Hüzün Yılı / Senetül Hüzün Şiiri

Hüzün Yılı / Senetül Hüzün Şiiri | Osman Ali Aydın

Hüzün Yılı / Senetül Hüzün

Hüzün yılını yaşarken,
Acılar arka arkaya gelmişti.
Önce büyük oğlun Kasım'ı,
Toprağa verdin ellerinle.
Ardından diğer oğlun Abdullah'ı.
Sonra amcan Ebu Talibi.
Ne çok anardın iyiliklerini.
Üç gün sonra da,
Hatice annemizi.
İslam'ın biricik çiçeğini,
Ömrünün gerçeğini,
Kasımla Abdullah'ın annesini,
Topraklar aldı senden.
Hüzünler sıralanmıştı yüreğine.
Seni üzecek sözleri,
Dolamıştı müşrikler diline.
Neslin kesildi dediler.
Hayır, işte biz buradayız.
Seni seven bir orduyuz.
Sana verilen Kevser'le gururluyuz.
Biz ve çocuklarımız.
Acılar sıralanmıştı yüreğine.
Yaşlar doldu gözlerine.
Karşıdaki dağa seslendin.
Ey dağ dedin.
Ey dağ, benim başıma gelen,
Senin başına gelseydi dayanamaz yıkılırdın.
Bir acı akşamında,
Cebrail geldi.
Kalk dedi.
Bitecek artık acılar.
Şimdi miraç vakti.
Kavuşma vakti.
Vuslat ile geçecek hepsi.


Miraçta makamın gösterilmişti.
Ben burada kalayım o zaman dedin.
Hayır dediler henüz değil ki;
Dünya'da bitmedi yaşanacak günün.
Ya Resulullah, buralara nasıl döndün?
O makamından sonra.
Bu topraklara nasıl alıştın?
Toprakla teyemmüm yapılır ya.
Bu senin toprağa basmandandır.
Senin mübarek ayağınla,
Bastığın topraklar nur oluyordu.
Tuttuğun dallar gül oluyordu.
Haykırıyordun putlar kırılıyordu.
Şehadeti haykırıyordun.
Şirkin cümlesi yok oluyordu.
Zaten doğduğun zamanda da öyle olmuştu.
Putlar yüz üstü düşmüştü.
Mecusi'nin ateşi sönmüştü.
Mazlumun gözyaşı dinmişti.
Bırakın dedin,
Dünya onların olsun.
Bize Allah yetmez mi?
Dünya tuzak dedin.
Bize cennet yetmez mi?
Giderken ben sizi beklerim dedin.
Kevser'in başında.
Buna şüphem yok ama.
Ben Kevser'e gelir miyim?Bilmiyorum.
Niye mi? Biliyorsun işte günahlarım.
Senin ölçünde yaşayamadım.
Kur'anın emirlerini taşıyamadım.
Ne Kevser'e ne de sana şüphem var.
Ben Dünyayı kalbimden çıkaramadım.

Osman Ali AYDIN

Osman Ali Aydın

Hüzün Yılı Senetül Hüzün Kutlu Doğum Şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler Osman Ali Aydın

Rahmeti Bol Peygamber

Paslı bir hançer saplandı bağrıma
Büyük yara aldım düştüm toprağa
Yüreğimden başladı kanlar akmaya
Sonunda doydu toprak akan kanıma

Toprak bile doydu da kanıma
Ben doyamadım ya rasulallah sana
Cemre gibi düşünce kâinatın kucağına
Nasıl doyulabilir ki nuruna

Kokunu insanlığın ruhuna bahşettin
Yürekleri yüreğinle ihya ettin
içimize doğan nur oldun
Aradığımız anda kalbimizde bulundun

Damla damla düştün hicran çölüne
Kurak topraklar can buldu gelişinle
Yüreklerde büyüyen nazlı nebi
İnsanlığın gözbebeği

Hak aşkıyla yandı yürekler
Emrine amade melekler
Sen gelince bitti bütün dertler
Ey rahmeti bol peygamber

Enes Yaşar

Enes Yaşar

Ey! İnsanlar...

Haksızlıkta yarışırken vahşiler
Neler diyordu, O Yüce Peygamber:

"Ey insanlar! Şunu iyi biliniz
Farkınız yok, hep Adem'den geldiniz

Arabıyla, Acemiyle hepiniz
Aynısınız ve hem de kardeşsiniz.

Bırakın geçmişteki olanları
Bağışlayın size yapılanları

Yok olup bitsin artık kan davası
Bozulmasın İslâmın gül havası

Komşunuz açken sakın tok yatmayın
Kendinizi de ateşe atmayın

Düşünüyorsan ahrette yerini
Ver hakkını kurutmadan terini...

Kenetlenin ki dağılıp kopmayın
Benden sonra kötülüğe sapmayın

İki emanetim var: Kur'an, Sünnet
Harici neler varsa hemen terk et

Sıkı sarılın ipine islâmın
Kurtulsun böylece iki cihanın"

Halil MANUŞ

Halil MANUŞ

Sevgililerin Sevgilisine

Ey sevgililerin sevgilisi
Gönüllerin tacı,kalplerin ilacı...
Sana sevgim o kadar büyük ki,
Neyle tasavvur etsem az,
Neyle yazsam eksik bir yanı...
Sevgiler sonsuzluğunda
Anlatılmaz duygularla,tüm varlığımla...
Canım kurban milyonlarca kez yoluna
Can kurtarıcım benim...Rehberim... SENİ ÇOOOK SEVİYORUM
Sevgili peygamber efendim.

Ey sevgililerin sevgilisi
Dünya senle nurlandı...
Alemler yüzüsuyu hürmetine yaratılan
Yüce peygamber efendim.
Seni anlamayan kör,
Seni sevmeyen kalp mühürlüdür...
Huzur senin sevginde,
Mutluluk senin yolunda...
Ömrümce gideyim yolundan
Rabbim ayırmasın ne olur, ondan...
SENİ ÇOOOK SEVİYORUM
Sevgili peygamber efendim.

MUSTAFA KILINÇ

Herkes Anlatır Onu

Bir gül gibi doğdu içimize
Bir gül gibi yağdı rahmetiyle
Bir gül gibi mübarek bir isimle
Herkes anlatır onu başta Kuran olmak üzere

Doğduğun günden belli
Başladı adalet
Kızlar artık öldürülmüyor
Yaşasın din ve islamiyet

Nerede güzel ahlak sözü duyulursa
Orada Hz. Muhammed
Bize iki şey bıraktı
Kuran ve sünnet

İlk ayet indirildiğinde
Oku diyordu cebrail
O güzel ayetleri
Okudun o güzel sesinle

Nur dağı Hira Mağrasında
Bir ışık parladı orada
40 yaşında iken
Kuran'ın ilk ayetleri indirildi orada

Adın hep dilimizde
Muhammed Mustafa diye
O mübarek isminle
Geride kalanlar yaşatır islamiyetide.

Ayşe ÇADIRCI