Çanakkale Savaşı 17 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Çanakkale Savaşı 17
Durum anlatılamaz,
İçinde olmayınca,
Şehitler ve gaziler,
Savaşan yazmayınca…
Onlar gerçek hatıra,
Şiir açıklayamaz,
Ne de üç beş resimle,
Tablo açıklanamaz…
Her iki taraf için,
Bir savaş ki dehşetli,
Yarım milyondan fazla,
Candan vazgeçilmeli…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Çanakkale Savaşı 17 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Çanakkale Savaşı 17 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Çanakkale Savaşı 17 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Çanakkale Zaferi Şiirleri
Çanakkale Haftası
Düşmanlar üstümüze geliyor
Bize silah çekiyor
Askerimizi öldürüyor
Kanlar ımızı döküyor
Hadi askerler gidelim savaşa
Bizde dökelim kanları
Kanlardan bayrak oldu
hadi askerlerim
ÇAĞLA NUR GESOĞLU
18 Mart Çanakkale Savaşı 9
Çeyrek milyon şehitle,
Milletimiz yenilmez,
Dünya yüklense dahi,
Çanakkale’m geçilmez…
Başta yüce Ata’mız,
Ardında Türk milleti,
İnanç adı altında,
Bir de işin himmeti…
Savaş zaferle bitti,
Düşmanlarım yenildi,
Çanakkale’m, Boğazı’m,
Asla geçilemedi…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Bigalı Köyündeki Atatürk'ün Evi
Geniş tahta kapıdan girince içeriye
Gördüğüm taş döşeli o küçük bahçe; dardı
Şimşirlerle bezeli gül kokan bu bahçede
İnsana huzur veren kutsi bir hava vardı.
*
Dut ağacı altında dinlenen eski kuyu
Bir zafer türküsünün şevkiyle bakmaktaydı.
Kırık tahta çıkrığı bakarken tepesinden
"Atatürk'ü ben gördüm! " der gibi hali vardı.
*
Yüz yılın dahisini ağırlayan yaşlı ev
Geniş tahta kapının hemen sol yanındaydı.
Duvarlar düzgün taştan içi de tahtadandı.
Kuşlarla..yıldızlarla..çamlarla konuşurdu
Güvem erik..ahlatlar..onun eski dostuydu
*
Tahta basamaklarla çıkılırdı üst kata
Tavan ve zemin tahta,trabzanlar tahtaydı.
Gıcırdardı yürürken tahtadan döşemeler
Bu sesle çekilirdi ancak zifir geceler.
*
Ve küçük tahta hole üç kapı açılıydı
Kuyuya bakan oda tam da karşınızdaydı.
*
Bu odada yatmıştı sarışın genç komutan.
Bu odada dinlendi gök bakışlı kahraman
Tahtadan musandraya asarken giysisini
Düşünmekteydi mutlak düşmanın hançerini!
*
Yola bakan odada toplandılar o gece
Mehtabın gözlerine bakarken üç pencere
Gaz lambası alevi titrerken duvarlarda
Bir dev oturmaktaydı şimdi tahta masada!
*
Kalemini kaldırıp baktı oturanlara
Dedi ki:
-Vatanın bağrına düşman dayadı hançerini
Boğaz'ı geçmek ister itilaf kuvvetleri
Toplarıyla yakıyor-yıkıyor tepeleri
Ölüm kusmakta her an donanma gemileri
*
O an, mavi gözleri lambadaki ışıktan
Ve gökteki yıldızdan daha parlak yanarak
Oturduğu masadan Boğaz'ı görür gibi
Aydınlattı odayı inançla parlayarak!
*
"Çanakkale Geçilmez!Parolamız bu!" dedi.
Sanki şimşekler çaktı söylerken sözlerini
-Ölümden kurtuluş yok! Ölüm mukadderattır!
"Her can bir gün ölümü mutlaka tadacaktır"
*
Ya bir sedir üstünde ya sabanın peşinde
Vakit-saat gelince ölüm yaşanacaktır
Ama en güzel ölüm vatan için ölmektir
Şehitlik makamının şerefine ermektir.
*
İçtiğimiz bu suyu ya düşmanlar içecek
Ya bu kuyu suyuyla torunlar büyüyecek
Ölmek sayılmaz bize vatan için can vermek
Bu kutsal topraklara tek düşman girmeyecek!
*
Bigalı, köy olalı duymadı böyle hitap
Ne böyle aslan gördü ne böyle bir hakikat!
Söz verdi erkan-ı harb/And içtiler o gece
"Çanakkale geçilmez! " Yazacağız tarihe!
*
İşte böyle yazıldı buradaki destanlar
Ve böyle şehit oldu o adsız kahramanlar.
Arıburnu...Conkbayır...Kemalyeri üstünde
İşte bu yiğitlerin silinmez kanları var.
*
Eceabat Yolu'ndaki en mutlu tarihi ev
Bigalı Köyü'ndeki mütavazi bu evdir
Bir mesih bekler gibi ay'a baktığı gece
Ağırladığı misafir;
..............Yarbay Mustafa Kemal'dir.
.............*...............
Ali Koç Elegeçmez
03.05.2006-Bigalı Köyü
Siteye Ekleme tarihi:02.nisan.2019/salı
(Şiirdeki konuşmalar sağduyu ürünüdür! '
Ali KOç Elegeçmez
18 Mart Çanakkale
18 Mart'ta,
Sustu insanlar.
Konuştu toplar,
Tüfekler.
Binlerce yiğit öldü.
Saldırdılar bize,
Binlerce mermi ve topla,
Yılmadık.
''ÇANAKKALE GEÇİLMEZ''dedik
İnanmadılar.
Cem Ali Şenkal
Cem Ali Şenkal