Bülbül Şiiri | Halil MANUŞ
Bülbül
Sevgin vardır güle karşı
Ahu zarın ondan bülbül
Atarlarsa sana taşı
Sonra nere konan bülbül
Sen öttükçe gül açılır
Gülden mis koku saçılır
Bırakıp nere kaçılır?
Gülşen sana vatan bülbül
Gider gelirsin kaç kere
Çırpınıp durma boş yere
Müebbetliksin güllere
Yazılmış ki ferman bülbül
Vazgeçmen zor bu hevesten
Ömür sayılı nefesten
Salıvermezler kafesten
Dilesen de aman bülbül
Halil de sen gibi dertli
Bekler durur ahreti
Size meyil yok şimdi
Devir ahir zaman bülbül
HALİL MANUŞ
Bülbül şiiri hayvanlarla ilgili şiirler HALİL MANUŞ eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler
Bülbül Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Bülbül Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Hayvanlarla İlgili Şiirler
Yuva
Sordum bir gün arıya
Yok mu senin bir yuvan
Vızıldayıp gösterdi
Bana koca bir kovan
Dönüp sordum serçeye
Ya seninki nerede
Cik cik dedi benimki
Dal üstünde tepede
Annem bana o akşam
Öğütler veriyordu
Güzel güzel dinledim
Bana şöyle diyordu
Senin yuvan ikidir
Biri okul biri ev
Kıymetini iyi bil
Sev onları çok çok sev
Çocuk Şiirleri
Maymun
Maymunları çok severiz
anlatılamaz muziplikleri
ama neden
kafeslerde görürüz hep onları?
Orman değil miydi yoksa
maymunların evleri?
Fevzi GÜNENÇ
Fevzi GÜNENÇ
Köpekler De Bir Ümmettir
Hayvanları katleden nedense yargılanmaz,
Katil ruhlu insanlar, toplumda yadırganmaz.
Boğuşturma yoluyla, it iti ısırmıştır,
Kulun aldatmasıyla, itler kandırılmıştır.
Efendisi münafıktır, iti ite boğdurtmuştur,
Efendi tatmin olmuş, it canından olmuştur.
Ruhundaki bellidir, köpek de denemiştir,
Hasta ruhlu insanlar, bir katli seyretmiştir.
Köpek dövüştürenler, dinimizi bilmez mi?
Ümmet kavramını hiç akıl edemezler mi?
İt bildiğimiz varlık, ALLÂH (c. c.) 'ı tesbih eder,
Rab'bim bizden onlara, merhameti emreder.
Sen bir komut vermişsin, bir canı aldatmışsın.
Köpekler kızdırılmış kuldan bir can almışsın.
Bir fitneyle saldırır, canını vermek için,
İt canı feda eder, sırf bir efendi için.
İt sahibini korur, bu Rab'den bir vasıftır,
Burada ki efendi, cahil ve de vicdansızdır.
Hadis okumamıştır, dini anlamamıştır,
Vicdan ruhunda yoktur, ruhu hastalıklıdır.
İtaatkârlığının, sonunda köpekler ölür,
Bir kısmı yaralanır, aç, susuz öldürülür.
Köpekler anlayamaz, karşıda düşman yoktur,
Zulümden zevk duyanlar, mutlu olanlar çoktur.
Köpekler can vermiştir, efendiler sebeptir,
Merhamet melekleri ve Rab'bim izlemiştir.
Hayvan da duyguludur, vicdanlı bunu anlar,
Rab'be inanmasan da, merhamet bizi bağlar.
Bilmez mi onlarında, sorumlu olduğunu,
Kıtmir adlı bir itin, cennetlik olduğunu.
Kâinattaki dengeyi ve onun ümmetlerini,
Merhamet kavramını ve Rab'bin ayetlerini...
Şehirli sosyeteler, bu hususta cennetlik,
Bizim eksiğimizdir, bilmeleri ibretlik.
Bu hususta hadisler var, hayvanlar sevilmeli,
Günahlarımız bağışlanır, bu iyi bilinmeli.
Cehenneme girmek var, İslâm'ı araştır bak,
Merhamet emredilir, vicdanlı olmaya bak.
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Geyik
Ormanlarda yaşar geyik
Yüce dağlar aşar geyik
Boynuzları çatal çatal
Ağaç mısın be kardeşlik
Suda gölgesini görmüş
Bakar kara kaşlı geyik
Sevdiğinden ayrı düşmüş
Ağlar gözü yaşlı geyik
Yavru geyik bir yaşında
İkisinde tosun geyik
Avcı vurmuş yaralamış
Hadi geçmiş olsun geyik
Ali YÜCE
Ali YÜCE