YAPRAK BU BİLİNEN BİR ŞİİR Mİ YOKSA SİZ Mİ YAZDINIZ 2017-07-25
Sevgi Şiiri | ece hanife kaban aksoy
Sevgi
sevgi dediğimiz bir çiçek
yüreğimizde yaşadıkça yeşerecek
sevgi dediğimiz bir ırmak
dağlar denizler onunla aşılacak
sevgi dediğimiz bir ışık
dünyamız onunla aydınlanacak
sevgi dediğimiz bir güvercin
insanlara barış getirecek
ece hanife kaban aksoy sevgi şiiri sevgi barış dostluk kardeşlik şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi
Sevgi Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Sevgi Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Yazılan son 13 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 13 yorum yazılmış.
Benzer Sevgi - Barış - Dostluk - Kardeşlik Şiirleri
Dua
DUA
Yüzden belli olurmuş
İnsanın özelliği,
Bak yüzüne yansımış
Kalbinin güzelliği.
Yüreğin pırıl pırıl
Saf, temiz ve durusun,
Allah kötü gözlerden
Nazarlardan korusun.
Ömrün huzurlu geçsin
Neşen eksik olmasın,
Bolluk içinde yaşa
Başın darda kalmasın.
İSMAİL MALATYA
İsmail MALATYA
Dünya Barış Günü 2
Hainden, teröristten, alçaktan, ahlaksızdan,
Barışa hasret kaldık bıktık her kargaşadan...
Durmalı ölümler, yaralanma ve gasplar,
Açlık ve susuzluklar, evsiz barksız kalmalar...
Barış hâkim olmalı ki gelişsin yüreğim,
El ele ve göz göze ilerleyebilelim...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
İyi Gelen İnsanlar Uzaklarda
Nedendir bir türlü gülemiyorum?
Çırpınır dururum, hep tuzaklarda
Bir tek ben miyim, bilemiyorum?
İyi gelen insanlar uzaklarda.
Derdin olur, dostlarına gidersin
Elinden tutulsun, ümit edersin
İlk darbeyi en yakınından yersin
İyi gelen insanlar uzaklarda.
Elini tutmamış olabilirsin
Paylaşır acını, bilebilirsin
Onlarla ağlayıp, gülebilirsin
İyi gelen insanlar uzaklarda.
İSMAİL MALATYA
İSMAİL MALATYA
Renklerine Hasret Kaldım
Gittin ya buralardan,
Bu şehir sana hasret kaldı.
El sallamanı gördüm aralardan.
Gözlerimin önünde bir set kaldı.
Bir ben şahit oldum gidişine,
Bir de sabah güneşi.
Saat gösterirken tam beşi.
Güneş doğmakta kararsız kaldı.
Nasıl akşam ettiğimi o gün,
Bir ben bilirim,
Bir de bu şehir.
Karanlık bir günü yaşadım sanki,
Bu şehrin ışıkları;
Yanmıyor mu bu akşam?
Yoksa ışıklar mı?
Bana sönük kaldı.
Bu şehirle birlikte,
Hasret kaldım renklerine.
Şimdi ki;
Yaşadığın şehri terk etme ne olur,
Alışmıştır kokuna,
Güzelliğine ,dokuna,
Şimdi bu şehir,
Renklerine hasret kaldı.
Bir ben,
Bir de gözlerim,
Hasret kaldım renklerine,
Bir de bu şehir,
Renklerine hasret kaldı.
Osman Ali Aydın
Osman Ali Aydın