Benim Çocukluğumda Şiiri

Benim Çocukluğumda Şiiri | Emekli Pol.Mem Birol Ünlütürk

Benim Çocukluğumda

İnsanlar Birbirlerini Çok Severdi
Benim Çocukluğumda
Oyunlar Oynardık
Şimdiki Zamanlarda Unutulan Oyunlar
Teyzeler Amcalar Çok Severdi Bizleri
Radyo Tiyatroları Dinlerdik
Misafirliklerde Sohbet Dinlerdik
Fakirdi İnsanlar Ama Hep Mutluyduk
Bayramlarda El Öperdik
Atlıkarıncaya Salıncaklara Binerdik
Kurulan Panayırlarda
Herkes Birbirini Tanırdı
Komşun Açken Yatılmaz
Komşun Ağlarken Gülünmezdi
Benim Çocukluğumda
Bakkal Amca Hepimizin Amcası İdi
Büyükler İse Hepimizin Abisi
Sayardık Severdik Komşularımızı
Irkına Dinine Mezhebine Bakmadan
Kızlar Hepimizin Kız Kardeşi
Hepimizin Namusu İdi
Benim Çocukluğumda
İstanbul'un Fener Ve Balat'ında...

Emekli Pol.Mem Birol Ünlütürk

Benim Çocukluğumda Şiiri çocuk şiirleri çocukluk şiirleri Birol Ünlütürk

Çocuklar

Biz geleceğin umuduyuz
Bizi küçük görmeyin
Türkiye'yi biz koruyacağız
Bizi küçük görmeyin

Konuşmalara alın bizi
Fikirlerimizi alın
Karar vermeden önce
Bize sorup sorgulayın

Sıla Feyza ERGENÇ

Çocuklar Kardeş Oldu Mu?

daha bir ballanır uyku
çocuklar kardeş oldu mu?
barışır artık kurt kuzu
çocuklar kardeş oldu mu?

zümrüt

Savaşın Çocukları

mutlulukla, çayırda kelebek kovalamak
hüzündü, tahta askeri bulamamak
ve sonsuzlukta, hayatla evcilik oynamak
savaşın gölgesinde kalana dek...

şeyda ülker

Çocuk

İşte şuradaki çocuk,
Almış güneşi evine götürüyor.
Avuç avuç ceplerinde yıldızlar,
Her biri ay kadar...

İşte şuradaki çocuk,
Binmiş sırtına Anka Kuşu'nun,
Keyfine bakın şunun...
Haykırıyor dünyaya
Sevincini çocuk olmanın...

BÜLENT ÖZCAN

BÜLENT ÖZCAN