Yusuf 3 kıta da Mustafa Kemal'in yazarken hata var 2022-11-23
Canım Öğretmenim! Şiiri | GÜL YILMAZ
Canım Öğretmenim!
Bilmezdim okuttun dönmez dilimi,
Yazar eyledin sen tutmaz elimi
Bize mi adadın öğretmenim kendini,
Canım öğretmenim ilimden bir gömleksin.
Koruyup gözetip sakındın gözünde,
İçime sevgi dolduran gülen yüzünde,
Yıkılmaz bir çınarsın sen özünle,
Canım öğretmenim içimde bir yüreksin.
Bizim başarımızdı bütün emelin,
Sen üzülme solmasın hiç cemalin,
Gideceğim, gösterdiği yoldan Mustafa kemal'in,
Canım öğretmenim sen önümde bir direksin.
Suçumu bağışlayıp hep af edersin,
Kötülüğe karşı iyiliği seçersin,
Bizim çilemizi hep sen çekersin,
Canım öğretmenim dilimde bir dileksin.
Büyüyüp kendi yolumu bulursam,
Kötülüğe haksızlığa karşı durursam,
Bende bir gün öğretmen olursam,
Canım öğretmenim önümde bir örneksin...
GÜL YILMAZ
NİĞDE ÇOK PROĞRAMLI LİSESİ 9/A SINIFI
ELBİSTAN/KAHRAMANMARAŞ
Canım öğretmenim! GÜL YILMAZ çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri güzel şiirler
Canım Öğretmenim! Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Canım Öğretmenim! Şiiri Hakkındaki Yorumlar
İçerikle ilgili 74 yorum yazılmış.
Benzer 24 Kasım Öğretmenler Günü Şiirleri
Öğretmenim
Ben bir gülüm, sen bahçıvan;
Çok açarsam eser senin,
Mis kokarsam hüner senin
Ama bir de soldurursan
Günah senin, günah senin öğretmenim...
Ben elmasım, sarraf sensin
Pırlantaysam, emek senin
Parlıyorsam yaldız senin
Ama bir de parçalarsan
Kırık senin, kırık senin öğretmenim...
Ben boş defter, kalem sensin;
Doğru yazsan yarın senin,
Güzel yazsan ikbal senin
Ama bir de karalarsan
Vicdan senin, vicdan senin öğretmenim...
Ben öğrenci, sen öğretmen;
Başarırsam hüner senin,
Kazanırsam zafer senin
Ama birde kaybedersem
Yok diyecek başka sözüm;
Yorum senin, yorum senin öğretmenim...
Hatice Kültür
Hatice Kültür adlı öğrencinin 1990 yılı öğretmenler gününde yazdığı, vicdan meselesi olan öğretmenlik mesleğini icra eden öğretmenin vicdanına seslenen şiir.
Hatice Kültür
Biricik Öğretmenim
daha yaşım dolmadan
okula başlamadan
tanıştırmışlardı seni
biricik öğretmenim
yazmayı sen öğrettin
yaşımı sen bellettin
hesabı sen kavrattın
biricik öğretmenim
güzel şarkı söylüyor
resimler yapıyorum
hepsi senin eserin
biricik öğretmenim
esra muta akdoğan
Öğretmenim
öğretmenim
sen bizim yol ışığımızsın
sen olmazsan olmaz
eğiticisin öğreticisin
öğretmenim
bilgi öğretirsin bize
aklımızı kullantırırsın
sen anne baba gibisin
öğretmenim
kalemi,defteri öğretirsin
artık okuruz yazarız
senin sayende öğretmenim
pelin öğretmiş
Öğretmenin Vedası
ÖĞRETMENİN VEDASI
Gidiyorum... Bir yanımda emeklerim,
Bir yanımda uçsuz bucaksız hayallerim.
Sizlerde yaşayacak onlar şimdi.
Bir damla gözyaşına kıyamadığım,
İçimin derdi, saçımın akı çocuklar...
Yavrularım...Evlâtlarım,
Kınalı kuzularım,
Avucu reyhan kokulu küçük dağlarım.
Kiminiz büyüdü, heybetiyle
Nam saldı, kâh korku yedi âleme,
Hatta bana bile!...
Kiminiz kurudu, kara saban arkasında
Ufalandı eller, parçalandı yürekleriniz
Toprakla beraber...Sevgisiz...
Kiminiz, daha çiçek açmadan meyve verdiniz...
Bu ihtiyarın derdi nedir bilir misiniz?
Dört adam,
Çıkacak mı benim dört kolluyu taşıyan?...
Ve olacak mı acep öbür tarafta
Yepyeni bir kara tahtam...
Benimle zamanı gelince oynadın da hazla
Alışamadığım dört duvar arasında ne işin vardı!
Hep benden önce oradaydın ne yazın ne kışın vardı...
İlk harfler, heceler, sözcükler derken
Ve o mabede seninle gelip giderken
Tutuştu ellerimiz birleşti gözlerimiz.
Karga seslerinin rüzgârlara karıştığı bir son yazdı
Son göz göze gelişimizde...
Buruk tebessümlerinle beni ağlatmıştın
ÖĞRETMENİM,CANIM....
Fatma AYDEMİR
Fatma AYDEMİR