Hayvanları Sevelim Şiiri

Hayvanları Sevelim Şiiri | İlknur Ceyran

Hayvanları Sevelim

Herkes bilir bunu,
Hayvanlar çok tatlı
Hepimiz severiz onları,
Çok tatlıdır hayvanlar.

Kuşlar çik çik der,
Kediler miyav der
Köpekler hav hav,
Sen bir de kargaya sor.

Hayvanları sevelim,
Kapıların önünde
O donan hayvanlara
Yuva yapıp yemek verelim.
Hey çocuklar sizin de bir hayvanınız varsa gurur duyun belli ki şanslısınız. Saygılarımla.

İlknur Ceyran

Hayvanları Sevelim şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Tilki İle Keçi

TİLKİ İLE KEÇİ
*Mesneviden Hikâyeler

İki hayvan çok özel
Biri sinsi ve kurnaz
İkisi de çok güzel
Diğeri zayıf, tıknaz

Kurnaz olan Tilki'dir
Zayıf tıknazsa keçi
Tilki kuyuya düşer
Kuyunun sudur içi

Çaresizce çırpınır
Bekler durur birini
Boğulacağım sanır
Duyar keçi sesini

Keçi der ki “Su bol mu?”
Hatta tadı iyi mi?
Tilkiye sorulur mu?
Aldatılmışken kimi

Tilkinin gözü parlar
İn de bak der keçiye
Çok güzel bir kaynak var
Neyi beklersin, niye?

Keçi hemen ip salar
Kayıp iner kuyuya
Tilki ipi yakalar
Çektirir yukarıya

Keçi kuyuda şimdi
Çırpınıp boğulmakta
Yanılmıştır değil mi?
Kendi gibi sanmakla

HALİL MANUŞ

Halil MANUŞ

Bin Başlı Boğa

MAĞARADAN ÇIKTI GAMBA


İlkeldi yerler gökler
Canlı cansız dağ taş
Uçan kuş uçmayan kuş
Hava su bitki toprak
İlkeldi aylar yıllar
Sevmek ölmek yaşamak
İlkeldi göz yaşları
İlkeldi gülmek ağlamak

Milattan baruttan önce
Biledi baltasını Gamba
Sürterek ön dişlerini
Çıktı mağradan dışarı
Baltasının ağzı yalap yalap
Daldı Silpius ormanına
Keserek ışığı gölgeyi
Korkuyu korkutarak


BİR BOĞAYA RASTLADI


Önde korku arkada Gamba
Tırmandılar Silpius dağına
Yüzü sararmıştı korkunun
Tutulmuştu dizleri
Önce büzüldü küçüldü korkucuk
Sonra silkini verdi birden
Bir boğa oldu kocaman
Bir boğa ki bin başlı
Gözleri çıngıl çakmak
Soluğu göğü yakıyordu

Puf dedi korku-boğa
Ağzından fışkırdı öfkesi
Çıktı göğe indi yere
Dağları ufalttı gölgesi
Çoğaldı boynuzları bin bin
Gitti öte öte korku-boğa
Geldi beri beri bin bin
Bin bin yürüdü ayakları
Gözleri baktı bin bin
Soluğu ölüm kokuyordu


PİŞİRİP YEDİ BOĞAYI


Uuu dedi uludu Gamba
Irgalandı Silpius dağı
Çoğaldı elleri ayakları
Yüreği çoğaldı bin bin
Çıktı göğe indi yere
Savrudu baltasını bin bin
Bin başlı boğa üzerine
Devrildi yere boğacık
Ormanı sularken kanı
Ağlıyordu gözleri bin bin

Sürterek odunu oduna
Yaktı ilk ateşi Gamba
Pişirip yedi korku-boğayı
Yalap yalap dilleri
Gözleri çıngıl çakmak
Yaladı ellerinin kanını
Sildi kıllı gövdesine
Sonra mağarasına girdi
Gömüldü karanlığın içine
Taş yastığa koydu başını
Uzandı taş yatağına


BOĞA DİRİLDİ DÜŞÜNDÜ


Gözlerini yumar yummaz
Daralmaya başladı mağara
Gamba şişmeye başladı
Dirildi karnında korku-boğa
Oflayıp puflayarak bin bin
Ateşin üstünden atlayarak
Deşiniyordu Gamba'nın karnında
Binlerce boynuzlarıyla

Daraldıkça daraldı mağara
Sıkıştıkça sıkıştı Gambacık
Yamyassı oldu gövdesi
İki duvar arasında
Tepiniyordu karnında boğa
Binlerce ayaklarıyla
Çıkarak göğe inerek yere
Pişirip yiyordu Gamba'yı
Binlerce dişleriyle



BAŞLADI YENİ BİR GÜNE


Yiyip bitirince Gamba'yı
Uyudu bin başlı boğa
Küçülmeye başladı korku
Büyümeye başladı mağara
Doğdu Küncülü Boğaz'dan güneş
Bitti bin yıllık gece
Çıktı Gamba'nın karnından
Bin başlı boğa
Gitti geldiği yere

Uuu dedi uyandı Gamba
Fışkırttı sevincini göklere
Biledi baltasını bin bin
Sürterek ön dişlerine
Gözleri çıngıl çakmak
Baltasının ağızı yalap yalap
Düştü korkunun peşine
Korkarak korkutarak
Başladı yeni bir güne

Ali YÜCE

Ali YÜCE

Arılar

Emdiniz arılarım elma çiçeklerini,
Doldurdunuz bahçenin bütün peteklerini
Şimdi, tutun baharın, tutun eteklerini,
Gökte vızıldayarak uçun, uçun arılar.

Beyaz beyaz dallara, çiçeklere kondunuz,
Tepeler çıktınız, ovalara indiniz,
Bir çiçekten emip bir bu ota döndünüz
Haydi tepemden halka halka geçin arılar.

Böğürtlen içinde altın bir eviniz var,
Odalarınız sarı sarı balla doludur,
Beni de evinize davet edin bu bahar,
Sofranızda bana da bir yer açın arılar.

Ceyhun Atuf KANSU

Ceyhun Atuf KANSU

Köpekler De Bir Ümmettir 2

Sen engellesen bile iyilikler yazılır,
Ettiğin her ne varsa her şey ruhunda kalır...

Mümin Rab'bi dinliyor Hakk'ı önemsemiyor,
Köpeğini salıyor nefsine aldanıyor...

Nefis, bahane bulur hayvan sokakta donar,
Rab ümmetler yaratmış aldanır lafa kanar...

"Köpekler de ümmettir", bize sadık hayvanlar,
Hak için tam vesile, ruha sevap katarlar...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK