Şivliliiiiiiiiiiiik Şiiri

Şivliliiiiiiiiiiiik Şiiri | Mehmet Tevfik Temiztürk

Şivliliiiiiiiiiiiik

Her yılın Recep ayı, ilk Perşembe gününde,
Regaip kandilinin, başlangıç evresinde...

Şivlilik kutlanmakta, yaşlısıyla, genciyle,
İyilik niyetiyle, sevgi düşüncesiyle...

Bir bayram günü gibi, çocuklar kapı çalar,
Şeker, lokum, leblebi hazırda bulunanlar...

Binalara çıkılmaz, bu iş kapıcınındır,
Çocuk sevindirilir, hem sevabı da vardır...

Evlerde pişi pişer, yani bir çeşit börek,
Veya kandil simidi, hep ikram edilecek...

Akşam fener alayı, ek eğlence şeklidir,
Ateşler yakılarak, gece dâhil edilir...

Birlik ve beraberlik, toplumu kaynaştırır,
Bidat türü gelenek, Konya'da yaşatılır...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk

şivliliiiiiiiiiiiik şiiri çocukluk konulu şiirler Mehmet Tevfik Temiztürk eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Savaşın Çocukları

mutlulukla, çayırda kelebek kovalamak
hüzündü, tahta askeri bulamamak
ve sonsuzlukta, hayatla evcilik oynamak
savaşın gölgesinde kalana dek...

şeyda ülker

Çocuk

Sıhhatine önem verip,
Sağlam çocuk büyütmeli.
Temiz, güzel duyguları,
Her çocuğa öğretmeli.
Bilmeliyiz, çocuklardır,
Yarının büyükleri,
Onlar bir gün yönetecek,
Dünyadaki devletleri.

Mini mini çocuklara,
Candan sevgi beslemeli.
Çalışkanı, temizleri,
Bulup bulup hep sevmeli.
Nerede görsek düşkün çocuk,
Sıcak ilgi duymalıyız.
Acısına dertlerine
Biz de ortak olmalıyız.

Barış olsun, savaş olsun,
Çocukları sevmeliyiz.
Hepsine de değer verip,
Kıymetini bilmeliyiz.

Hasan ŞEN

Hasan ŞEN

Türk Çocuklarıyız

Alın açık başlar dik,
Yurtta yavru arıyız.
Göğüs kalkan, kol çelik
Biz Türk çocuklarıyız.

Bizi kimse yenemez,
Yüce bayrak inemez;
Hür sesimiz dinemez,
Biz Türk çocuklarıyız.

Düşmanıyız yatanın,
Kuvvetiyiz vatanın,
Yolundayız Ata'nın,
Biz Türk çocuklarıyız.

Özgürlük, ulus, vatan;
Damarda bunlar atan,
Yurda şeref, şan katan,
Biz Türk çocuklarıyız.

Mustafa YILMAZKAYA

Mustafa YILMAZKAYA

Ne Çoktular Ve Ne Kadar Çocuktular

Hiç göze gelmediler
Gözdesi de olmadılar kimsenin
Kimse farkına varmadı yalansız gözlerinin
Göz oldu mu yüreklerinin
Hiç anlamadılar
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Çözülemedi bakışlarındaki tarifsiz sevdalar
Kim dedi sevgimi
Büyüyünceye kadar cevapsızdılar
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Sarıydılar yada soluk benizli
Çoğunlukla karaya yakın bir esmer
Ve onlar genellikle burunlarını hiç silmezler
Derin iç çekişleri bundandır
Dünyanın kahrından değil
Çünkü umurlarında değil
Onların farkında olmayanlar
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Onlar çok ve çocuklar
Büyüyecek adam olacaklar
Önceleri öğretmen,ebe
Sonra doktor olmak isteyecekler
Bildiklerinden değil
En yakınlarında onları gördüler,
Hep onlar olmak istediler
Çalınmış geleceklerinden habersiz
Yarım yamalak düşlerde eridiler
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

O güzelim yürekleri
Delikanlılık edebiyatıyla körelttiler
Okumanın erdeminden
İnsan gibi yaşamanın bilimden geçtiğinden
Haberleri olsun istemediler
Ne kadar parlarsa parlasın
Hep suskun kaldı o gözler
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Ahmed Ariften bu yana
Yolunu gözleyenlerin adı değişti
Hepsi o kadar
Kuşpalazı,boğmaca,karaçiçek,sıtma
Belki azaldı ama
Yeni nedenleriyle yürek enfaktı
Kanser filan hala kapıda
Çaresizlik dağlar aşırmakta
Yer yurt terk edildi
Gurbet artık sıla
Çalansa bildik değil başka bir hava
Kırıldılar farkında olmasanız da
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular

Onlar çok ve çocuklar
Gözlerinden dillerine dökülürse
Bir gün sorular
Sürdürebilecek miyiz aynı yalanı
Yoksa yine susturacak mıyız onları
Küçüldü dünya
Çoğu gitti azı kaldı
Geçici demişlerdi körlüğümüze
Biraz fazla uzadı
Oysa ne çoktular ne kadar çocuktular
Onlar çok ve çocuklar
Sesiz de kalsalar bizi bağışlamayacaklar
Mazeretlerimize inanmayacaklar
Yaşamımızda görünmedikleri her karenin
Hesabını soracaklar
Hazırlıklı olmak gerek
Çünkü onlar şimdilik
Çok ve çocuklar

Tayfun TALİPOĞLU

Tayfun TALİPOĞLU