Köylü Çocuk Şiiri

Köylü Çocuk Şiiri | DEFNE BUSE BULUCU

Köylü Çocuk

KÜÇÜK BİR KÖYLÜ ÇOCUĞUYUM
UZAK KÖYLERİN BİRİNDE
NİNEMİN MASALLARI İLE
ÖĞRENİRİM İYİLİĞİ,KÖTÜLÜĞÜ

BEN USLU BİR ÇOCUĞUM
KÖY EVLERİNİN BİRİNDE
DEDEMİN DUALARIYLA
ÖĞRENİRİM SEVAP ETMEYİ

BEN KÜÇÜK BİR ÇOCUĞUM
ŞEHİRLERDEN ÇOK UZAKTA
ANNE VE BABAMIN YARDIMIYLA
ÖĞRENİRİM SEVİP SEVİLMEYİ

Defne Buse

DEFNE BUSE BULUCU

Köylü Çocuk şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Ne Çok Mavi

NE ÇOK MAVİ
Çocukların güldüğü yerde başlar hayat
Çocuk olmak ne güzel şey
Ne muazzam şey
Bir kaç adımla arşınlıyor dünyayı
Her adımında çiçek açıyor her parmağı
Ya gözleri!
O deniz köpük köpük gözleri
Ne çok mavi
Ne çok martı kanadı
Uçar mavi köpük gözlerinden martılar
Yanlızlık çekmez sokaklar
Gündüze giydirmez siyahı
Ya elleri!
Elleri güneş
Kapalı kapıları açan
Değdiği yer umudun adı
Kuru taşa renk yürüten
Bastığı yer bin uçurtma çayır çimen
Eritiyor boşlıkta sallanan buzları
Onlar dünyanın renkli kelebekleri
Hayat onlarla başlar
Gülüşlerine sarıldıklarım
Kalbime gökkuşağı kurdular
Gökkuşağım kıvıl kıvıl yeşil yaprak
Arasından uçuyor kuşlar
Başım üstü dolanarak
Kuşlar geçiyor gözlerimin içinden
İçinde ben çocuk
Onlar gökyüzünün martıları
Yeryüzünün bahar kokusu
Tepiniyor içimde binlercesi yuvalandı kalbime ,ne
Çok mavi ne çok martı kanatlı çocuk..

Nurten Ataoğlu

İsterim Ben

temiz bir dünya
sevgi dolu bir dünya
huzur dolu bir dünya
isterim ben

güzel kıyafetler
şirin oyuncaklar
cicili bicili tokalar
isterim ben

goncanur civan

Çocuk-1

Baharımda yazımda
Güle benzersin çocuk
Dert ortağım sazımda
Tele benzersin çocuk

Derelerde ki coşan
Sele benzersin çocuk
Gül kokusu getiren
Yele benzersin çocuk

Yar yüzüne serpilen
Çile benzersin çocuk
Mısır'a hayat veren
Nil'e benzersin çocuk

Nasıl anlatayım ki
Neye benzersin çocuk
Anlatması imkânsız
Şeye benzersin çocuk

Halil MANUŞ

Halil MANUŞ

Çocuk Düşü

Niye ağaçlar konuşmaz
Hayvanlar konuşur da
Niye ormanlar seslenmez birbirine
Söyleyecek şeyleri olur da

Niye çiçekler direnmez
Niye denizler mavi değil sarı
Niye gemilerin eğri çıkar dumanı
Özgürlüklere sokulur da

Niye ak kağıdın üstünde koşan kalem
Balık çizer, gül çizer, güneş çizer
Niye karanlıklar düşümüze girer
Aydınlıklar durur da

DOĞAN IŞIKSAÇAN

DOĞAN IŞIKSAÇAN