Neredesin ya Rasulullah Şiiri

Neredesin ya Rasulullah Şiiri | Zeliha çabacı

Neredesin ya Rasulullah

Üzgündü sen yokken analar
Başları yerde utanır ,
Azar yiyen masumlar.
Şimdi onları kurtaracak
Biri beklerler
Neredesin ya Rasulullah

Kızlarını öldürürmüş babalar
Şimdi ahirette hesabını soracaklar
Nasıl yaptınız bunu
Diye soracaklar
Aranır şimdi
Neredesin ya Rasulullah

Zeliha çabacı

Neredesin ya Rasulullah eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Zeliha çabacı

Efendimiz

Yok senin dünyada bir eşin.
Eşi benzeri olmayan bir sevgisin.
Olsan sen bizim yanımızda;
Doğruyu yanlışı en iyi sen öğretirsin.

Biz senin için kapandık secdeye,
Adını koyduk her kelimeye.
Dünya ne hale geldi şuan ama ;
Allah için Senin için karar verdik yürümeye.

Ne insanlar gördüm küfür yok yalan yok .
Ne insan gördüm faiz yok para yok.
Ne insanalar kötülükten haberi yok.
Ama senin gibi insan Dünya'da yok.

Ufuk Balık

Ufuk Balık

Efendim

Sen kainatın efendisi
gönüllerin birincisi
bütün dünyanın incisi
sensin ey peygamberim

adın göklerde yazar
gönlümüzde sevgin var
hiç şüphesiz sen teksin
gönüllerin efendisi

ey Allah resulü
mekkenin gülü
kainatın kahramanı
sensin ey peygamberim...

hilal

Muhammed'i Çok Özledim

Muhammed'i çok özledim
Ciğerlerim pare, pare
Şol canımdan çok istedim
Yollar, götür beni yâre

Günüm gecem selâvattır
Ne huzurdur, ne rahattır
İstediğim şefâattır.
Yâr Muhammed, cana çare.

Irmak olsam, yâre aksam
Ravzasına, nasıl baksam
Şol gönlümü, bile yaksam
Kapanmıyor, canda yare.

Ümmetinim, şerefim çok
Gelmelere dermanım yok
Bir hasret ki, saplandı ok
Sırat üzre, düştüm nare.

Derdim elbet, Kabe ve Hac
Muhammed'e aşkım ilaç
Hasretinden düştüm bîlaç
Çöllerdeyim, hem avare.

Hak aşkına ömür versem
Muhammed'i bir kez görsem
Eşiğinde bile ölsem,
Yalvar, yakar, ben bîçare.

Aşk var ise, Sen sebebi
Habibullah, en son nebi
Selindeyim, coştu debi
Şefâat kıl, sitemkâre.

Bayram LEVENTOĞLU

Bayram LEVENTOĞLU

Selam Olsun

Umutlar sönmüştü , hem de karışmıştı akla kara
Kurtuluş arıyordu insanlık haykıra haykıra
Kavuşmak istiyordu insanlık, aydınlık bir bahara.

Mekke'nin bağrında vardı bir mağara.
Tam zirvede, onun adı Hira.

Karanlık bir gecede oku diye yankılandı,
Açıldı büyük bir kapı, nura.

Peygamber indi Hira'dan yavaş yavaş,
Çok zor görevdi ilk emir cehaletle savaş.

Peygamber önce putları yıkmaya başladı,
İlk yıkılan putlar, nefretli bakışlardı.

Gelin gidelim peygamberin yolundan,
Tutalım düşenin her iki kolundan.

Uzak duralım kötülüğün her kolundan
Yürüyelim ilmin aydınlık yolundan,

Cenneti uzakta arama , bak , sana ne kadar yakın,
O, anne babanın rızasında iyi bakın.

Son kitap indi O‘na dize , dize
Peygamber rehber oldu hepimize.

Gerçeği gösterdi gören göze,
Hem de seslendi yüreğimize.

Gelin dönelim gerçek öze,
Uyalım doğru ve güzel söze.

Gerekir iyilikte yarış hepimize,
Yoksa şeytan getirir dize .

Bak peygamber ne dedi bize,
Yakışmaz kin, nefret, öfke size .

Artık ne denebilir bunca söze,
Şükretmek gerekir Yüce Rabbimize.

Selam olsun tüm kalbimizle
Sevgili Peygamberimize
MUSTAFA ATEŞ
ŞİŞLİ MEHMET PISAK ANADOLU LİSESİ

Mustafa ATEŞ