Habibat Şiiri

Habibat Şiiri | Ali YÜCE

Habibat

Ağaç dargın
Dal yorgun
Tomurcuk küs bize
İlkyazın canı sıkılıyor
Dal kirli
Yaprak kirli
Çiçek kirli
Kuşun canı sıkılıyor

Bulut hasta
Yağmur hasta
Toprak hasta
Tohumun canı sıkılıyor

Yaprak ölü
Çiçek ölü
Kuş ölü
Doğa hıçkırıp ağlıyor

Ateş deli
Top deli tüfek deli
Atom bombası zır deli
İnsan kafası düşünmüş
Yapmış onu insan eli

Ne pisboğaz bu savaş
Can almaya doymuyor
Barış ölüm döşeğinde
Kendi çalıp oynuyor

Ali YÜCE

Ali YÜCE

Habitat Şiiri Ali YÜCE Şiirleri Orman Haftası Şiirleri Ağaç Şiirleri çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Habibat Şiiri Hakkında Yorum Yazın

Habibat Şiiri Hakkındaki Yorumlar

ahmet efe ünal bakın bence bütün şiirler güzel siz beğenmeyi ama ben beğenirim - ve doğa önemlidir biraz terbiye alın bee 2015-03-25

hamza bence bütün şiirler güzel ama siz keyfiniz gelince beğenip paylaşıyorsunuz bence bütün şiirlede aynı doğa önemlidir biraz akıllı olun nasıl terbiye almışsınız aylenizden biraz terbiye alın 2014-03-24

hamza bakın bence bütün şiirler güzel ama siz keyfiniz gelince beğeniyorsunuz ben bütün şiirleri seviyorum 2014-03-24

nehir arslan bakın bence bütün şiirler güzel siz beğenmeyi ama ben beğenirim - ve doğa önemlidir biraz terbiye alın bee 2013-12-06

Yazılan son 4 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 4 yorum yazılmış.

Benzer Orman Haftası - Ağaç Şiirleri

Orman Yangınlarının Sebebi

Bu bilinen bir gerçek ama söylenilemez,
Çünkü suç hepimizde işimize de gelmez…

Ağızlarda sigara terk edilmez şekilde,
Söndür, diyen de yoktur bu gelenektir bizde…

Atması da zevk verir nasıl ise gören yok,
Rab inancıymış, boş ver hakikate karın tok(!)…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Orman

Orman bürünmüş yeşillere,
Meyve verir bizlere.
Ev sahipliği yapar;
Bitki, hayvan herkese.

Orman sayesinde;
Nefes alıp veriyoruz.
Bize verdiği meyveleri,
Hem alıp, hem satıyoruz...

Dilara Doğanşah

Ormanlarımıza İnsan Sokulmamalıydı 6

Hayvanlar içmiyordu ne içki ne sigara,
Yangınlar tasarlayıp sokmazlardı zarara…

Tüfekleri de yoktu ateş etmiyorlardı,
Tükenmiş canlıları azaltamıyorlardı…

Bencilliklerimizden uzak ev sahipleri,
Bizsiz yaşayabilen sevgi niyetlileri…

Kendi hallerineydi mutlu yaşıyorlardı,
Sevdiklerimizdendi, canlı sayılıyorlardı…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK