Öğretmenim Şiiri

Öğretmenim Şiiri | Okan GEZEN

Öğretmenim

Ellerin vardır öğretmenim;
Memleketin alın yazısını yazar,
Dağıtır kopkoyu karanlıkları,
Ellerin yüreklerimizde bahar.
Gözlerin vardır öğretmenim;
İleri ve aydınlık ufuklara bakan gözlerin,
Boğar ışığında yobazlıkları,
Mutlu yarınlar muştular,
Sıcak ve derin.
Yüreğin vardır öğretmenim;
İçinde ne kötülük, ne karanlık, ne de kin,
Sevgiyle, iyilikle, bilimle dolu,
Hep vatan için çarpar yüreğin.

Okan GEZEN

Öğretmenim Okan GEZEN 24 kasım şiirleri öğretmenler günü şiirleri öğrenci şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler okul şiirleri

Öğretmenler Günü Ve Öğretmen

Öğretmen amaç taşır, öğrenci yetiştirir,
Doğruları anlatır, yanlış varsa düzeltir...

Kişiliği hep nettir, zihinlerse tertemiz,
Onun kontrolünde, okur bireylerimiz...

Duygular karakterli, ahlâk ile bütünler,
Azimli ve kararlı, gelişir düşünceler...

Yol bilime kapanmaz, ilerler seviyeli,
Her bilinç adaletli, sağlıklı ve dengeli...

Dünya görüşü dersen, haklara saygı duyar,
Yapıcı ve verimli, yetişir tüm insanlar...

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk

Öğretmenin Vedası

ÖĞRETMENİN VEDASI
Gidiyorum... Bir yanımda emeklerim,
Bir yanımda uçsuz bucaksız hayallerim.
Sizlerde yaşayacak onlar şimdi.
Bir damla gözyaşına kıyamadığım,
İçimin derdi, saçımın akı çocuklar...
Yavrularım...Evlâtlarım,
Kınalı kuzularım,
Avucu reyhan kokulu küçük dağlarım.
Kiminiz büyüdü, heybetiyle
Nam saldı, kâh korku yedi âleme,
Hatta bana bile!...
Kiminiz kurudu, kara saban arkasında
Ufalandı eller, parçalandı yürekleriniz
Toprakla beraber...Sevgisiz...
Kiminiz, daha çiçek açmadan meyve verdiniz...
Bu ihtiyarın derdi nedir bilir misiniz?
Dört adam,
Çıkacak mı benim dört kolluyu taşıyan?...
Ve olacak mı acep öbür tarafta
Yepyeni bir kara tahtam...
Benimle zamanı gelince oynadın da hazla
Alışamadığım dört duvar arasında ne işin vardı!
Hep benden önce oradaydın ne yazın ne kışın vardı...
İlk harfler, heceler, sözcükler derken
Ve o mabede seninle gelip giderken
Tutuştu ellerimiz birleşti gözlerimiz.
Karga seslerinin rüzgârlara karıştığı bir son yazdı
Son göz göze gelişimizde...
Buruk tebessümlerinle beni ağlatmıştın
ÖĞRETMENİM,CANIM....

Fatma AYDEMİR

Fatma AYDEMİR

Ben Bir Öğretmenim

Ben bir öğretmenim
Okulların birinde
Duymayı, düşünmeyi öğretirim.
Derslerimde...

Bir söz yağmurudur, ders dediğin de,
İnsan göklerinden, rahmet yerine,
Kitaplar dolusu yağar da yağar...
Benim çocuklarım bu bahçelerde,
Bu yağmur altında ıslanmadalar.
Bir yağmur sonrası gelin seyredin,
Her taraf tepeden tırnağa bahar...

Bulutsuz masmavi dünyalarına,
Sevginin, sevincin güneşi doğar.
Böyle çocuklarla dolar her yanım,
Çocuklar kardeşim,
Çocuklar arkadaşım,
Canım?

Onlarda toplanmıştır
Geçip giden zamanım,
Bir parıltı görsem gözlerinde,
Bilgiden, anlayıştan yana,
Bir hal olur bana...

Zannedersiniz ki,
Dünyalar benim?
Çocuklar, kitaplar, yazı tahtası
Enine boyuna bütün zamanlar,
Dört duvar arası bir dershanede,
Her dinden her dilden gelmiş insanlar.
Bizimle konuşur hayal ederler,
Bağlanırız kalırız kendilerine.
Hikaye anlatır, şiir söylerler,
Mutluluk üstüne, ümit üstüne?

M. Gündüz GÖKTÜRK

M. Gündüz GÖKTÜRK

Öğretmen Etkili Değildi

Akan sular dururdu öğretmen denildi mi?
İlim, bilim demekti sarardı yüreğimi…

İçi tümden yıkıldı öğretmen mesleğinin,
O, daha da altında öğrenci velisinin…

Disiplin, dersen pek yok itibar zayıflamış,
Amir korkusu ile de kuvvetler azaltılmış…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK