Âdem Cennetten Geldi Şiiri

Âdem Cennetten Geldi Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Âdem Cennetten Geldi

Âdem(a. s.) cennetten geldi, yeryüzüne indirildi,
Atamız ilk insandı ve de ilk peygamberdi...

Âdem(a. s.) ile Havva'dan, zamanla çoğalmışız,
İnsan nesli yayılmış, Dünya'yı kaplamışız...

Yeryüzünde ilk insan, Âdemle Havva'dandır,
Cennetten gelmiş kulun, tamamen soyundandır...

Tüm Dünyalı halkımız, bunu kabullenmiştir
Ve kutsal kitaplarda, resmen desteklemiştir...

Çelişki mümkün değil, ilim, bilim ve dinler,
Açıklamış resuller, anlatmış peygamberler...

Fikir çürütemiyor, bilim reddedemiyor,
KUR'ÂN izah ediyor, âlimler destekliyor...

İnkârcıları boş ver, onların borsası var,
Daima kaybederler, boş kâğıda oynarlar...

Onlar inkârcıdırlar yer, içer, kalkınırlar,
Hakk'ı inkâr etmekle, yalnızca aldanırlar...

Aslında inkârcılar, çamur atmak isterler,
Hak işlerine yarar, bâtılı da sevmezler...

Hak'tan faydalanırlar, çünkü mümin de lâzımdır,
İnananlar olmasa, gâfil zorda kalmıştır...

Gâfil son nefesinde, Hakk'ı duyacak olsa,
Hakk'ı kabul edecek, bir de kandırılmasa...

Rab'bimize yalvarsa, tövbe etse, söz verse,
Rab'bimizse affetse ve inkârcıya dese:

“-İşte bu bir rüyaydı, öldünüz ve dirildiniz,”
“Gerçeği gördünüz anladınız ve bildiniz...”

“Tamamen kabul oldu, bütün dualarınız,”
“Peygambere tabi olun, artık Dünya'dasınız...”

“Namaz kılın, zekâtı verin, orucu tutun,”
“Verdiğiniz bütün sözlerinize uyun! “

İnkârcı ısrar eder, nefsini terk edemez,
Şeytanlarına kanıp, bâtıldan vazgeçemez...

Bağlantısını kuracak, genlerle uğraşacak,
Farklı farklı türlerle, bağlantılar kuracak...

Maymundan başlayacak, biraz muaflaşacak,
Maymuna bağlantı, onu rahatlatacak...

Hayvandan gelebilmek, bâtılın kıdemidir,
ALLÂH(c. c.) inkâr edilir, din böyle reddedilir...

Hayvan sayılabilmek, nefsine yer açacak,
Nefsi serbest kalınca, kullar bâtıl kalacak...

Bâtılda kölelik var, bâtılda sömürü var,
Merhametin dışında, gelişigüzellik var...

Dini aşağılamak, hayvan gibi anılmak,
Nefsin her istediği, var ki her şeyi tatmak...

Maneviyat yok olsun, cehennem hiç olmasın(!) ,
Cennet zaten Dünya'da, bunun tersi olmasın(!) ...

Yoksa mahvolacağız, yok olamayacağız(!) ,
Zaman kalmadığından, Hakla karşılaşacağız...

Maymundan gelmek gerek, yaratık sayılmalı(!) ,
Ruhları inkâr edip, ölümle yok olmalı(!) ...

Bâtıl bunun farkında, yaratıcı ALLÂH(c. c.) var,
Fakat âlim şeytanın, yanıldığı yol da var...

Bâtıl çok iyi bilir, maymunlar bencildirler,
Davranışları benzer, örnek teşkil ederler...

Bâtıldan maymun üstün, çünkü maymun muaftır,
İnananlar müstesna, bâtıl hep ziyandadır...

Tevrat der, Âdemle Havva, topraktan yaratıldı,
Hayat nefesi ile can ile yaşatıldı...”

Yerin toprağından, Âdem(a. s.) yaratılmıştır,
Âdem(a. s.) 'inse burnuna, bir nefes üflenmiştir...

Rab'bin Şark tarafında, bir bahçe diktiğini,
Âdem(a. s.) 'i koyduğunu, Aden'i yer gösterdiğini...

Aden adlı bahçede, Âdem(a. s.) uyku uyumuş,
Uykusu çok derinmiş, Rab Tevrat'ta buyurmuş...

Kemiklerinden biri, kaburgası alınmış,
Rabça bu emredilmiş, boş yer etle kaplanmış...

Kaburga kemiğinden, bir kadın yaratılmış,
Âdem(a. s.) 'e getirilmiş, yaratılan Havva'ymış...

Tevrat ölçümüz değil, içine el atıldı,
Çok yer değiştirildi, ayıklanıp katıldı...

Desteklemesi mümkün çünkü Kur'an tek kitap,
Yalnızca Rab'bimizin, ALLÂH(c. c.) 'ımızdan hitap...

Kısaca Dünya'mızda, maymundan gelme yoktur,
İnsanlar insandandır, maymuna delil yoktur...

Diğer gezegenlerse, türlerimizden uzaktır,
Biz Dünyalılar için, insan yalnız insandır...

Kur'an'ı kerimdeyse, ALLÂH(c. c.) meleklerine,
Şüphesizce bildirir, bakara suresine...
...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Âdem Cennetten Geldi eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Acilen Kul Hakkını Öğrenmeliyiz 6

Yediğin kul hakkının farkında da değilsin,
Yaptığın hilelerle, büyük günah işlersin...

Çaldığın tellere bak, bunlar milletin malı,
Haram her zaman haram, bulsan bile at nalı...

Rab'bimiz seni gördü aldın, sattın, harcadın,
Polisi atlatmakla, Rab'bi atlatamadın...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Münafık

Nasıl anlatsam ki, nasıl?
İçin başka, dışın başka
Kur'an tanımlamış asıl
İçin başka, dışın başka

Sohbetlerde çok tatlısın
Eller yaya, sen atlısın
Dindarlara kıratlısın
İçin başka, dışın başka

Dinle sazdan, anla sözden
Ateş çıkar küllü közden
İnatçısın... Sırf bu yüzden
İçin başka, dışın başka

Müslüman'a "inandım" der
Yandaşına inkâr eder
Bu da yetmez alay eder
İçin başka, dışın başka

Hiç Kur'an okudun mu sen
Tek okuyanı dinlesen
Münafık kimmiş bellesen
İçin başka, dışın başka

HALİL MANUŞ

Halil MANUŞ

O Var

Gördüğün her bir şeyde tesadüf yok
Bir bir hesaplayıp düzen veren var
Görmediğin gördüğünden daha çok
Karanlıkta karıncayı gören var

Ağaçları, çimenleri, gülleri
Dağlar ile ovaları, çölleri
Denizleri, dereleri, gölleri
Yeryüzüne kilim gibi seren var

Yeraltında soğuk suyu kaynatıp
Balıkları deryalarda oynatıp
Yıldızları kandil gibi donatıp
Gökyüzünü çarşaf gibi geren var

Salkım salkım üzüm veren bağları
Yerle yeksan olmuş nice çağları
Aşılamaz denen onca dağları
Yelpaze gibi katlayıp düren var

HALİL MANUŞ

Halil MANUŞ

Canım İslam Canım Muhammed s.a.v

Ölmez

Âşıkların bülbülü,
Sevinir, mahzun olmaz.
Dost bahçesinin gülü,
Açılır, asla solmaz.

Ruh ölmez, çürür beden,
Geri gelir mi giden?
Cahil söyler bilmeden,
Hak âşıkları ölmez.

Bir gönül cevhersizse,
Cevher nedir bilmezse,
Binlerce söz söylense,
İşitmez, öğüt almaz.

Dostun gönlü bir sırça,
Sakın sırçayı kırma!
O sırça kırılmışsa,
Camdır o, tamir olmaz.

Pınar önüne kova,
Tersine tutup konsa,
Bin yıl orada dursa,
İçi su ile dolmaz.

Yaratıldı bu dünya,
Resulullah aşkına,
Hiçbir kimse burada,
Sonsuza kadar kalmaz.

Yunus yola giderken,
Azığını gör erken!
Artık oraya giden,
Bir daha geri gelmez.

Şeyma Karadağ