Kırımlı Keneler Isırıyor Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kırımlı Keneler Isırıyor
İnsanlar kaçışıyor, keneler kıstırıyor,
İnsanlar tartışıyor, keneler susturuyor...
Kırım'a uğramadan evde azalıyoruz,
Kırımlı kenelerle kırlarda kırılıyoruz...
Soktu mu hiç affetmez, bizim evcil kenemiz,
Isırılmayı ister laf yapan çenelerimiz...
Kırımlı düşmanlarımızla belki savaşacağız,
Tavus kuşlarımız var kenelerle çarpışacağız...
Nasılsa düşman belli Avrupa'dan geliyorlar,
Sayımız azalsın diye; bizi engelliyorlar...
Dedi ya Avrupa Birliği kapılarınızı artık açın,
İşte sonuç belli kenelerle geliyorlar kaçın...
Meclise de girdiler milletvekillerini ısırdılar,
Biz size ne ettik de, kenelerle ısırdılar...
Yunanistan'a uğradılar, biz Türkleri soktular,
Niçin biz sokuluyoruz, batılıyı sokmadılar...
70 milyonuz derken, nüfusumuz düşmekte,
Dolaşamaz olmuşuz, keneler üşüşmekte...
Kapım, bacam kapalı paçam çorap içinde,
Evde tavuk beslerim, tek gözüm de nöbette...
Düşmanlar dost oldu, Kırımlı kene varken,
Rab'bim ne olur affet gönderme bizi gençken!
Pire tozlarına batıp, tavus kuşlarıyla mı?
Yatağımızda sülünler, ahırlarda mı uyuyalım?
Son çare kaçmayalım kenelerle anlaşalım,
Saçlar ve sakallar, keneli mi yaşayalım?
Kırım'a girelim de keneleri mi vuralım?
Geleceğimiz için, kenelerle mi savaşalım?
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kırımlı Keneler Isırıyor hayvanlarla ilgili şiirler eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kırımlı Keneler Isırıyor Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Kırımlı Keneler Isırıyor Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Hayvanlarla İlgili Şiirler
Kedim
Kedim henüz bir yaşında,
Uyuyor soba başında.
Hem cesurdur, hem de kurnaz,
Bir tıkırtı duyar duymaz,
Uyanır aslan kesilir,
Gözleri volkan kesilir.
O geldiği günden beri,
Bizim evin fareleri,
Damdan, tavandan indiler,
Birer deliğe sindiler.
Koşup yakalıyor hemen,
Yuvasından, deliğinden.
Çıkanları diri diri,
Artık bunlardan hiç biri.
Dolaplarıma girmiyor,
Kitaplarımı kemirmiyor.
Orhan Seyfi ORHON
Orhan Seyfi ORHON
Su Aygırı
Koskoca bir kafayla, göle dalıp çıkıyor,
Fil kadar da bir beden, karada dolaşıyor...
Otçul ama çok vahşi, timsahı korkutuyor,
Görünümü sevimli, negatif davranıyor...
Pek fark edilmemişler, bu yüzden soyları var,
İnsan şerrinden uzak, rahatça yaşamışlar...
Bedenleri çok hassas, vücutları yağlıca,
Derileri çok ince, güneşten mahvolunca...
Suya girmek zorunda, su derin olmamalı,
Karaya çıkmalılar, deri kurumamalı...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
Tozzaklı, Yavrularını Taşımıştı
Yavrular taşınınca tüm dengeler bozuldu,
Üç anne dinlenirken biri tümden yoruldu…
Anneler dört adetti evin içerisinde,
Her birinde dört yavru karışık biçimlerde…
Tamamı da bir aylık on beş kadar varlardı,
Derken, Tozzaklı, çıktı başka yere taşındı…
Yavrularını aldı evden uzaklaştırdı,
Diğer yavruları da kendisinin sanmıştı…
Öz anneleri sessiz sakin izlemekteyken,
Yavrular eksilmişti dakikalar geçmeden…
Neden düşünememiştik eksildiklerini,
İlaçları beklerken, götürüldüklerini…
Neyse ki anne gelip ayrılabiliyordu,
Karnını doyurduktan sonra gidebiliyordu…
Acıktıkça geliyor tekrar ayrılıyordu,
Geldiği gittiği yer tahmin edilmiyordu…
Bilmediğimiz yerde emzirileceklerdi,
Anne yine gelecek doyunca gidecekti…
Sadece tek yavruyla üç anne yan yanaydı,
Büyük dengesizlikti çözüm bulunamazdı…
Diğer anneler kaldı takip de bulunmadı,
Tek yavru üç anneli diğeri de yalnızdı…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kedi Bakmak Sevaptır 14
Niçin hoş bakılmıyor hayvanlar çok perişan,
İtilip kakılıyor, çok zulümle yaklaşan...
Hak hesap mı edilmez, nefisler mi çok ağır?
Vicdanlar mı tükendi, niçin insanlar sağır...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK