Dünya Otizm Günü 27 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Dünya Otizm Günü 27
Yaşama düşüncesi hemen herkesin hakkı,
Her ne olursa olsun içinde bir kul hakkı…
Huzur düşüncesiyse farklı farklı seviye,
Mustarip kaldım diye üzülüyorsun niye?
Ya evi terk etmeler boşanmalar şeklinde,
Derdi köklendirmeler bencil fikirlerde…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Dünya Otizm Günü 27 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Dünya Otizm Günü 27 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Dünya Otizm Günü 27 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Otizm ve Otistik Çocuklarla İlgili Şiirler
Otizmli Çocuk İpini Bıraksa Ders Başlayacaktı 3
İp, bırakılmayınca şiddet hiç dinmemişti,
İpi elinden almakla iş yürümemişti,
Dedik, senden yanayız sen ipi hiç bırakma!
Seni gözlemlemek gerek şahsımızı kınama,
Hem kırılsın istenmez masalar ve sıralar,
Dev gibi bir çocuktan yediğimiz dayaklar,
Gel ve gir ipin ile sınıf içerisine!
Hem doyasıya oyna hem eğlen gülesiye,
İp ki halat halinde aklen halat şeklinde,
Utanır bir hâl de yok ipin çekildiğinde,
Belki bu usul ile yavaş yavaş da olsa,
İş birliği temelli davranış sağlanırsa,
Hem belki bıkarsın da bırakacak olursun,
Ya da utanır hâlde doğru yolu bulursun…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Tuna Derslerin Yoğunluğuyla 7
Bu yüzdendir boşluk yok, dinlenemeyeceğiz,
Biz, dinlen desek bile seni izleyeceğiz,
Bizler de tek değiliz, tek sanılmamalıyız,
Tek başına kalsak da bir takip altındayız,
Okuldan eve varsan ev boş mu bırakmakta?
Uyuyor dahi olsan şahsın takip altında,
Sen ya da diğerleri Uğur, Furkan ve Yiğit,
Eğitim ve öğretim ki ruhumuza ait…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Annesiyle
Kimi anne hep dargın kıyaslama yaparak,
Bizi mi buldu, deyip yanlışa kapılarak,
Kimi anne de küskün çevrede her kim varsa,
Yanlış tavır içinde ümidi kalmamışsa,
Kimi anne umutlu bir fark gözetmeyerek,
Bilinç geliştirdikçe umut geliştirerek…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otizmli Çocuğa Toplumun Bakışıyla
Çocuk sekiz yaşında yemyeşil gözleriyle,
Anneyi çekiştiren sürükler vaziyetle,
Bebeksi tavırlarıyla, hareketliliğiyle,
Dikkatleri topluyor bezlenmiş hâlleriyle,
Aile bakışlardan sıkılmış bir durumda,
Tek başına şekilde bakışlar arasında,
Kimi neyi var diyor çocukta bir şey yokken,
Kimi şeker veriyor sevme gereğinden,
Anne ise tedirgin otizmlidir, der iken,
Konuşamıyor diye üç beş laf ekler iken…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK