Dört Yapraklı Çiçek Şiiri | Fazıl Hüsnü DAĞLARCA
Dört Yapraklı Çiçek
Çıkamaz çocukluğundan dışarı
Kimse.
Oynamamız bundandır.
Kara toprakla binlerce yıl.
Çıkamaz çocukluğundan dışarı
Kimse.
Bundandır sevmemiz
kiraz ağaçlarını.
Çıkamaz çocukluğundan dışarı
Kimse.
Kardeşliğimiz bundandır
Mavi sularla binlerce yıl.
Çıkamaz çocukluğundan dışarı
Kimse
Bundandır inanmamamız
Kocaman bombalara.
FAZIL HÜSNÜ DAĞLARCA
çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri
Dört Yapraklı Çiçek Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Dört Yapraklı Çiçek Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Karma Çocuk Şiirleri
Aile,milletin temel birimi
Anne,baba,çocuklardan oluşan,
Aile,milletin temel birimi;
İşleviyle,gönüllere doluşan
Aile,milletin temel birimi.
Kız,erkek her gencin,özlemidir o,
Umutlar taşıyan,bir gemidir o,
Toplumun,en kutsal,düzenidir o,
Aile,milletin temel birimi.
Yapısı,işlevi hiç değişmeden,
Geçmiş(i) ,geleceği olan bir düzen;
Çocuğu büyütüp ve ilk eğiten
Aile,milletin temel birimi.
Mutlu ve huzurlu olan aile,
Millete güç verir,asaletiyle;
Devlet de güç bulur,bundan haliyle
Aile,milletin temel birimi.
MÜZEYYEN TURAN
Rüya
Rüyamda gördüm bir melek,
Sanki kanatsız bir çiçek,
Çiçeğin rengi pembe,yeşil,sarı,mor
Bir gökkuşağı gibi hepsi bol.
Yağmur yağar,güneş açar
Baktım ki hepsi hayal ,
Uyandım rüyamdan birden,
Kanatsız çiçiğim olmuş bir melek.
BURÇİN DENİZ 3-B SINIFI
Eylül Sabahının Serinliği
Eylül sabahının serinliğini
Yaprakların serinliğini
Ciğerlerime dolduruyorum
Sessizlik ve serinlik
Birleşiyor
Yıkanmış güvercinler
Ve çok uzaktan bir tren sesi
Her zaman yeniden başlamak duygusu
Doğuyor içimde
Her uyanışımda
Düşmanlarımı bağışlıyorum
Daha çok seviyorum dostlarımı
Her uyanışımda
Eylül sabahının serinliğini
Yaprakların serinliğini
Yüreğime dolduruyorum
Ataol BEHRAMOĞLU
Ataol BEHRAMOĞLU
Uçurtma
Çocuklarımız neleri sevmiyorlar ki...
Uçurtmayı seviyorlar sözgelişi;
Bir havalandı mı uçurtmaları
Daha da güzelleşiyorlar.
Maviliklerde gözleri
Özgürlüğü yaşıyorlar
Uçurtmalarla birlikte.
Koparıp da iplerini hele
Bir kurtuldular mı ellerinden,
Öylesine seviniyorlar ki,
Gidiş o gidiş, bile bile...
Kızalım mı umursamayışlarına?
Kendi yaşamlarını izliyorlar boşlukta.
Onlar da birer uçurtma değil mi?
Bizim de ne süslü uçurtmalarımız vardı,
Alıp başlarını gitmediler mi?
Gözümüzden bile esirgedik
Hangi birinin ipi elimizde kaldı?
Rıfat ILGAZ
Rıfat ILGAZ