Nereye Baksam Atatürk'ü Görüyorum Şiiri

Nereye Baksam Atatürk'ü Görüyorum Şiiri | Hasan Hüseyin BAYAR

Nereye Baksam Atatürk'ü Görüyorum

Nereye baksam seni görüyorum,
Okuduğum kitap, yazdığım defterde,
Mustafa Kemal ismi yazılı kalbimde,
Nereye baksan Mustafa Kemal'i görüyorum.
Seni canım kadar seviyorum.

Güzellikler, iyilikler senin isminde,
10 Kasım sabahı hüzün doldu her yere,
Baktım Atatürk ölmedi, yaşıyor bizimle,
Nereye baksan Mustafa Kemal'i görüyorum.
Seni canım kadar seviyorum.

Adını nakış nakış kalbime dokudum,
Sevginle, inançla, imanla yoğruldum,
Dürüstlüğü, adaleti sende buldum,
Nereye baksan Mustafa Kemal'i görüyorum.
Seni canım kadar seviyorum.

İlim fen, teknoloji, medeniyet seninle,
Küçük öğrencilerin seni seviyor her yerde,
Barış, adalet, dürüstlük var "Atatürk isminde,"
Nereye baksan Mustafa Kemal'i görüyorum.
Seni canım kadar seviyorum.

Yolumuz medeniyet, insanlığın yolu,
Türkiye barışı huzuru seninle buldu,
"Yurtta barış Dünya'da barış" ilkemiz oldu,
Nereye baksan Mustafa Kemal'i görüyorum.
Seni canım kadar seviyorum.

İsmini okuyorum hece hece,
Büyüklüğün insanların dilinde,
Yaşıyorsun Hasan Hüseyin'in gönlünde,
Nereye baksan Mustafa Kemal'i görüyorum.
Seni canım kadar seviyorum.


Hasan Hüseyin BAYAR

Hasan Hüseyin BAYAR

Nereye Baksam Atatürk'ü Görüyorum eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri Atatürk Şiirleri 10 Kasım Şiirleri 10 Kasımla İlgili Şiir Hasan Hüseyin BAYAR

Atatürk'e Veda

Atam atam sen benim atamsın
Seni çok özlüyeceğiz atam
Her zaman iznindeyiz
Senin yolunda yürüyeceğiz

Atam atam sen benim atamsın
Her zaman kalbimizde yerin var
Sen bu toprakların sahbisin
Senin yolunda yürüyeceğiz

Atam atam sen benim atamsın
Her zaman senle olacağız
Kalbimiz senle
Yüreğimiz senle

murat

Neredesin Atam

NEREDESİN ATAM
Yıl, bin dokuz yüz otuz sekiz
Atam Dolma Bahçe'de
Herkes yasını tutuyor
Üzüntüden ağlıyor

10 Kasım günü gelince
Neredesin Atam
Sensiz olmuyor
Neredesin Atam

İrem Atar

Bizsiz Gidiyor

Fecre benzettiği bayrakla kefenlenmiş Ata,
Çıktı bir kor gibi mermer kapısından sarayın.
Gönlümüz, bayrağı öğrendiği günden beri ta
Duymamıştır bu kadar hüznünü yıldızla ayın!

Gidiyor, gizleyerek sır gibi bizden sesini,
Çıkıyor, ilk olarak bir yola Başbuğ bizsiz.
Biz, ki dünyada, bırakmazdık onun gölgesini,
Bu ne hicranlı seferdir ki beraber değiliz.

Yürüyor, kalbimizin durduğu bir yolda değil,
Kanlı bir gözyaşı nehrinde muazzam tabutun.
Ey ilâhın yüce davetlisi, göklerden eğil,
Göreceksin, duruyor kalbimiz üstünde putun!

Sen ki Gayya'ya düşen on yedi milyon Türk'ün
Dehşetinden sararırken yüzü yaprak yaprak,
Onu bir hızla çevirmiştin ölümden daha dün:
Tunç elin, yalçın iradenle kolundan tutarak.

Ve bugün on yedi milyon geliyor bir yere de,
Ebedî yolculuğundan seni döndürmek için
-Onu yoktan var eden sendeki derman nerede?
Gücü ancak yetiyor kabrine yüz sürmek için

Faruk Nafiz ÇAMLIBEL

Dicle Kaya

O Gün

Sarı yapraklarını döküyordu ağaçlar
O gün bir garip güneş doğuyordu;
Sonra birden duruverdi zaman
Kulak kesildi ağaçlar, taşlar
Seyhan nehrine baktım
İçin için ağlıyordu.

Bir korkulu rüzgâr esiyordu
Karanlık sarmıştı dört bir yanı
Susuyordu insanlar, susuyordu Taş-köprü
Ağlıyordu herkes, ağlıyordu zaman
Kıyamet mi kopuyordu ne var?

Kollarımdaki kitaplarım yere düştü birden,
Elim-ayağım tutuldu,
Baktım çocuklara ağlıyordu,
Ağlıyordu bütün Türkiye
O gün karanlık bir rüzgâr esiyordu
Ve son yapraklarını döküyordu ağaçlar...

Güneş tutulmuş gibiydi o gün,
Güneşin yası var dediler etraftan
Bugün dünyanın yası var.
Seyhan nehrine baktım hâlâ ağlıyordu
Bir bir eğilmişti Toroslar.

Baktım her yanda bir üzünç,
Baktım her yanda bir eksik,
İşimizi gücümüzü elden bırakıp
O gün saat dokuzu beş geçe
Tarihle birlikte ağladık.

10 kasımdı o gün,
Kimi dedi, kıyamet koptu bugün
Kimi dedi keşke kıyamet kopsaydı,
Kimi dedi, benim canımı al Tanrım, O'nun yerine;
Yalnız gökyüzünde bir çift mavi göz
Işık tutuyordu yeryüzüne
Bakışları nur gibi aydınlık.

O gün dağların en büyüğü devriliyordu
Bir güneş batıyordu yalın kılıç
Yas tutuyordu herkes.
İşte o gün içimizde Atatürk
Yeniden bir güneş gibi doğuyordu.

A. Celâl ŞİMŞEK

Dicle Kaya