Doğa Şiiri

Doğa Şiiri | KARDELEN ANIK

Doğa

Yeşili sev, hayvanı koru
Öyle yaşamak olmaz kuru kuru
Böyle devam edersen
Yaşayamazsın artık deli dolu.

Otu, çiçeği, böceği
Koru lütfen hepsini
Son kez uyarıyorum seni
Öldürme sakın kedileri.

Asla öldürmem böcekleri
Asla koparamam çiçekleri
Keşke tedavi ettirebilsem sizi
Önlesem verdiğiniz zararları.

KARDELEN ANIK

Doğa Şiiri eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri KARDELEN ANIK

Ağacın Önemi

Ağaçlar bizler için önemlidirler
Çünkü meyve verir meyve yetiştirirler
En önemlisi de;
Karbondioksiti çekerler.

Ağaçlar olmasaydı
Toprak kurak kalırdı
Yemyeşil görünüm
Doğada olmazdı.

Koparlarsa ağlarlar
Toprağa ekilirlerse sevinirler
Ağaçlardır doğayı koruyan
Canlılara arkadaş olan.

Sahranur KAYHAN ve Çağla KAYHAN

güzel doğam

doğadır her zaman
yeşillik gövdesi
yeşillikler hep doğada
güzel doğa.

her yerde çiçekler ağaçlar
benim yuvam doğa
çocuklar doğada kaşar
güzel doğa.

doğadır her zaman
yeşillik gövdesi
yeşillikler hep doğada
güzel doğa.

yusuf

Kır Şarkısı

Tam otların sarardıgı zamanlar
Yere yüzükoyun uzanıyorum
Toprakta bir telaş bir telaş
Karıncalar öteden beri dostum

Ellerime hanım böcekleri konuyor
Ne şeker şey onlar
Uç böcek uç böcek diyorum
Uçuyorlar

Tabiatla haşır neşir
Kırlarda geçen ikindi vakti
Sakin dinlenmiş rahat
Bir gün daha bitti

Melike Nergiz Öztürk

Melike Nergiz Öztürk

Gün Dönümü

Sabah horoz sesiyle uyandım
Aradan biraz geçti zaman
Dışarıya çıktım baktım ufka
Çıkıyordu güneş yavaş yavaş

Gözlerim kamaşıncaya kadar seyrettim
Ve bir zaman sonra girdim içeriye
Aldım elime kağıt kalem
Çizdim güneşin doğuşunu uzunca bir zaman

Güneş yükseldikçe yükseliyordu bayrak gibi
Bir şeyler anlatıyordu anlayana sımsıcak
Aldım elime kağıt kalem
Buraya kadar olan mısraları yazdım

Güneş yükseldi yükseldi tam tepe noktamıza erişti
Koydum kafamı beyaz örtülü yastığa
Uyandım ki vakit ikindi olmuş biraz üşümüş gibiyim
Çıktım dışarıya bahçeye ısındım yaz güneşiyle

Bulunduğum yer şehrin yüksekçe mevkisinde
Yüz metre aşağıdaki boş arazide futbol oynayan çocuklar
Uzun uzun seyrettim güneşin sıcaklığında
Düşündüm çocukluk yıllarımı hey gidi günler hey

Güneş yavaş yavaş batı istikametinde inişte
Dağın yükseltisi gölge ediyordu şehrin yarısını
Ovayıda yavaş yavaş görüyor gibiyim alaca
Girdim içeriye alelacele hemen

Aldım içeride kağıt ile kalemi elime
Düşündüm uyandıktan sonra yaptıklarımı
İki yastık koydum başımın altına
Yazdım buraya kadar olan mısraları

Tekrar çıktım dışarıya bu defa yönüm batıya
Güneş batma noktasında yakaladım gitmeden
Gözden kayboluncaya kadar seyrettim doya doya
Kaldım dışarıda karanlık oluncaya kadar zaman

Girdim içeriye yaktım gece lambasını
Düşündüm yaşadığım otuzyediye varan yıllarımı
Bir günde dahi hissediyor insan yaşadığı bir yılı
Bir ömrü bile hissediyor bir günde insanoğlu

Düşündüm bir gün yaşayan canlıları
Birkaç gün yaşayan böceklerde var
Canlıların tadıyor hepsi ortak hayatı
Kimisi uzun tadıyor kimisi ise kısa

Kapattım bir zaman gece lambasını
Açtım lambanın en fazla aydınlatanını
Aldım kağıt ile kalemimi elime
Nihayete erdirdim şiirimin mısralarını

Fatih Mehmet Karaca

Fatih Mehmet KARACA