Öğretmen Candır Şiiri

Öğretmen Candır Şiiri | şakşuka

Öğretmen Candır

Öğretmen öğretir,
Öğretmen gösterir,
Öğretmen her şeydir,
Öğretmen candır.

O gösterir doğru yolu,
O öğretir bize bilgiyi,
O bize gösterir sevgiyi,
Öğretmen candır.

Okumayı,yazmayı,
Çarpmayı,bölmeyi,
Toplamayı,çıkarmayı,
O öğretti bize
Öğretmen candır.

şakşuka

Öğretmen Candır şiiri öğretmenler günü şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Öğretmen

Öğretmendir gülen
Bizlere bilgi veren
Sevgileriyle büyüten
Öğretmendir öğretmen

Öğretmendir güldüren
Bizleri eğlendiren
Korktuğumuzda yanımıza gelen
Öğretmendir öğretmen

Bizlere ödev veren
Arada sırada sinirlenen
Sinirlenmekten çok, gülen
Öğretmendir öğretmen

İlayda KAYA

İLAYDA KAYA

Anam Babamsın Öğretmenim

İçime bir güneş gibi,
Doğan sensin öğretmenim.
Kalbime bir yağmur gibi,
Yağan sensin öğretmenim.

İlim saçarak cehaleti,
Boğan sensin öğretmenim.
Kötülüklerin önüne seti,
Koyan sensin öğretmenim.

Toplayarak tek tek rakamları,
Sayan sensin öğretmenim.
Geçmişteki tüm yaşananları,
Yayan sensin öğretmenim.

Kendini verdin yeniliklere,
Çalışan sensin öğretmenim.
Tüm zorluklara sabır ile,
Alışan sensin öğretmenim.

Nice ihtişamlı zaferleri,
Anlatan sensin öğretmenim,
Tarihimizdeki neferleri,
Yetiştirensin öğretmenim.

Ne zaman rahat yatacaksın.
Hayattaki çabamsın öğretmenim,
Daha bana ne yapacaksın,
Anam babamsın öğretmenim.

Osman Ali AYDIN

Osman Ali AYDIN

Öğretmenden Ayrılık

Hani hep bize gülünüz
çiçeğiniz derdiniz ya
Bizi kucaklayıp
çok çok öperdiniz ya
Okşardınız hep başımızı
üzüldüğümüzde
Etrafımızda pervane gibi dönerdiniz
Öğretmenim öğretmenim
sizi ben çok özledim
Bağrımı yakıyor sizin hastertiniz
Gül yüzünüzü artık göremezmiyim

rabia gültepe

Öğretmenin Vedası

ÖĞRETMENİN VEDASI
Gidiyorum... Bir yanımda emeklerim,
Bir yanımda uçsuz bucaksız hayallerim.
Sizlerde yaşayacak onlar şimdi.
Bir damla gözyaşına kıyamadığım,
İçimin derdi, saçımın akı çocuklar...
Yavrularım...Evlâtlarım,
Kınalı kuzularım,
Avucu reyhan kokulu küçük dağlarım.
Kiminiz büyüdü, heybetiyle
Nam saldı, kâh korku yedi âleme,
Hatta bana bile!...
Kiminiz kurudu, kara saban arkasında
Ufalandı eller, parçalandı yürekleriniz
Toprakla beraber...Sevgisiz...
Kiminiz, daha çiçek açmadan meyve verdiniz...
Bu ihtiyarın derdi nedir bilir misiniz?
Dört adam,
Çıkacak mı benim dört kolluyu taşıyan?...
Ve olacak mı acep öbür tarafta
Yepyeni bir kara tahtam...
Benimle zamanı gelince oynadın da hazla
Alışamadığım dört duvar arasında ne işin vardı!
Hep benden önce oradaydın ne yazın ne kışın vardı...
İlk harfler, heceler, sözcükler derken
Ve o mabede seninle gelip giderken
Tutuştu ellerimiz birleşti gözlerimiz.
Karga seslerinin rüzgârlara karıştığı bir son yazdı
Son göz göze gelişimizde...
Buruk tebessümlerinle beni ağlatmıştın
ÖĞRETMENİM,CANIM....

Fatma AYDEMİR

Fatma AYDEMİR