Camiiler Haftası Şiiri | Mehmet Tevfik Temiztürk
Camiiler Haftası
Camiiler Haftası Şiiri
Cami, merhamet evi ruhun huzur duyacak,
Nur yüzlü müminlerle ufkun aydınlanacak...
Camiler, güven yeri, merhamet vesilesi,
Camiler, Rab'bin yeri eşit görür herkesi...
Muhterem imamlarla gönüllü müezzinler,
Tebessümlü cemaat inanç, sağlar camiler...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Camiiler Haftası Şiiri eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler Mehmet Tevfik Temiztürk
Camiiler Haftası Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Camiiler Haftası Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Kutlu Doğum Haftası (Mevlid-i Nebi) Şiirleri
Peygamberim
Allah kerim derim
Alemlerin peygamberi
Ümmetler ümmeti
Hz Muhammedim
Kulların en hayılısı
Peygamberlerin en vefalısı
Elçiler elçisi
Hz Muhammedim
Allah'ın elçisi
Kulu yolcusu
Peygamberlerin sonuncusu
Hz Muhammedim
Ava
Ava
Kutlu Doğum Haftası 4
Resul, Rab'be tek, dedi hakikati gösterdi,
Tüm Dünya aydınlandı sevgi, pekiştirildi...
On dört asır evveli peygamber bugün doğdu,
Milyonlarca Rab ruhu, huzurla yoğuruldu...
Resul, bir vesileydi Rab'bin emirlerine,
Hak, onunla dağıldı asrın her köşesine...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
Senden Önce
Diri diri gömülürken kız çocukları,
Yolunu gözlerdi.
Yüreğine taş basan anaları,
Kokunu özlerdi.
Senden önce gelen peygamberler,
Seni müjdelerdi.
Sensiz doğan günler,
Kapkaranlık gecelerdi.
Horlanmış masum köleler,
Bir kurtarıcı beklerdi.
Zulüm altında inleyen ülkeler,
Ah üstüne ah eklerdi.
Tevratta vasfını okuyanlar,
Seni görmeyi ne çok isterdi.
Sevgini kalplerine dokuyanlar,
Cenneti dünyada gösterdi.
Ümmetin kurban olmuş yoluna,
Allah bile salat etmişken kuluna,
Seni sevenler değer vermez malına,
Şefaatini ne çok isterdi.
Osman Ali Aydın
Osman Ali Aydın
Kırk Mızrab Ya Muhammed
Şimdi seni ananlar,
Anıyor ağlar gibi,
Ey Yetimler Yetimi,
Ey Geribler Garibi,
Düşkünlerin kanadıydın,
Yoksulların sahibi...
Nerde kaldın Ey Rasul,
Nerde kaldın Ey Nebi.
Günler ne günlerdi Ya Muhammed
Çağlar ne çağlardı?
Daha dünyaya gelmeden,
Mü'minlerin vardı.
Ve bir gün ki gaflet,
Ö,Çöller kadardı,
Halime'nin kucağında,
Abdullah'ın yetimi,
Amine'nin emaneti ağlardı!
Hatice'nin goncası
Aişe'nin gülüydü,
Ümmetinin göz bebeği,
Göklerin Rasulüydün
Elçi geldin,elçiler gönderdin,
Ruhunu Allah'a
Elini ümmetine verdin
Beçiğin, yurdun yuvan...
Mekke de bunalırsan
Medine'ye göçerdin
Vicdanlar sakat çıkmadan,
Ya Muhammed yarına
İyiliklerle gel, güzelliklerle gel,
Adem oğullarına!
Gel Ey Muhammed bahardır.
Dudaklar ardına saklı, aminlerimiz vardır,
Hac'dan döner gibi gel, Miraç'dan iner gibi gel,
Bekliyoruz yıllardır.
Arif Nihat Asya
Zülfiye Arslan