Müzenin Bölümü Sanıp Avludaki Kuyuya Düşmüş Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Müzenin Bölümü Sanıp Avludaki Kuyuya Düşmüş
Sadece bize has şey bu tip umursamazlık,
Baştan savma her tür iş yapılan bir aymazlık…
Müze içerisinde eski bir su kuyusu,
Kapağı açık kalmış ki cehalet konusu…
Vatandaş geziyormuş müzedeki her yeri,
Demiş, bu da nedir ki toplamalıyım veri…
Bastığı anda düşmüş tepetaklak kuyuya,
Bir süre kadar beklemiş ağlaya ağlaya…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Müzenin Bölümü Sanıp Avludaki Kuyuya Düşmüş eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Müzenin Bölümü Sanıp Avludaki Kuyuya Düşmüş Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Müzenin Bölümü Sanıp Avludaki Kuyuya Düşmüş Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Müzeler Haftası Şiirleri
Meraceyn Bahreyn Kandili 2
Konya'nın merkezinde Alaattin mevkiinde,
Tepenin doğusunda otuz metre geride...
Şems ile Mevlana hazretleri karşılaşır,
Dinin özüne uygun hak yolda anlaşılır...
Şems-i Tebrizî'yle Mevlânâ'nın buluşması,
Fikirlerin coşması, düşünce kaynaşması...
Şems'in yardımıyla Mevlânâ kuvvet almış,
İki dev kuvvetlenmiş el birliği yapılmış...
Buluşmanın yerine ışıklı kandil konmuş,
Sekizgen bir odayla yapı oluşturulmuş...
Mavi camla kaplıdır oldukça sade yapı,
Bir insan boyutunda içinde bir de kapı...
Meraceyn Bahreyn Kandili, dokunabilirsin,
Halka açık bir alan, inceleyebilirsin...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Müzeler Haftası 2
Değerli eserlerim önümüze gelmişler,
Daha evvelleri de var ki gelememişler...
Biz, onları saklarız şuur bilincimizle,
Muhafaza altında şanlı geçmişimizle...
Müzeler bu iş için bizi ilgilendirir,
Müzeler gezilince bizi bilgilendirir...
Çeşitleri de vardır tarihi yönleriyle,
Gömü sayılmayanlarla farklı çeşitleriyle...
Bazen de bina müzedir veya eski bir cami,
Eskiden kalma saray toplar bütün ilgimi...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Müzenin Bölümü Sanıp Avludaki Kuyuya Düşmüş
Sadece bize has şey bu tip umursamazlık,
Baştan savma her tür iş yapılan bir aymazlık…
Müze içerisinde eski bir su kuyusu,
Kapağı açık kalmış ki cehalet konusu…
Vatandaş geziyormuş müzedeki her yeri,
Demiş, bu da nedir ki toplamalıyım veri…
Bastığı anda düşmüş tepetaklak kuyuya,
Bir süre kadar beklemiş ağlaya ağlaya…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
İplikçi Camii
Efsanesi yaygındır duyup ilgilenelim,
İlginç hikâyelerle az da bilgilenelim...
Hakikati Rab bilir bunlar duyduklarımdır,
Pot kıracak olursak belki kalbim kırılır...
İplikçi kadın, varmış yardımda ısrar eden,
Caminin sevabına katılmayı düşünen...
Derler, yardım gerekmez sevabı bölünmesin,
Yaptıran emir verdi yoktur burada işin...
Kadın, yalvarmaktadır ısrarcı bağışlarla,
Rab rızası gereği yünün paralarıyla...
Derler, be kadın defol al paranı ve çekil!
Bölersin sevabını edersin bizi rezil...
İplikçi kadın ise bu hususta yalnızdır,
Elindeki kârlarla zor durumda kalmıştır...
Ustalar tavizsizdir yardımı almamakta,
Yollarsa kapanmıştır ipi bağışlamakta...
Düşünür usul bulur der, para almıyorlar,
İpleri kırpar isem bunu hiç anlamazlar...
Kırptığı iplerini gece harç ile karar,
Hiç kimse anlamadan eylemini tekrarlar...
Ustalarsa özenle tuğlaları örerler,
İplikçi kadının iplerinden bilgisizler...
İpler, yoğurulmuştur cami bitene kadar,
Caminin sahibinin rüyalarına kadar...
Rüya ise çok ilginç kadın ile ilgili,
Rüyada konuşan pir, olur ki tam etkili...
Der, sevap senin değil iplikçi kadınındır,
Caminin adı ise İplikçi Camii olmalıdır...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK