Dağ Başını Duman Almış Şiiri | Bekir Sıtkı ERDOĞAN
Dağ Başını Duman Almış
Bir sisli kasım sabahıdır bu;
Düştüler yollara Kırklar Yediler...
Dağ başını duman almış kardeşim,
Gün doğmayacakmış, dediler.
Baktım ki bütün gökyüzü baştan başa tenha,
Bir kapkara matem sarıyor memleketi,
Her sineyi bir kapkara yas dolduruyor,
Ev ev bacalardan taşıyordu.
Bir sisli kasım sabahı baktım,
Baştan başa öksüz koca bir yurt,
Taş taş döğünüp ağlaşıyordu.
Nereden çıktı bu ferman nereden?
Dağ başını duman almış kardeşim,
Ansızın bir karayel esti meğer pencereden,
Karıştı tarihin sayfaları...
Toz duman içinde Anafartalar!
Samsun, Erzurum, Sivas,
Baş döndürücü bir hız geçiyor memleketi,
Nefesler tıkanıyor, adımlar şaşıyordu.
Büyüdü ellerim, ayaklarım, kafam!
Sakarya boylarında bir yanık türkü,
Akdeniz'i gösteriyor Mustafa'm!
Kağnılar mermi değil, iman taşıyordu.
"Dağ başını duman almış" kardeşim,
"Gümüşdere durmaz akar"
Bir dert ki kemirir içimiz kasım sabahları,
Bir dert ki yakar!
Yeni bir bayrama girmişti vatan,
Her taraf mutlu ve hür,
Tuttu baştan başa Türk yurdunu bir resmi geçit,
Yürüyor koskoca millet,
Yürüyor başta Atam,
Devrim devrim geçiyor memleketi,
Tepelerden gece gündüz aşıyordu.
Med miydi, cezir miydi bilinmez,
Bir seyrediyor şöyle uzaktan uzağa,
Bir yaklaşıyordu.
"Rabbim yeni bir mucize versin, diye Türk'ü
Gönderdi bu dünyaya muhakkak Atatürk'ü."
Böyle söylerdi kesik kollu dedem.
Gördüler de analar babalar o kara günleri,
"Allah gönderdi Gazi'yi,
Allah yüzümüze bakmış." Dediler.
Ama bir gün
Bir sisli kasım sabahı
Dağ başını duman almış, kardeşim;
Gün doğmayacakmış, dediler!
Baktım ki bütün gökyüzü baştan başa tenha
Bir kapkara matem sarıyor memleketi,
Her sineyi bir kapkara yas dolduruyor,
Ev ev bacalardan taşıyordu.
.....................................
Bir sisli kasım sabahı baktım
Hâlâ vuruyor nabızlarımızda
Hâlâ yaşıyordu.
Lâkin kesilip dinmedi ruhumda o sancı,
Hâlâ o yetim bakışlarımda
Donmuş bir avuç hâtıra kalmış!
Dağ başını duman almış kardeşim,
Dağ başını duman almış!
Bekir Sıtkı ERDOĞAN
Dağ Başını Duman Almış Atatürk Şiirleri şiir sitesi çocuk şiirleri eğitici şiirler Bekir Sıtkı ERDOĞAN
Dağ Başını Duman Almış Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Dağ Başını Duman Almış Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Atatürk Şiirleri
Atatürk
Duruyorsun karşımda,
Bakıyorsun bana,
Anlatmak istiyorsun,
Anlatamıyorsun.
Aslında savaşlar,
Yapmak istemiyordun,
Ama mecburdun yaptın!
Sözle anlaşmak,
Savaşları unutmak,
Bunu istiyordun,
Herhalde.
Yoksa yanlış mı?
Sen insanları çok severdin,
Onları incitmek istemezdin.
Değil mi, ATAM ?
Değil mi,yoksa yanlış mı?
ATAM!
Ecem Küpçü Lüleburgaz Kocasinan İlkokulu 3/C
Atatürk Ve Ben
Mustafa Kemal'i gördüm düşümde
Bakıyordu mavi gözleri ışıl ışıl
Bana karmakarışık sorular sordu
29 Ekim 23 Nisanda
1922 'de ne oldu
Sonra anlat dedi Kurtuluş Savaşını
Hangi tarihte neler oldu
Sen bir Türk çocuğusun
Bu vatan senin ellerinde yükselecek
Kaç yılda bitirdin ilkokulu
Öğretmenin kim diye sordu
Ağladım
Cevabımsa siz oldu
Meğer bilmediğim ne çok şey varmış
Anıt Kabrin sütunlarını
Merdivenlerinin sayısını sordu
Verecek cevap bulamadım
Korkma diyordu sadece
Şöyle bir başımı kaldırdım gülüyordu
Dona kaldım sessiz
Ürkekçe doğrulttum başımı
Yanılmıyordu
Bir bilmece soracağım sana
Bunu cevapla yeter diyordu
Sonsuzluk bunun adı
Anlamıştım ne demek istediğini
Benimle konuşan O'nun ruhuydu
Bu çok tatlı bir oyundu
Yalvardım gitme biraz daha kal diye
Dinlemiyordu
Sonra birdenbire çatıldı kaşları
Soru sormak konuşmak yok diyordu
Son sözü döküldü dudaklarından
Bana oku oku da öğret
Türk çocuğu ne zaferler kazandı
Bu vatan sonsuza dek onun diyordu
Mehmet OCAK
Atatürk
çok güzel bir insandı
içi hep neşeyle dolardı
çok zeki bir insandı
onun adı ATATÜRK
çocukları çok severdi
biz TÜRK milletine alfabeyi getirdi
öğretti bize tüm harfleri
onun adı ATATÜRK
ZEYNETTİN ARSLAN
Mustafa Kemal'in Saati
Mustafa Kemal derlerdi,
Sonradan duydum adını,
Beni yumuşak parmaklarile okşar,
Eğilip bakardı ışıklı gözlerile.
Ona ben gösterirdim zamanını;
Güneş ışığında, ay ışığında,
Yıldız ışığında, mermilerin ışığında.
Senelerce dolaştık beraber,
Çöllerde, dağlarda, salonlarda.
Soğukta beraber titredik.
Beraber terledik sıcaklarda.
Kalbinin atışlarını duyardım
Ve anlardım düşünüp hissettiklerini.
Çanakkale'ye gitmiştik neden sonra,
Bütün gürültülere alışmıştım.
Şehitlere, yaralılara, seslere alışmıştım.
Top sesleri, denizin gürültüsü, kalbinin sesi,
Atların, katırların o acayip kişnemesi,
Hilâl bıyıklı kahramanlar
Kanla sulanan toprak,
Göklere uçan gövde bacak,
Türklüğün inatlı mukavemeti
Ürpertirdi zaman zaman beni.
Bir gündü, amansız bir boğuşmanın sonu.
Rüzgârda susmuştu toprak gibi,
Denizde dev gibi gemiler ve gölgesi bulutların,
İleri mevzilerdeydik
Her zaman olduğu gibi,
Gözleri ufuklardaydı, eli düşüncesinde.
Düşüncelerin en incesinde...
Kalbinin atışlarını dinliyorum.
Zaman endişeliydi.
Rüzgâr durmuştu.
Bir top patladı uzaklardan,
Bir şarapnel geliyordu bize doğru.
Saliselerine varıncaya kadar hızının,
Hesapladım, hesapladım da
Önüne koyuverdim kendimi
Bir anda duruverdi tıkırtılarım,
Ama onun kalbi durmadı...
Muzaffer UYGUNER
Muzaffer UYGUNER