Kadınlara Yönelik Şiddete Karşı Mücadele Günü 3 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kadınlara Yönelik Şiddete Karşı Mücadele Günü 3
Her 25 Kasımlarda bilinç hatırlatılır,
Şiddet görenlerim konuşulur tartışılır…
Yetersiz çözümlerle bir yerlere varılmaz,
Sessizce ağlamalar yarar dahi sağlamaz…
Kanunlar konulmalı bu asi nefislere,
Mücadele de gerekli bu zorba kişilere…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kadınlara Yönelik Şiddete Karşı Mücadele Günü 3 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kadınlara Yönelik Şiddete Karşı Mücadele Günü 3 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Kadınlara Yönelik Şiddete Karşı Mücadele Günü 3 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Dünya Kadınlar Günü Şiirleri
Dünya Kadınlar Günü 11
Aklı yok zannedildi kadınların ve kızın,
Eve hapsedildi fikri ile akılsızın…
Denildi, okumasın kötü yola düşecek,
Denildi, konuşmasın sesi işitilecek…
İtildikçe itildi kapı arkalarına,
Azarlandı dövüldü gafil yalanlarına…
Daha yaşı gelmeden para ile satıldı,
Tasması olmasa da kölelik yaptırıldı…
Sokaktan geçemedi laf atanlarım vardı,
Gülümsediğinden kahpe gözüyle bakıldı…
Dişiydi bağışlanamadı hep aşağılandı,
İftiralar atıldı, öldürüldü yakıldı…
Oysa kadın yüceydi çocuk doğuran oydu,
Eve düzen sağlayan düşünceler onundu…
O, hep dik duruşluydu onurlu şerefliydi,
Erkeği ve kadını eğitip büyütendi…
Vatana ve millete asker yetiştirendi,
İlmi ve adaleti aşılayan kimseydi…
O, daima hocaydı çocuklar karşısında,
Edep, ahlak, din sağlayan Rab rızasında…
Kadın evde olmasa huzur erir giderdi,
Kadın hep münevverdi o, evin direğiydi…
Evin güzelliğiydi neşe kaynağıydı,
Kocasının desteği başının da tacıydı…
Bırak dövülmesini o incitilemezdi,
Ardında bir Rab vardı onun tesellisiydi…
İsterse çalışırdı hâkim olabilirdi,
Ya da bir öğretmen olup eğitebilirdi…
İsterse hiç çalışmaz ev kadını kalırdı,
Çoluk çocuk işlerini tastamam yapardı…
Ev kadını da olsa hak isteyebilirdi,
Çocuğa bakma dâhil görevleri değildi…
Çünkü saygısı vardı ücret istemiyordu,
Rab rızası da vardı gönüllü oluyordu…
Kadın, hep akıllıydı kadın hep dikkatliydi,
Yanlışı sevmiyordu fikri hep en iyiydi…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Hasta Analar Bacılar
Siz hasta analar, siz ey bacılar
Size baktıkça yüreğime dolar acılar
Yağmur mu, rüzgar mı, kar mı size kıydı?
Allah'ım bu dertler bunlara reva mıydı?
Sabahtan akşama dek gün boyunca çalıştınız
Durmadan yorulmadan ordan oraya koştunuz
Çamaşır bulaşık, örgü, dikiş nakış derken
Bir gün siz de hasta, yorgun düştünüz.
Dayanın! diretin! biz bu hastalığı yeneriz
Yarın iyileşir de görmemişe döneriz.
Yanağınız gül açar, gözleriniz gülümser
Bu günleri gelecekte, mazi diye anarız.
Bu gece MUSTAFA uykudan bezdi
Sağa sola dönerek biraz feleğe kızdı
Analara bacılara bir de destan yazdı
Geçmiş olsun analar, geçmiş olsun bacılar.
Mustafa UZELLİ
MUSTAFA UZELLİ
Kadına El Kalkmaz
Kadına El Kalkmaz
Çok hususta barbarız, yanlışta aldanırız,
Kadınlar konusunda çoktur kabalığımız...
Kadına el mi kalkar, be aşağılık ey insan!
Dayak erkekliğin mi kadın da taşıyor can...
Tekme tokat kullanır eğitimsiz mahlûkat,
İktidarsız yaratık, görgüsüzlüğün kat kat...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
Kadınlar
Kadınlar ki;
kızkardeştir,
anadır, eştir.
Gece sönmeyen yıldız,
gündüz batmayan güneştir.
Karda, boranda ateş,
yağmur değmez yerde nehirdir.
Anamız, bacımız, aşkımızdır,
Onmaz yaramıza şifa;
acımıza panzehirdir kadınlar.
Nevzat Bayramoğlu
Nevzat Bayramoğlu