Kız Çocuğu Okumalı Şiiri

Kız Çocuğu Okumalı Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Kız Çocuğu Okumalı

İlkokul biter bitmez, kızını okutmamış,
Kız okumak istemiş, babası duvar olmuş...

Demiş: ”Ne yapacaksın, erkekler arasında!
Kız çocuk hiç okur mu, yaşa cahil aklınla?
...
Tarlada iş gördürmüş, erkenden evlendirmiş,
Sonra ayyaş kocayla, çektirdikçe çektirmiş...

Diğer kızlar okumuş, hayatı anlamışlar,
Bilgi ile kültürle, Rab'be yakın kalmışlar...

Okumayan hem mazlum, hem rezil oluyormuş,
Her ne dense ezilir, hem mutsuz da olurmuş...

Babası yine cahil, kardeşler yetiştirmiş,
Her ne çeşit kusur varsa, işlendikçe işlenmiş...

Bu hikâye çok uzun, yaşanmış bir olaydan,
Hâlen de yaşanıyor, dönülmüyor zarardan...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Kız Çocuğu Okumalı eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Okuma Bayramı 4

Şimdi küçük çocuğuz git gide büyüyoruz,
Okumaya da geçtik şuur ile doluyuz

Yarınlar elimizde Rab’be inanıyoruz,
Dik duruşlu milletiz soy oluşturuyoruz

Bu vatana aşk ile millet ile bağlıyız,
Bayrak düşmesin diye canla başla koşarız

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK)

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Yaşasın Okulumuz

İlim fen yuvamız,
Bizim bilgi kaynağımız,
En sevdiğimiz yoldaşımız,
Yaşasın okulumuz.

Küçücüktük geldik,
Burada bilgi öğrendik,
En sevdiğimiz dersleri,
Doya doya işledik.

Yasemin GÖNÜL

Açıldı Okullar

Açıldı okullar bugün
Tüm çocuklar neşe dolu
Sanki bayram, sanki düğün
Çok seviyorlar okulu

Mutluluğu yüzlerinde
Okumak o kadar kolay
Duramıyorlar yerinde
Hasret kalmışlardı kaç ay

Kimi koşuyor bahçede
Saklambaç oynuyor kimi
Böyle herkes bu ülkede
Huzurlu olur değil mi?

Zil çaldı dersler başladı
Defter, kitap, silgi, kalem
Kimi baktı kimi yazdı
Her çocuk başka bir âlem

Adam olsun okuyarak
Geleceğimiz çocuklar
Dalgalansın gökte bayrak
Karartılmasın ufuklar.

HALİL MANUŞ

Halil MANUŞ

Kalem

Bir kalemim var benim her renkte yazı yazar
Mürekkebi kendinden İğneyle kuyu kazar.

Öyle kalemler var ki hep Hakka hizmet eder
Öyle kalem de var ki halka eziyet eder.

Kalem var ki yalvarır insanlara yazarken,
Kalem var göz çıkarır kaşı yapayım derken.

Kalem var yaş akıtır duygu yüklü gözlerden,
Kalem var baş ağrıtır yalan yanlış sözlerden.

Kalem var şiir yazar, ateşi serinletir.,
Kalem var ara bozar, sevenleri inletir.

Kalem var resim çizer her lisanda konuşur,
Kalem var okuyanlar yanar yanar tutuşur

Kalem var gönül yapar iki tatlı söz ile
Kalem var yürek yakar ateş ile köz ile.

Kalem var vezir eder, başına taç giydirir
Kalem var rezil eder el Alemi güldürür.

Kalem var bilgilidir herkes bir şey öğrenir,
Kalem var çok kirlidir herkes ondan iğrenir.

Kalem var çok keskindir, kılıçtan fazla keser,
Kalem var çok zengindir insandan fazla ezer.

Kalem var bir kenardan aç karına seslenir.
Kalem var köşelerden zehir zıkkım beslenir

Kalem var övücüdür dalkavuk kisvesiyle,
Kalem var sövücüdür tam sokak lehçesiyle

Kalem var pahalıdır ölçülmez paha ile
Kalem var paralıdır satılır para ile.

Herkes çok dikkat etsin elindeki kaleme
Yoksa utanan yüzler rezil olur Aleme

Mart 2003
Kasım KAPLAN

Kasım KAPLAN