Dünya Kadınlar Günü 10 Şiiri | Mehmet Tevfik Temiztürk
Dünya Kadınlar Günü 10
Sen ezilmeyeceksin, yeterince ezildin,
Sen gücenmeyeceksin, yeterince gücendin...
Sen kadın değil insan, insanı yetiştiren,
Sen saygıya lâyıksın, hakikate verilen...
Sen ki annelerimiz, kız kardeşlerimizsin,
Başımızda yerin var, sen ki hep cennetliksin...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Dünya Kadınlar Günü 10 eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler Mehmet Tevfik Temiztürk
Dünya Kadınlar Günü 10 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Dünya Kadınlar Günü 10 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Dünya Kadınlar Günü Şiirleri
Kadınlara Yönelik Şiddete Karşı Mücadele Günü 11
Zulüm hem zorba işi hem cahil düşüncesi,
Sevgi bilmeyenlerim dışlayacak herkesi…
Sunacak bahaneler diyecek her şey kötü,
Hakikat, hasıraltı tamamıyla ürküntü…
Hastadır her şekilde kaba yaşadığından,
Psikologlara gitmez erkeklik onurundan(!)…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Dünya Kadınlar Günü 12
Kadın, var olmak demek yürekli bedenlerde,
Ya da hiç yok olmamak nefisler pençesinde…
Kadın, artı puan bir gen şifresi içinde,
Kodlamalarımızla sevgi düşüncesinde…
Kadın, ulvi bir değer paralel evrenlerde,
Mekân fırtınasında yaşam çekmecesinde…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kadına Yönelik Şiddeti Kınama Günü 4
Bu gün 25 Kasım kendine gel ey insan!
Hakla hukukla uzlaş incitmeden hiçbir can!
Kadına el uzanmaz cana el kaldırılmaz,
Kadın, anne demektir buna karşı çıkılmaz…
Kadın, muhteremedir kadın münevveredir,
Kadın aile demek şahsınla eşdeğerdir…
Şiddet mi düşünme aklından da geçirme,
El kaldırmak şöyle dursun öfke dahi gösterme…
Bugün kınama günü tüm zorbalığa karşı,
Farkındalıklarımız var yıksan da barışı…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Hiç düzelmem diyorsan doktorlarına görün,
Tımarhanede yaşa kimseye verme hüzün…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Gelincik Çiçeği
Kadınım ben
Adım gelincik çiçeği
Şefkatli, nazlı koynunda güneş saklı
Gelincik çiçeğiyim ben
yazgısı kara yazmalı
Rüzgarlara meydan okuyan
Hayata narin ellerimle tutunmaya çalışan
mahzun gelincik çiçeğiyim ben
Bazen köşe başında tek başına kırmızı
Dağda ,ovada,kırda,bayırda,okulda
Her yerde..
Ama hep ikinci sırada
Erkekle bir tutulmayan
Kadınım ben,adım gelincik çiçeği
Doğururum can veririm yeni hayatlara,
Herkes rahat etsin diye
Fedakardır ,cefakardır ,gelincik
Saçlarım hep süpürge
Temizlik abidesi sanki gelincik
Ocak başında sevgi katar aşına
Sofrada yeri herkes doyduktan sonra
Tarla da tırnak izlerim
Kanarcasına ellerim
eken,biçen harman savuran
Toz toprak kokan gelincik çiçeğiyim ben
Aydınlanır da meşale olur diye okutulmayan
Mum alevi gibi yanan ben gelincik çiçeği
Sorulmaz kimi zaman
sevdin mi ...gönlün var mı gelincik?
Erken yaşta koyna sokulan yine ben
Ben gelincik goncası
ezilen, horlanan,dövülen sövülen
öldürülen yine ben adım gelincik
Bütün ömrüm çileli
Kıracağım bu karanlığın zincirini
Kadınım ben adım gelincik
solgun gelincik çiçeğiyim ben...
Nurten Ataoğlu
Nurten Ataoğlu