Eğitim Sitesi

Duvara Çizdiğim İnsanlar Şiiri

Duvara Çizdiğim İnsanlar Şiiri | İlhan DEMİRASLAN

Duvara Çizdiğim İnsanlar

Hâlâ çizdiğim yerde mi dururlar
Yine duvarlarda mıdır insanlarım
Güneşlerin yıldızların yanında
Bir kısmı bütün bir kısmı yarım
Yine duvarlarda mıdır insanlarım

Çizgi vücutlu çizgi bacaklıydı
Kömürle çizdiğim insanlar duvara
Kirpikli kirpikliydi gözleri
El ele tutmuşlardı sıra sıra
Kömürle çizdiğim insanlar duvara

Hâlâ iyi şeyler mi düşünürler
Duvara kömürle çizdiğim insanlar
Kardeş kardeş mi otururlar hälâ
Hâlâ çizdiğim yerde mi dururlar
Duvara kömürle çizdiğim insanlar

İlhan DEMİRASLAN

add

tag çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri

Duvara Çizdiğim İnsanlar Şiiri Hakkında Yorum Yazın

  

Duvara Çizdiğim İnsanlar Şiiri Hakkındaki Yorumlar

AYSU USTA ŞİİRLERİNİZ ÇOK AMA ÇOK GÜZEL 2011-12-30

Yazılan son 1 yorum gösteriliyor.

İçerikle ilgili 1 yorum yazılmış.

Benzer Karma Çocuk Şiirleri

Kuşatma

Ben gurbete gidiyorum
Bağlayın yaramı
Uzun bir türküyle
Belki dönerim anacığım
Belki dönmem
Çok başlı dağların ardında
Ayrılığa takılmış ayaklarım

Ben yurdumu özlüyorum
Otumu böceğimi
İnsanımı özlüyorum
Kendi elimle yapıyorum
Birbirinden uzun günleri
Güzellerle kuşatılmış
Dörtbir yanım
Çirkinliğimi özlüyorum

Çok başlı dağların ardında
Gökten altın yağdırıyorlar
Kuşsütü sağıyorlar
Demir ineklerden
Uygarlıkla kuşatılmış
Dörtbir yanım
İlkelliğimi özlüyorum

Gelecğimi yeşertiyor
Tohumun geleceği
Gözlerimle kokluyorum
Cennetteki yapma gülleri
Meleklerle kuşatılmış
Dörtbir yanım
Şeytanımı özlüyorum

Biliyorum
Çıktıkça küçülecek yokuş
Büyüyecek güzel atım
Yürüdükçe çoğalacak ayakları
Çoğalacağım üstünde ben
Düşmemi beklemeyin
Sevgilerle kuşatılmış
Dörtbir yanım

Ali YÜCE

Ali YÜCE

Uyku

Uykum gitti nereye
Yıkanmaya dereye
Dön gel uyku n'olursun
Vücuduma geriye

İSMAİL UYAROĞLU

İSMAİL UYAROĞLU

Ayşece

Hem yoktu hem vardı
Büyük bir kentin
Gecekondu semtinde
Küçük bir kız vardı
Adı Ayşece

Nar tanesi kar tanesi
Anasının bir tanesi
Gözleri vardı boncuk
Elleri vardı pamuk
Herkes onu çok severdi

Günlerden bir gün
Gide de gelmeye o gün
Bulut oldu yel oldu
Yağmur yağdı sel oldu
Alıp götürdü evini anasını
Ayşece'yi öksüz koydu

Bir bekledi iki bekledi
Ayşece'nin babası
Eli balyoz dili yılan
Bir kadınla evlendi
Dövdü günde üç öğün
Güzel kızı çirkin analık
Yanık ekmek yedirdi
Su içirdi boz bulanık

Evden kaçtı Ayşece
Az gitti uz gitti
Kırk gece kırk gündüz gitti
Baktı analık arkasında
Ha ulaştı ha ulaşacak
Bir kayaya seslendi

Açıl kayam açıl
Şıkırt açıldı kaya
Ayşece girdi içine
Kapan kayam kapan
Şıkırt kapandı kaya
Güzel Ayşece içerde
Eteği dışarda kaldı

Gördü eteği analık
Yalancıktan ağladı
Açıl kayam açıl
Kaya açılmadı
Bir gelinböceği olup
Pır pır uçmaya başladı
Bakakaldı analık

Ali YÜCE

Ali YÜCE

Açık Pencereden

Açık penceremden
Solgun bir sonbahar öğle sonrası
Çankaya sırtları, Dikmen görünüyor
Yabani bir ördek sürüsü geçiyor yüksekten
Lodosun sürüklediği bir iki bulut parçası

Sokaktan gelen seslere bakılırsa
Çocuklar okuldan çıkmış olmalı
Bu geçen herhalde Kayaş treni
Bunlar hep aylardır uzak kaldığım
Günlük, sade hayatın gürültüleri

Ne çabuk geçti o günler
Suların pırıltısı gibi
Aklıma bir tek halin gelmiyor
Yeni taşınmışım gibi odamın
Dağınık ve sıkıcı gündüzki hali

Kavaklar uçlarından sararmaya başladı
Sıra söğütlere, atkestanelerine gelecek
Ama ilk yağan yağmurlardan beri
Kırlar yeşeriyor günden güne
Gitgide kabarıyor çay yatakları

Seneye daha boylu göreceğiz aynı ağaçları
Yaban ördekleri şüphesiz dönecekler
Çocuklar sınıf değiştirecek okullarında
Ben de herhalde geçen zamanla
Yavaş yavaş alışırım odama

Necati CUMALI

Necati CUMALI

Karma Çocuk Şiirleri, Duvara Çizdiğim İnsanlar Şiiri