Dua Şiiri

Dua Şiiri | İsmail MALATYA

Dua

DUA

Yüzden belli olurmuş
İnsanın özelliği,
Bak yüzüne yansımış
Kalbinin güzelliği.

Yüreğin pırıl pırıl
Saf, temiz ve durusun,
Allah kötü gözlerden
Nazarlardan korusun.

Ömrün huzurlu geçsin
Neşen eksik olmasın,
Bolluk içinde yaşa
Başın darda kalmasın.

İSMAİL MALATYA

İsmail MALATYA

Dua Şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri İsmail MALATYA

Sana Yazdım

pencerenize karartın vururdu, ben sokakta dururdum, o cumbalı evinizin balkonundan bakardın, uykusuz geçerdi gecelerim, gurur yapar sana diyemezdim. ben ekmek aş yiyemezdim ey yar yiyemezdim...


Ey yar,

Hani o park vardı,

Alt köşesinde tatlısu çeşmesi,

Karşıda bir kasap,


Dükkanı harap mı harap...

Her akşam üstü görürdüm seni,

Yüzüne bakamazdım, göz altından,

Hissederdim gölgeni.

Yürürdün sağa sola bakmadan,

Bense seni takip ederdim çaktırmadan.

Kafan yerdeydi hep,

Ne düşünürdün acep...

Ey yar,

Yolunu beklerdim, seni beklerdim,

Geleceğin yollara bakardım,

Yüzüne bakamazdım, bakmazdım,

Hani o ilk gözgöze gelmemizde,

Ayaklarım yerden kesildi de,

Düşeyazdım...

..

Ey yar,

O vişne çürüğü bluzun vardı ya,

Giyerdin ya,

Ne yakışırdı sana,

Siyah saçların dökülürdü omuzlarına kat kat,

Hafif gülümserdin,

Tavırların rahat,

Düşünürdüm ey yar,

Seninle ne güzel olurdu hayat,

Gözlerine bakmaktan bıkmazdım.

Elin elimde,

Gözün gözümde olsa,

İnan acıkmazdım...

O cumbalı evinizin balkonundan bakardın,

Sen hep goncaydın ey yar, sen hep bahardın,

Ben,

Temmuz sıcağında yaz'dım...

..

Ey yar,

Çantayın en kuytusunda,

Çizgisiz bir defter,

İşte o defter, bu defter,

İçine şiirler yazmış arkadaşların,

Bana vermiştin,

Sen de yaz demiştin,

Sayfalarında çiçekler böcekler,

Sanırsın,

Hemen uçuverecekler.

Yar,

Ben de yazdım özene bezene,

Bu satırları kimse yazmadı,

Ne şu ne bu, ben Suat Zobu,

Bunu ben yazdım,

Sana yazdım...


Suat Zobu

.

Suat Zobu

Biz, Bu Ülkenin İnsanlarıyız

Nedir bu ayrılıklar nedir bu bencillikler?
Fikirler mi bölünmüş nedir bu ikilikler?

Farklı insanlar mıyız da hep bölünüyoruz?
Hak'tan yana olsak da hor görülüyoruz...

Ya aşağılanıyor ya dışlatılıyoruz,
Doğru doğruya karşı biz, birleşemiyoruz...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Renklerine Hasret Kaldım

Gittin ya buralardan,
Bu şehir sana hasret kaldı.
El sallamanı gördüm aralardan.
Gözlerimin önünde bir set kaldı.
Bir ben şahit oldum gidişine,
Bir de sabah güneşi.
Saat gösterirken tam beşi.
Güneş doğmakta kararsız kaldı.
Nasıl akşam ettiğimi o gün,
Bir ben bilirim,
Bir de bu şehir.
Karanlık bir günü yaşadım sanki,
Bu şehrin ışıkları;
Yanmıyor mu bu akşam?
Yoksa ışıklar mı?
Bana sönük kaldı.
Bu şehirle birlikte,
Hasret kaldım renklerine.
Şimdi ki;
Yaşadığın şehri terk etme ne olur,
Alışmıştır kokuna,
Güzelliğine ,dokuna,
Şimdi bu şehir,
Renklerine hasret kaldı.
Bir ben,
Bir de gözlerim,
Hasret kaldım renklerine,
Bir de bu şehir,
Renklerine hasret kaldı.
Osman Ali Aydın

Osman Ali Aydın

Yardim Ve Fedakarlik

Hey arkadaş dur
Düşün yanindaki yoksulu
Sen zengin olabilirsin ama
Fakirlerde var bu dünyada

Sen hep yardim et fakirlere yaksullara
Hem maddi hemde manavi durda
Birine kardeş ol
Birine dost
Birine arkadaş

Hey arkadaş dur
Düşün yanindaki yoksulu
Sen zengin olabilirsin ama
Fakirlerde var bu dünyada

Biri küçük biri büyük
Onlarda insan sonuçta
Sen hep yardim et
Fakirlere yoksullara

Betül Albayrak