Mehmedim Şiiri

Mehmedim Şiiri | Halil MANUŞ

Mehmedim

Şehit ya da gazi ol ki;
Vatan sağ olsun Mehmedim.
Kan döküp bayrağa sol ki;
Vatan sağ olsun Mehmedim.

Üç, beş çapulcu haine
Pes etmedin... Etme yine
Silah çek güven kendine
Vatan sağ olsun Mehmedim.

Uyanık ol dört aç gözünü
Baştan söyle son sözünü
Söndür ayrılık közünü
Vatan sağ olsun Mehmedim.

Bir ölürken bin doğarak
Gel ki; dalgalansın bayrak
Derim size inanarak:
Vatan sağ olsun Mehmedim.

Uyanıksınız diye siz
Rahat uyumaktayız biz
Bunu söyler bunu deriz
Vatan sağ olsun Mehmedim.

HALİL MANUŞ

Halil MANUŞ

Mehmedim askerlikle ilgili şiirler askerlik konulu şiir şiir sitesi eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri yeni şiirler

Askerlik Mesleği

Askerlik, vatan için fedakârlık demektir,
Mutlak disiplin ile Hakk'a yemin etmektir...

Askerlik, akıl ve ruhun işbirliği demektir,
Merhamet bilincinde Hakk'ı tebliğ etmektir...

Askerlik, emir alıp emir vermek demektir,
Karakter bilincinde Hakk'ı bilmek demektir...

Askerlik, bazen meslek bazen hobi gibidir,
Yürekten gönüllü iş Hakk'a rıza etmektir...

Askerlik, toprağını, bayrağını sevmektir,
Geleceği uğruna şehit olmak demektir...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Şehitler

Onlar bizim için şehit düştü
Bizim canımızı kurtardılar.
Onlar acı çekti biz değil,
Analarının yanında ruhları

Bizde gideriz belki onların yanına,
Ya bizde şehit olursak
Onları da düşünün
Sonra kendini düşünürsün kendini

Onlar acı çekti biz değil
Yastıklar mezar taşı, yorganları toprak.
sadece TÜRKİYE ve bizim için
Bir kez olsun onları düşünün.

Ecrin Altın

Asker

Askerleri severim,
Büyüyünce ben de asker olmak isterim
Oyunu bile ne kadar güzeldir askerciliğin

Sol sağ, sol sağ
Bir ki üç
Dikkat, askerler geçiyor
Ayaklarını yere nasıl da sert vuruyor
Rap rap rap

Duruşu dimdik
Ne kadar gururlu duruyor
Komutana selam veriyor

Askerleri sesverim çünkü onlar
Yurdumu bekleyen kahramanlardır
Onlar varken bizler
Geceleri erinç içinde uyuruz.

Fevzi GÜNENÇ

Fevzi GÜNENÇ

Mehmetçik

Göğü bir fecre sarar açtığımız bayraklar,
Yurdu, topraklara mıhlanmış adımlar saklar.

Çarpar ecdadımızın nabzı damarlarda bugün,
Koşar üç kıt'ada nal sesleri hâlâ Türk'ün!

Bir kâğıt parçası üstünde bakarken Hind'e,
On asır Gazneli Mahmûd'u bulur kalbinde.

Yeni rü'yâlara daldıkça bugün ırkım için,
Olurum gölgesi dünyâya vuran bir Temuçin.

Bendim Aydıncık önünden suya seccade salan,
"Yakasın Rumeli'nin pençe-i himmetle alan!"

Bendim, -elbet- ki bugün yâdı ölümden de acı,
Dalkılıçlarla kılıçtan geçirenler Mohaç'ı!

Adı üstünde benimdir o şehirler, köyler,
Nice dağlar, tepeler ismimi hâlâ söyler!

Bendim elbet şu Çanakkale'yi göğsüyle tutan;
Kara topraklara evlâdını vermiş uyutan.

Giydi al kanlarımın tuncunu yıllarca etim;
Boğdu son düşmanı yurdumda benim iskeletim.

Bastığım yer mezarimdır diyen elbet ölmez,
Silinir, toprak olur belki... Müebbet ölmez!

Bu çelik ruhu giyen etle kemikten madde,
Bir aşılmaz granit kal'a çeker serhadde!

Yedi kat toprağın altıyle bizimdir bu diyar,
Can verirken, bizi ecdadımızın ruhu duyar.

Kalbi Allah'a dayanmış dayanır dipçiğine,
Güvenir milletimiz yine Mehmetçiğine!

Yusuf Ziya ORTAÇ

Yusuf Ziya ORTAÇ