiiri | DOĞA DEMİRALİ

Öğretmenler

Öğretmenler,
Bizim ikinci annemiz.
Bizim ailemiz.
Bize her şeyi gösterirler.

Okumayı,
Yazmayı,
Saygıyı,
Sevgiyi.

Nerede ne yapacağımızı.
Aklımızı çalıştırmayı.
Neyin kötü,
Neyin iyi olduğunu öğrettiler.

Öğretmenler.
En değerli,
İnsanlardır.

Okulun,
Dünyanan,
En bilgeleridirler.

Hiç üzülmesinler
Biz hemen yardıma hazırız.

Onlar bize
Biz ona
EN İYİ ARKADAŞIZ!

DOĞA DEMİRALİ

Öğretmenler şiiri öğretmenler günü şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Beni Eğitin

Eğitin beni, çocukluğumdan başlayarak
Alfabemi öğretin bana.
Çökmüş, yıkılmış umutlar içinde
Gülmeyi, filizlenmeyi öğretin,

Eğitin beni.
Tutun kolumdan gezdirin toprağımın üstünde,
Vatanımın dört bir yanını sevmeyi öğretin

Eğitin beni.
Çıkarın beni semalara uçmayı öğretin,
Atın beni deryalara yüzmeyi öğretin,

Eğitin beni.
Güneşi gösterin bana yağmurlu günde,
Kardeşliği öğretin,
Suç aramayın geçmişte, dünde,
Geleceği öğretin,

Eğitin beni.
Tutun elimdeki silâhı savaşmayı öğretin,
Millet için milletçe yaşamayı,
Korunmayı öğretin,

Eğitin beni.
İnsanlık içinde başımı dik tutmayı,
Milletimle gurur duymayı,
Yönetmeyi öğretin,

Eğitin beni.
Üzmeyin kısa bir ömür için
Elime verilen meş'aleyi ufuklara

Ahmet VAHAPOĞLU
Of / TRABZON

Ahmet VAHAPOĞLU

Çiçek Ver Öğretmene

Atatürk başöğretmen bunu sakın unutma
Yirmidört kasım günü birer çiçek hazırla
Mezun olmuş olsan da git okul tarafına
Çiçek ver öğretmene bu güzel günü kutla
***
Sınıfları dersleri unutmam konuları
Öğretmenim anlatır bana hep doğruları
Hatırlarım dün gibi güzel üniteleri
Çiçek ver öğretmene bu güzel günü kutla
****
Kimi emekli oldu kimi hala görevde
Unutmam ben sizleri aklım hala derslerde
Geriye dönebilsem gelsem yine günlere
Özledim o yılları selam her öğretmene
****
Yaşlandım özlemim çok günler ileri gider
Okul yılları güzel geri gel de müjde ver
Öğretmen kitaplarla sınıf derslere girer
Çiçek ver öğretmene bu güzel günü kutla

Sinan KORKMAZ

Öğretmenin Vedası

ÖĞRETMENİN VEDASI
Gidiyorum... Bir yanımda emeklerim,
Bir yanımda uçsuz bucaksız hayallerim.
Sizlerde yaşayacak onlar şimdi.
Bir damla gözyaşına kıyamadığım,
İçimin derdi, saçımın akı çocuklar...
Yavrularım...Evlâtlarım,
Kınalı kuzularım,
Avucu reyhan kokulu küçük dağlarım.
Kiminiz büyüdü, heybetiyle
Nam saldı, kâh korku yedi âleme,
Hatta bana bile!...
Kiminiz kurudu, kara saban arkasında
Ufalandı eller, parçalandı yürekleriniz
Toprakla beraber...Sevgisiz...
Kiminiz, daha çiçek açmadan meyve verdiniz...
Bu ihtiyarın derdi nedir bilir misiniz?
Dört adam,
Çıkacak mı benim dört kolluyu taşıyan?...
Ve olacak mı acep öbür tarafta
Yepyeni bir kara tahtam...
Benimle zamanı gelince oynadın da hazla
Alışamadığım dört duvar arasında ne işin vardı!
Hep benden önce oradaydın ne yazın ne kışın vardı...
İlk harfler, heceler, sözcükler derken
Ve o mabede seninle gelip giderken
Tutuştu ellerimiz birleşti gözlerimiz.
Karga seslerinin rüzgârlara karıştığı bir son yazdı
Son göz göze gelişimizde...
Buruk tebessümlerinle beni ağlatmıştın
ÖĞRETMENİM,CANIM....

Fatma AYDEMİR

Fatma AYDEMİR

Öğretmenim

Okumayı, yazmayı,saymayı,
Sayılarla oynamayı,
Senden öğrendim öğretmenim.
Güzel davranışları,
Senden öğrendim öğretmenim.

Yolumuzu aydınlatan,
Geleceğimizde,
Büyük temeller atmamıza,
Yardımcı olan,
Bunların hepsini yapan,
Sizsiniz ÖĞRETMENİM.

Ayşegül Gürz