Çanakkale ve Mehmetçik Şiiri

Çanakkale ve Mehmetçik Şiiri | Şevval ve Dilara Sarıoğlu

Çanakkale ve Mehmetçik

Tan yeri kızılca ağarırken uzakta
Düşman pusudaydı hain bir tuzakta
Gel gör ki tüm Mehmetçikler ayakta
Can vermeye hazırdılar bu eşsiz vatana.

Düşman saldırırken arsızca Conkbayırı'na
Mehmetçikte şahlandı kalktı hücuma
Mermiler saplanırken her bir vücuda
Hissetmiyordu acıyı, koşarken Allaha

Mehmetçik düşerken bir bir toprağa
Burdan geçiş yok diyordu tüm cihana
Yakışmazdı esaretlik yüce Türk halkına
Yakışanı yapıyordu o eşsiz ecdadına.

Korku yok, ölüm çok şehitler diyarında
Bütün Anadolu gelmiş hep bir araya
Tek bir vücut, bir ruhtular ilahi manada
Çanakkaleyi geçilmez kılarken düşmanına.

Şevval ve Dilara Sarıoğlu

Şevval ve Dilara Sarıoğlu

Çanakkale ve Mehmetçik eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri Şevval Sarıoğlu Dilara Sarıoğlu Çanakkale Şiirleri Çanakkale Zaferi Şiirleri

Çanakkale Canımdır

ÇANAKKALE CANIMDIR
İnasanlıktan nasipsiz, nasipsiz size diyom
Sakın ha cüret etme verilmez size diyom
Allah Allah diyenler geçirmez size diyom
Biliyordu gafiller Çanakkale geçilmez
ÇANAKKALE CANIMDIR bir parçası verilmez

Bağımsız olmak için canlarımız siper oldu.
Yedi düvel insanların canları HEDER oldu.
Vatanı için ölenler gazi oldu ŞEHİT oldu.
Biliyordu gafiller Çanakkale geçilmez
ÇANAKKALE CANIMDIR bir parçası verilmez

Allah Allah sözleriyle düşmanı korkuttular
Korkusuz aslan gibi er meydanına çıktılar.
Her kurşunu BİSMİLLAH diyerek sıktılar.
Biliyordu gafiller Çanakkale geçilmez
ÇANAKKALE CANIMDIR bir parçası verilmez

Müslümanın eline silahları verenler
Bunlar yam yam diyerek üstümüze sürenler.
Mayınlara çarpınca korkusundan kaçanlar
Biliyordu gafiller Çanakkale geçilmez
ÇANAKKALE CANIMDIR bir parçası verilmez

Top tüfekle her yer mahşer meydanı
İnsanlıktan çıkanlar sarıyordu dört yanı
Savaşan Mehmetlerim vermez idi bir yanı
Biliyordu gafiller Çanakkale geçilmez
ÇANAKKALE CANIMDIR bir parçası verilmez

Doksan üç yıl evvel yedi düvel ders aldı.
İngiliz-Fransız'ı arkasına bakakaldı.
Mehmet'imden akan o ne şerefli bir AL'dı
Biliyordu gafiller Çanakkale geçilmez
ÇANAKKALE CANIMDIR bir parçası verilmez

Tabyaları top ile bir bir dövülürken
Er meydanında Mehmetler korkusuz vurulurken
Vatanını vermeyen canıyla savrulurken
Biliyordu gafiller Çanakkale geçilmez
ÇANAKKALE CANIMDIR bir parçası verilmez

Kınalı kuzuların yattığı yerdir.
Seyit onbaşının attı yerdir.
Şehidin kanı aktığı yerdir.
Biliyordu gafiller Çanakkale geçilmez
ÇANAKKALE CANIMDIR bir parçası verilmez

Ölüme aşkla koşanlar orda.
Vatana sorgusuz bağlanan orda.
İnancı savunup ölenler orda.
Biliyordu gafiller Çanakkale geçilmez
ÇANAKKALE CANIMDIR bir parçası verilmez

ÇELİK'im derki ; hesapsız hesap tutup hesapsızca battılar.
Önünde etten olan bir inanca çarptılar.
Çarpınca anlayıp şamar yeyip kaçtılar.
Biliyordu gafiller Çanakkale geçilmez
ÇANAKKALE CANIMDIR bir parçası verilmez

MEHMET ÇELİK 05/09/2012
ÇARŞAMBA

MEHMET ÇELİK

Çanakkale Zaferi

Bir haykırışla dünya,
Oynamıştı yerinden.
Ders almıştı milletler,
Türklerin zaferinden.

Tek bir yürek gibiydi,
Trakya, Anadolu.
Asrın şanlı sayfası,
Olmuştu Gelibolu.

Setler çekiliyordu,
İlden Kilitbahire.
Ve boğaz daraldıkça,
Benziyordu nehire.

Ulu bir duvar oldu,
Kıyıda Conkbayırı.
Çözemedi düşmanlar,
Bu zekayı bu sırı.

Yüzen bir efsaneydi,
Nusret Mayın Gemisi.
Oldu tüm tayfasıyla,
Bu Vatanın hamisi.

Askere yatak döşek,
Olmuş iken siperler.
Şanlıydı vatan için,
Vuruşan o neferler.

Vardı koca yürekler,
Silah olmasa bile.
Düşmana cephe dardı,
Türklereyse nafile.

Vatan için verirken,
Türk cengaver el ele.
Onsekiz Mart Onbeşte,
Şahlandı Çanakkale.

Duyuldu her cepheden,
Seyit'in top atışı.
Güç verdi askerlere,
Gemilerin batışı.

Düşüp şehit olurken,
Asker "Kınalı Ali"
Bir sembol oluyordu,
O'nun bu en son hali.

Savaşırken düşmanlar,
Sömürgenler adına.
Vatanını savunan,
Türk erdi muradına.

Birer süngü olmuştu,
Askerlerin bakışı.
Ürkütmüştü düşmanı,
Tepelerden akışı.

Ölmeyi emretmişti,
Bir muzaffer komutan.
Cephede vatan için
Özdeşti bayrak ve kan.

O gün o cephedeki,
Yarbay Mustafa Kemal
Atatürk sayesinde,
Sağlandı bu istiklal.

Bu vatan toprağında,
Şehitlerin kanı var.
Bu kanlarla kovuldu,
Emperyalist canavar.

Kutsaldır bu ülkenin,
Her köşesi, her yanı.
Belgedir buna şanlı,
Çanakkale Destanı.

Harcı kanla karıldı,
Mümtaz Cumhuriyetin.
Çok ağırdır hesabı,
Her bir kötü niyetin.

Böyle büyük zaferler,
Atalardan hediye.
Var olmalı bu yüzden,
Vatanımız Türkiye.

Hürdemi Nevzat Bayramoğlu

Hürriyet Demir

18 Mart Çanakkale Savaşı 4

Türk ne şerefli millet,
Şehitlik nedir tadan,
Vatan denildiğinde,
Omuz omuza duran…

Savaş denildiğinde,
Canını hiçe sayan,
Kahraman nedir dense,
Türk diye hatırlanan…

Çanakkale Savaşı,
Benzersiz kahramanlık,
Emsali görülmemiş,
Türk’ten Dünya’ya varlık…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Çanakkale'nin Rövanşı Habur

Çanakkale zaferinin rövanşı Habur'du
Terörün, hamisinin sürpriz şansı Habur'du.
Çanakkale ruhu az kabardı, Habur durdu.
Sabırla, metanetle öfkemiz soğutuldu.

''İyi şeyler olacak' iyi niyet, ümitti
Karşıdan gelen tavır alaylı bir tehditti.
Tehlikeler, tehditler sanma geçip bitti
Kabrinde şehit, anne evde yasa boğuldu.

Cemaller, birbirinden farklı birer paçavra.
Bedenler, ayakların taşıdığı kadavra.
Kimlikler, kodla gizli hayatları palavra
Arap baharından bize gözdağı doğruldu.

Çanakkale bir boğaz, Habur sınırda kapı.
Geçmek için istemez gemiler gibi yapı.
Beyni yıka, sonrada ver esrar, ver hapı
Maşalı, ikili kıyım ortaya konuldu.

Habur, tarih üstünde tarihi bir fotoğraf
Teröristten,hamisinden açık, net itiraf.
Masum olarak gösterilmeleri ne tuhaf.
Yılların fitnesinden gelen bir oğuldu.

Sayıca da, silahça da hep farklıdırlar.
Ne yapsalar her zaman onlar haklıdırlar.
''Demokrasi kokteyli'' özünde saklıdırlar
Niyetleri hep pişkin yüzlerine vuruldu.

Çanakkale de, Haburda Hedef İstanbul'du.
Sanmayın'' Kutlu Doğum'' Onlarca unutuldu.
İlimde, kültürde nice oyunlar kuruldu
Bazı geç, bazı da güç oyunları bozuldu

Asala, sağ, sol, şimdi yıllardır bu kör bela
Süsleyemez ruhunu en cafcaflı kurdele
Kavuşamazlar asla mutlu bir finale
''Kalu Bela'da'' kalbimiz imanla yoğruldu.


ORHAN AFACAN

ORHAN AFACAN