Öğretmenim Sevmeyi Öğret Bize! Şiiri

Öğretmenim Sevmeyi Öğret Bize! Şiiri | Ali Koç Elegeçmez

Öğretmenim Sevmeyi Öğret Bize!

Merhaba öğretmenim, merhabalar ben geldim!
Annemin kucağından indim de sana geldim.
Bana sonsuz haz veren oyunları bırakıp
İlminden, irfanından yararlanmaya geldim!
*
Bayrağımı, vatanı, Atatürk’ü bilmeye
Yurdumu yüceltmenin yolunu öğrenmeye
İnsanları gönülden, taa gönülden sevmeye
Bilim kokan yuvanda insan olmaya geldim!
*
Hani size derler ya: “Yarının mimarısın
Sevgi dolu kalbinle çocuğa ruh katarsın “
İnan ki öğretmenim hoşgörü de görürsem
Zümrüd-ü Anka gibi güçlenir kanatlarım
*
Birlikte iş yaparken rehberlik te edersen
Ürettiğim işlere güzel sözler söylersen
Bir de bana okulda adımla seslenirsen
Kanatlarım açılır, uçarım öğretmenim!
*
Bize sevmeyi öğret, bizi sevginle yoğur
“Fikri hür, irfanı hür” aydınlık nesiller kur
Bilim meşalesiyle çıkalım semalara
Atatürk’ün mührünü vuralım yıldızlara
*
İnsanların gönlüne yazalım ”sevin” diye
"Sevin! Sevin!" yazalım yedi kat arşa bile
Sayfalarda kalırsa “kin” diye bir kelime
0 sayfayı silelim, yazalım “sevin! ” diye

...............*...........
30.mart.2019/cumartesi
Ali Koç Elegeçmez

Ali Koç Elegeçmez

Öğretmenim Sevmeyi Öğret Bize! eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Ali Koç Elegeçmez

Benim Tatlı Öğretmenim

Benim canım öğretmenim
Seni hep överim
Seni hep severim
Benim tatlı öğretmenim

Sen benim canımsın
Sen benim kanımsın
Sen benim hayatımsın
Benim tatlı öğretmenim

Bugün senin günün
Senin bu günün hep sürsün
Senin günün bugün
Benim tatlı öğretmenim

Kübra KAHRAMAN

Bir Kez Gelir Başına

Senden öğrendim bilgiyi
Dürüstlüğü sevgiyi
Bir kez gelir başına
Melek öğretmen

Dünyada bir güneş
Aydınlatıyor her yeri
Bir kez gelir başına
Böyle aydın bir güneş

Öğretmen Gördünmü
Hemen Koş Yanına
Çünkü bir kez gelir başına
Değerlendir bu şansı

Öğretmene veda ederken
Biraz düşün
Çünkü bir kez gelir başına
Böyle bir öğretmen

Emirhan Demirkılıç

Öğretmenim Anadolu'nun Bir Köyünde

Öğretmenim
Anadolunun bir köyünde
Mevsim kış kar yağıyor
Buza kesmiş doğa
Rüzgar uğulduyor
Bir kutup havasıdır
Yol iz görünmüyor

Bir kerpiç odaya kapandım
Birkaç öğündür de açım
Öğretmenim ya
Gururum engel oluyor
Açlığımı anlatmaya

Ertesi sabah
Pırıl pırıl bir güneşle uyanıyorum
Güneş gülümsüyor
Kapımda bir kız çocuğu
Gülümsüyor
Elindeki tepside
Tereyağı peynir ve ekmek gülümsüyor
Köy gülümsüyor

Öğretmenim
Anadolunun bir köyünde
Konuşuyorum yaşlı-genç çoluk-çocuk
Gülmece oynuyoruz sokak tiyatrosunda
Adını 'tatlı diyaloglar' koydum
Baş rolde oynuyorum
İnanın sevgiyle şavklanıyor kara gözleri
Açıyorlar gönüllerini evlerini
Buyur ediyorlar
Uğurlarken yoldaş veriyorlar
En güzel dileklerini

Öğretmenim
Anadolunun bir köyünde
Her sevinci her acıyı paylaşanların içinde
Sıcaklığını duyumsuyorum yüreklerin
Öğretmeye çalışıyorum
Doğruyu-eğriyi bilimi aydınlığı
Özgürlüğü ve bağımsızlığı

Öğretmenim
Anadolunun bir köyündeyim
Burada öğreniyorum binlerce yıllık gerçeği
En güzel bilgiyi
En insancıl sevgiyi
Bırakın Hitit'i Kibele'yi
Mevlana Yunus ve Hacı Bektaş?lar
Burada yaşıyorlar

Ben onlardan öğrendim bu bilgiyi
Ne kadar karartılsa da
Yarasalar kartallar akbabalar sarsa da
Burada insan ve toprağın özü bir
Özümüz sevgi
Sevgi Anadolu
Birbirine karışmış onbin koku
Bir varlıkta can bulan on bin doku

Öğretmenim
Bir bozkır köyünde Anadolunun
Bu köyü seviyorum
Ülkemi seviyorum
Artık biliyorum
Hiçbir sömürgeci
Hiçbir işbirlikçi
Hiçbir sapkınlık
Hiçbir ayrımcı ideoloji
Tutsak alamaz Türkiyemi

Altan ARISOY

Altan ARISOY

Öğretmenlerim

SEVDİM SİZİ BİR KERE
BIRAKAMAM HİÇ SİZİ
BİR MELEK GİBİSİNİZ
KONUŞAN BİR ÇİÇEKSİNİZ
ÖĞRETEN BİR BULUT
ŞANSLI BİR GÜNEŞ
BİZ DE FİDAN
HAYDİ ÖĞRENELİM

İCLAL BETÜL CEBECİ (İBC)

İCLAL BETÜL CEBECİ