Gönüllerin Sultanı Şiiri

Gönüllerin Sultanı Şiiri | M.NİHAT MALKOÇ

Gönüllerin Sultanı

Müjdecisin bizlere
Gönüllerin sultanı
Aydınlıksın gözlere
Gönüllerin sultanı

Ümmet için nimetsin
Âlemlere rahmetsin
Hem Mahmud, hem Ahmed'sin
Gönüllerin sultanı

İnsanlığa nur geldi
Haysiyet, onur geldi
Kalplere sürur geldi
Gönüllerin sultanı

Başlarımızda taçtın
İslam yolunu açtın
Dünyaya ışık saçtın
Gönüllerin sultanı

Şeref verdin çağlara
Mihman oldun dağlara
Ruh üfledin sağlara
Gönüllerin sultanı

Savaşta komutandın
Gönlümü avutandın
Canlara can katandın
Gönüllerin sultanı

Gönüllerde nidasın
Yankılanan sedasın
Hak yoluna fedasın
Gönüllerin sultanı

Göçtün, sonsuza aktın
Yüreğimizi yaktın
Bir başına bıraktın
Gönüllerin sultanı

Gidince yetim kaldık
Düşüncelere daldık
Emanetini aldık
Gönüllerin sultanı

M.NİHAT MALKOÇ

M.NİHAT MALKOÇ

Gönüllerin Sultanı şiiri eğitici şiirler öğretici şiirler dini şiirler peygamberimiz ile ilgili şiirler Hz Muhammet konulu şiirler M.NİHAT MALKOÇ şiirleri kutlu doğum haftası şiirleri

Kutlu Doğum Haftası

Tarihi bir incele, resul dönemine in,
Huzuru göreceksin emrinde peygamberin...

Vicdanî merhametle toplumlar ilerledi,
Yalnız bilimle değil nefisler engellendi...

İslam ki medeniyet, hakikatte yürüyen,
Tevhitle ilerleyen, Rab'bimizi dinleyen...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk

Peygamberim

Sensin bizi kötü yoldan döndüren,
İnsanlara imanı gösteren.
Seni çok seviyoruz,
sevgili peygamberim

Hiç günahı olmayan,
Herkes senin gibi olsa.
Ne güzel olurdu bu dünya,
Sevgili peygamberim.

Sen bize kur-an-ı Kerimi getiren
Güzellikleri öğreten.
Doğruya yönelten,
Sevgili peygamberim

zeynep erdemir

Ya Rasül Allah

SENİN GİBİ BİR GÜL
DAHA DÜŞMEDİ TOPRAĞA
SEN EŞSİZ VE BENZERSİZSİN
YA RASÜL ALLAH

KOKUN YAYILMIŞ HER TARAFA
YÜZÜNDEKİ NUR YILDIZLARLA GİRMİŞ YARIŞA
BÜTÜN İNSANLAR HAYKIRMIŞ
YA RASÜL ALLAH

DÜRÜSTLÜK DENİNCE İLK
SEN GELİRSİN AKLA
MERHAMET VE SEVGİNİN
SEMBOLÜSÜN HALA

7.A SINIFINDAN SEMANUR ÇON

7.A SINIFINDAN SEMANUR ÇON

Efendim

Ezelden, ebede, solmayan çiçek;
Yüreklerde açan gülsün Efendim.
Rahmet pınarından doyasıya içsek;
Bizimde yüzümüz gülsün Efendim.

Kudret kalemiyle çizildi hudut
Kurumuş çöllerde yeşerdi umut
Bütün güzellikler şahsında mevcut
Neyzenler, besteni çalsın Efendim

İnsanlığa inen, son kitap Kur'an
Çağlar değişse de, tazedir her an
İnsanları, doğru yola çağıran
Rabbimin seçtiği dilsin Efendim

Büyük buluşmaya şahittir hıra
Zift rengi geceler boyandı nura
Âlem uykudayken çıktın huzura
Müşrikler saçını yolsun Efendim

Elinde bereket, dilinde şifa
Sendedir merhamet, sadakat, vefa
Hiçbir şeyde yoktur böyle tat, sefa
Vahyin peteğinde balsın Efendim

Bir bulut, başında gölge ederdi
Nereye gitsen seninle giderdi
Bir avuç su, bir orduya yeterdi
Çölün ortasında gölsün Efendim

Geçtiğin yollara diken atanlar
Meğer ne bedbahtmış taşa tutanlar
Mübarek zatına dil uzatanlar
Kadrini nereden bilsin Efendim

Bütün insanlığın hayat önderi
Seni, tanıyanın kalmaz kederi
İzinde gidenin, döner kaderi
Sonsuza götüren yolsun Efendim

Herkese ayandır asil duruşun
Muhammed Emin'sin, yoktur bir eşin
Sığınağı idin, her garip kuşun
Yetimi okşayan elsin Efendim

Nebiler serdarı, Hakkın habibi
Şefaat makamı, Kevser sahibi
Sevdalı yürekler pervane gibi
Nur yüzüne nazar kılsın Efendim

Gülümserken dişin inci saçardı
Mah yüzünde, pembe güller açardı
Gören gözler, aşk badesin içerdi
Dostlar nasibini alsın Efendim

Doğuştan mühürlü kara gözlerin
Kâinata ışık tutar sözlerin
Ümmetin içindi hüznün, kederin
Muhlis kalpli, en has kulsun Efendim

Düşmanların peşine düştü, hicrette
Emir almış güvercinler nöbette
Ulvi dava, yerde kalmaz elbette
İsterse, tüm zalimler gelsin Efendim

Müşfik kollarını açtı Medine
Hakikati gören, girdi bu dine
Nail olur isem, kutlu sevgine
Seven, sevdiğini bulsun efendim

Canlara can, sultanlara sultansın
Güzeli görmeyen, derdine yansın
Gönül, hasretine nasıl dayansın
Gözyaşımı kimler silsin Efendim

Senin gibi bir yüz, görmedi âlem
Vasfını yazmaktan, şan alır kalem
Sensiz yaşamaktan, duyarım elem
Bu can, sana kurban olsun Efendim. S.A.V.

MUSTAFA KILINÇ