Anne Ben Geldim Şiiri

Anne Ben Geldim Şiiri | Aybüke

Anne Ben Geldim

Anne Ben Geldim.
Sen maviyi yakıştırırdın bana
Senin için maviler giyindim anne
Biliyorum beni çok özlüyorsun
Rüyana ilk defa konuğum anne
Feryatlar edipte üzme benide
Bende seni çok özledim anne
Sen anneden öte arkadaşımdın
İlk lerimi hep seninle paylaştım
Hatırlıyormusun ilk aşkımı
Sesim Seda'm Kalp çarpıntım
Nasıl coşkuyla anlatmıştım.
Şimdi sesimden geriye
Seda'm kaldı sana anne
Biliyorum bensiz lik acıtır canını
Acıların bir gün son bulur anne
Kavuşuruz gül diktiğin o yerde
Artık rüyalarına çağırma beni
Rüyana girmeye korkuyorum anne.
Seni çok sevdiğimi biliyorsunya
Benim için kendine iyi bak anne.


Aybüke

Aybüke

çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Anneler Günü

Sen olmasaydın annem;
Ne doğar, ne yaşardım
Senin şefkatinle ben
Büyümeyi başardım.

Üzerime titrersin,
Korursun kanadınla
Canıma can katarsın
Sen annelik adınla.

Sana neler borçludur,
Düşün bir evlat anne!
Kan veren, can verensin,
Ya benim verdiğim ne?

Sana candan sevgimi,
Saygımı sunacağım,
Bu gün tüm anneleri
Minnetle anacağım.

MELİKE ARSLAN-ENES ARSLAN

Canım Annem

KÜÇÜKKEN BAŞUCUMDA
BANA NİNNİ SÖYLERDİN
SABAH OLUNCA
KAHVALTIMI HAZIRLAR ÖPERDİN

SENİN HERŞEYİNE
ÖZELLİKLE SEVGİNE ASLA DOYAMAM
BEN SENİN YERİNE
HİÇ KİMSEYİ KOYAMAM

BİRİCİK ANNEM
CANIM ANNEM
BENİ BESLEYEN BÜYÜTEN
BAŞIMIN TACIDIR ANNEM

ZEHRA İĞDE

Canım Annem

her bitkinin suya ihtiyacı olduğu gibi
gecenin gündüzü olduğu gibi
güneşin doğduğu gibi
benim de sana ihtiyacım var

güneşler bulutlar
bu gökyüzünde
seni de yaşatacağım
canım anneciğim

aynur köşker

aynur köşker

Anneme

Gökyüzü, denizin derin mavisi
Senin gözlerinden almıştı rengini
Üzüldüğün zaman bulutlanırdı gözlerin
Damla damla oyulurdu acıyı hapseden
Zerdali çekirdeği yüreğin
Ah güzel anam
Bilsen seni seni ne çok özledi kara kızım diye çağırdığın
Ben bir yaş daha büyürken o gece
Renkli maytaplar patlatırken insanlar
Kahkaları çınlatırken dünyayı
Gecenin kadehine düştü acılar
Elveda dedin usulca
Biliyorum hiç terketmedin beni
Her gece samanyolundan süzülüp koynuma giren
En parlak Çoban yıldızım
Şafak vakti güneş ellerinle
Bana sarılan
Umudun aşısını kapıma bırakan
Yenmeye başladığında yaşam
Kulağıma kalk kara kızım diye fısıldayan
Derin mavi gözlerinin içine hapis olurum
Nar taneleri kadar bol sevgin
Kalbimin duvarlarında çarpıyor hala
Hala senin duru yüzünün aynası yansır yoluma
Bilsen seni ne çok özledim
Her kuşun kanat çırpışında
Senden ucu yanık mektuplar getirir
Özleme dair
Okurum her satırını yüzlerce kez
Sıcak ekmek kokusu elinde
Teni
Nergiz kokulum,koklarım
Doyamam
Sararım ruhuma
Toprak kadar sessiz dudaklarına
Bir yağmur damlası düştüğünde
Kısır ,
Tohumları bile yeşerirdi baharın
Sen çiçekler açardın yaz ve kış
Benim dünyam sen kokardı...

Nurten Ataoğlu