Emir Demir Kitabımı u okulda unuttuğum için buradan baktım şiire çok teşekkür ederim 2020-05-16
Atatürk Şiiri | İ. Hakkı TALAS
Atatürk
Bir gün sordum babama,
Atatürk neden büyük?
Çocuğum dedi bana,
Onu seviyor her Türk.
Onu biz değil yalnız
Üstün tanır her millet.
En büyük eseridir,
Kurduğu Cumhuriyet.
Çok kötü bir zamanda,
Uçurumdaydı vatan.
O büyük kahramandı,
Yurdumuzu kurtaran.
Kalbimiz sevgi dolu,
Yol gösteren O, Türk'e.
Yolumuz O'nun yolu,
Saygı duy Atatürk'e
İ. Hakkı TALAS
çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri
Atatürk Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Atatürk Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Önceki Yorumları Göster
İçerikle ilgili 134 yorum yazılmış.
Benzer Atatürk Şiirleri
Benim Güzel Atam
Atam kalbimde
En güzel yerinde
Güzel bir şekilde
Bana liderlik ediyor.
İlk Cumhurbaşkanı
Padişahlığı kaldırdı
Cumhuriyeti kurdu
Kalbimizde şenlik oldu
Babası Ali Rıza
Annesi Zübeyde Hanım
Kardeşi ise Makbule
Unutmayız bu isimleri
Güneş gibi doğdu
Ülke çok mutlu oldu
Sonra Cumhuriyeti kurdu
Benim güzel Atam!
Yazar:Duru Özdemir
DURU ÖZDEMİR
Canım Atatürk
Ne şavaşlar yaptın.
Tarihe adını yazdırdın.
Kalbimizde adın var
Hepimiz seni çok seviyoruz
Sen ölünce vatan
Sanki kalbimize bir kurşun girdi
Canımız çok acıdı
Bizim için ne savaşlar yaptın
Hepimiz seni çok seviyoruz
Sen bizim kanızmızsın
Canımsın
Hepimiz seni çok seviyoruz
CANAN CAN GÜNEŞ
Atatürk
Düşmanların elinden,
Sen kurtardın vatanı.
En yükseklere diktin,
Şanlı Türk bayrağını.
Adını ve şanını,
Bütün dünya biliyor.
Masum olan milletler,
Hep izinden gidiyor.
Sen, Türk için her zaman,
En büyük kahramansın.
Damarlarımızda akan,
Eşsiz, asil bir kansın.
Birkan SOYLU
Arda Anıl Öztoy
Resim
Her gün
Enginlerden engin
Yücelerden yüce
Bir duygu sarar bizi
Bu sınıfa girince.
Yanda, bir uçtan bir uca.
Mavi deniz
Odanın içinde güneşleri bulunca.
Isınırız.
Enginlerin engini deniz olsa
Deniz ufak!
Yücelerin yücesi güneş olsa
Güneş küçük!
İlk günü gördük, nerden geldi:
Duvardaydı
Denizleri, güneşleri
Küçülten büyüklük.
Kürsünün üstünde bir resim:
Gözleri denizlerden mavi
Bakışları güneşlerden sıcak.
Dört mevsim.
Kürsünün üstünde:
Atatürk'üm, arkasında al bayrak
Kolları kavuşturmuş göğsünde.
Bu resimle başlar bizim günümüz
Karşımızda Atatürk'ü gördükçe
Kıvançla dolar, taşar gönlümüz.
Öğretmenimizin kürsüde
Verdiği dersi
Dinler bizimle birlikte
Atatürk'ün resmi.
Çalışkanız, çünkü
Çalışınca
Bakarız, Atatürk güldü.
Bir yanlışlık yapsak
Bulutlanır gözleri
Anlarız Atatürk üzüldü.
Gelsek kürsünün dibine
Görür bizi
Eğilince.
Kalksak, gitsek gerilere
Otursak arkalarda;
Başımızı kaldırmadan duyarız:
Atatürk orada.
Öteki odalarda
Başka başka resimleri Ata'mın.
Atatürk'üm artık ömrüm oldukça
Bu resminle karşımdasın!
Yok hiç birinde
Bundaki tılsım
Değişen çizgilere
Canlı gibi bu resim.
Öyle canlı ki sanırım
Bende bir gün okulu bitirince
Uzanan ellerinle
Okşanacak sırtım.
Öyle canlı ki, sanırım
Karanlık bile olsa
Aydınlanır yollarım.
Tıpkı sınıftaki gibi
Yapacağım bir işte
Bu resmindir rehberim:
Kötülüğe uzanırsam
Çat kaşlarını
Tutulsun ellerim
Tıpkı sınıftaki gibi
Bütün ömrüm boyunca
Yaptığım her işte
İyi, doğru oldumsa
Sevincini belli et.
Gülümse!
Yaprak yaprak dökülürken önümde
Her yıl dört mevsim;
Sınıflar içinde yalnız bu sınıf
Resimler içinde yalnız bu resim!
Behçet Necatigil
Behçet NECATİGİL