Canım Öğretmenim Şiiri | Nisa Ulay
Canım Öğretmenim
Annem gibi
Babam gibi
Bilgi veren
Canım öğretmenim
Sensin bana iyiyi kötüyü öğreten
Sensin beni geleceğe hazırlayan
Sensin beni eğlendiren
Canım öğretmenim
4 yıldır benimlesin
Hiç usanmadan herşeyi öğretin
Bazen kızdırdı bazen sevindirdi
Canım öğretmenim
Canım Öğretmenim eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Nisa Ulay
Canım Öğretmenim Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Canım Öğretmenim Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer 10 Kasım Atatürk Haftası Şiirleri
10 Kasım Anma Günü
10 Kasım anma günü,
Ata’mı anacağız,
O’nun aziz ruhunu,
Hep hatırlayacağız…
Vatanımın her yeri,
Hem de tüm milletimce,
Caddeler parklar dâhil,
Yas tutan gönüllerce…
Biz, O’nu unutmayız,
İnkılapları ile
Düşünceleri ile
Yurtseverliği ile
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
10 Kasım
Yine geldi çattı,
Bir sonbahar sabahı
Her tarafı yas sardı,
Bir 10 Kasım sabahı
O ulu bayrağı
Her görüşümde,
Hatırlarım atamı,
Sunduğu bayramları
Bu ülkeyi kurtaran
O ulu atam.
Tam elli yedi yaşında,
Büründü sonsuzluğa.
O bayrağı görüşüm
Derine iter beni,
Bir aydınlık tutar
Çeker beni.
Tüm Türkiye
O yaslı günde.
Ülkesini korumak için.
Bir adım daha önde.
Mertcan ZEYTÜNLÜ
Mertcan Zeytunlu
Atam
Atam yatmış yatağına
Uzanmış yatıyor Atam
Edebiyen yaşayacak kalbimizde
Atam Atam
Ne güzel de uyuyor
Anıtkabir'de
Kapamış gözlerini
Atam Atam
Anlarız seni
Her yıl
Güzel, canım
Atam Atam!
Su Zehra GÜNDOĞAN
O Gün
Sarı yapraklarını döküyordu ağaçlar
O gün bir garip güneş doğuyordu;
Sonra birden duruverdi zaman
Kulak kesildi ağaçlar, taşlar
Seyhan nehrine baktım
İçin için ağlıyordu.
Bir korkulu rüzgâr esiyordu
Karanlık sarmıştı dört bir yanı
Susuyordu insanlar, susuyordu Taş-köprü
Ağlıyordu herkes, ağlıyordu zaman
Kıyamet mi kopuyordu ne var?
Kollarımdaki kitaplarım yere düştü birden,
Elim-ayağım tutuldu,
Baktım çocuklara ağlıyordu,
Ağlıyordu bütün Türkiye
O gün karanlık bir rüzgâr esiyordu
Ve son yapraklarını döküyordu ağaçlar...
Güneş tutulmuş gibiydi o gün,
Güneşin yası var dediler etraftan
Bugün dünyanın yası var.
Seyhan nehrine baktım hâlâ ağlıyordu
Bir bir eğilmişti Toroslar.
Baktım her yanda bir üzünç,
Baktım her yanda bir eksik,
İşimizi gücümüzü elden bırakıp
O gün saat dokuzu beş geçe
Tarihle birlikte ağladık.
10 kasımdı o gün,
Kimi dedi, kıyamet koptu bugün
Kimi dedi keşke kıyamet kopsaydı,
Kimi dedi, benim canımı al Tanrım, O'nun yerine;
Yalnız gökyüzünde bir çift mavi göz
Işık tutuyordu yeryüzüne
Bakışları nur gibi aydınlık.
O gün dağların en büyüğü devriliyordu
Bir güneş batıyordu yalın kılıç
Yas tutuyordu herkes.
İşte o gün içimizde Atatürk
Yeniden bir güneş gibi doğuyordu.
A. Celâl ŞİMŞEK
Dicle Kaya