Atatürk Şiiri | Nevzat Öztürk
Atatürk
Ben görmedim seni Atatürk’üm.
Kitaplarda buldum seni,
Sonra yüreğimin ta içine,
İçine koydum seni.
Senin için:
Çok uzak yıllarda dediler,
İnanmadım.
Sen benim için ekmeğimde,
Suyumda, tarlamda, yanımda
Yoluna can koyduğumdun.
Hasretlikti içimde büyüyen
Sensizliği buruk yaşadım,
Kasımlarda...
Kuşlarda özgürlüğünü hissettim,
Bakışlarında barışı
Seni anlattım Atatürk’üm
Sabahları seninle başladım söze.
Yurdumun çiçeklerini suladım,
Tahta başında...
İşimdi bu benim.
Sığdıramadım yıllara,
Anlatamadım seni...
Efsaneydin, şiirdin, türküydün
Yurdumda.
Meydanlarda senin için yazılmış,
Şiirleri okudum.
Kurtlar, kuşlar dinledi sesimi
Anlatamadım.
Nevzat Öztürk
atatürk şiirleri atatürk hakkında şiir atatürk hakkında uzun şiir Nevzat Öztürk 10 kasım 10 kasım atatürk şiirleri şiir oku
Atatürk Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Atatürk Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer 10 Kasım Atatürk Haftası Şiirleri
Büyük Atatürk
Seni anlıyoruz Büyük Atatürk,
Seni seviyoruz tüm kalbimizle,
Seni özlüyoruz Büyük Atatürk,
Seni anıyoruz 10 Kasım gelince.
Seni övüyoruz Büyük Atatürk,
Seni anlatıyoruz güzel sözlerle,
Seni özlüyoruz Büyük Atatürk,
Seni anıyoruz dokuzu beş geç
aşk
Atatürk Öldüğünde...
Umutlar serap oldu
Atatürk öldüğünde...
Gönlümüz harap oldu
Atatürk öldüğünde...
Ülkemde güneş battı
Gönül hicranı tattı
Dert, yüreği kanattı
Atatürk öldüğünde...
Bizi dertlere saldı
Acılar bize kaldı
Ümitler yara aldı
Atatürk öldüğünde...
Gecemiz ayaz oldu
Suretler beyaz oldu
Çoklarımız az oldu
Atatürk öldüğünde...
Tohum yerde çürüdü
Kalbi hüzün bürüdü
Keder, teni sürüdü
Atatürk öldüğünde...
Gökte ay doğmaz oldu
Hicran, saçımı yoldu
Benzimiz çabuk soldu
Atatürk öldüğünde...
Mahrum kaldık direkten
Uzak düştük erekten
Bir tel koptu yürekten
Atatürk öldüğünde...
Gözlerden aktı yaşlar
İlk kez çatıldı kaşlar
Öne eğildi başlar
Atatürk öldüğünde...
Yolda kaldı trenler
Tasalandı görenler
Hiç susmadı sirenler
Atatürk öldüğünde...
M. Nihat MALKOÇ
M. Nihat MALKOÇ
10 Kasım
Yıl otuz sekiz on kasım perşembe
Hatırdan çıkmayacak bir son bahar
Sarsılıyor istanbul yedi tepe
Yaman esmiş dolma bahçede rüzgar
Gerçek olamaz olsa olsa bir düş
Dokuzu beş geçe Atatürk ölmüş
Böyle toptan bir yas nerede görülmüş
Beraber ağlıyoruz kurtlar kuşlar
Bu memlekete en çok hizmet eden
Bu aşk ile dağlara gücü yeten
On sekiz milyonun omzunda giden
Atam Ankara sırtlarında yatar
Zeynep Özdemir
10 Kasım
Yine geldi 10 kasım
Atam için üzülmek hakkım
Saat 9u 5 geçe
Tüm milletçe
Onurla hatırlayalım
O eşsiz insanı
Her daim analım
Ama en önemlisi bugün
Gözlerini yumduğu gün
özlüyoruz onu
Yutça milletçe
Çünkü odur söküp atan:
Bileğimizdeki kelepçe
Komutan kavramı onunla değişti
Askerleri yöneten demekti
Sadece askerlerimi dedi
Koca bir ülkeyi de
Yönetirmiş demek ki
Hala saygı duyuluyor mu ona şimdi
Bölündü Türk milleti
Ama ben hala sendenim
Ebediyete kadar fikirlerinleyim
sızlamasın kemiklerin
ben elimden geleni yapmayacağım
daha fazlası için uğraşacağım
yarım bıraktığın işi
ben tamamlayacağım
kimse olamaz senin gibi
bir daha gelir mi böylesi
Hayır atam gelmez
kimse cesaret edemez
senin yaptıklarını yapmaya
çünkü o yürek
birtek sende vardı, daima
işte biz bu üzüntünün içindeyiz
o yürek şu an burada değil
kalbimizde yaşasan bile
size olan özlemimiz sınırlı değil
İrem Tutku
İrem Tutku