Dünya Çöpçüler Günü 2 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Dünya Çöpçüler Günü 2
Siz içimizdensiniz sevgili çöpçülerim,
Temiz elbiseliler, temiz yüreklilerim…
Kürekle, süpürgeyle, besmeleli ağızla,
Çöp kamyonlarınızla mütevazı tavırla…
Attığımız çöpleri siz toplamaktasınız,
Güzel ellerinizle siz, uğraşmaktasınız…
Halkım, milletimsiniz, dostlarımızsınız,
Rab sizden razı olsun aydın insanlarsınız…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Dünya Çöpçüler Günü 2 eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Dünya Çöpçüler Günü 2 Şiiri Hakkında Yorum Yazın
Dünya Çöpçüler Günü 2 Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Mesleklerle İlgili Şiirler
Dünya Radyoloji Günü 10
Her yıl 8 Kasımlar bir radyoloji günü,
Sağlık tıp alanında tanı röntgen gücünü!
Röntgen olmamış olsa teşhisler eksik kalır,
Dert, tespit edilemez tedaviler yarımdır…
Saygı ile anarız radyologlarımızı,
Sevgi ile kutlarız bu anmalarımızı…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
19 Ekim Muhtarlar Günü
19 Ekim Muhtarlar Günü, Şiiri
Rab'be şükür borçluyuz,
Bugün muhtarlar günü,
Halk için fedakâr dost,
Taşırlar kul yükünü...
Muhtar, devlet ve millet,
Daima sevilecek,
Onlar demokrasimiz,
Hakk'a vesile demek...
Muhtarım sen çok yaşa,
Köyümün reisisin
Rab'den verilenlerle,
Hep iyi niyetlisin...
Mehmet Tevfik Temiztürk
Mehmet Tevfik Temiztürk
Cambaz
At üstünde, ip üstünde
Bisiklet üstünde
Gösteriler yapıyor cambaz
Heyecandan tir tir titreriz izlerken
Çok büyük zevk duyarız
Aynı zamanda bu gösterilerden
Ne var ki ha düştü
Ha düşecek diye de korkarız
Ama hiç düşmez cambaz
Düşerek bizi üzmez cambaz
Hoş meslek hoş meslek olmasına da
Yine de bana göre bir iş değil onunkisi
İsterse cebi paralarla doldursun
Dolmaz ya
İsterse kulakları alkışlarla dolsun
Bak bu olabilir
Aman aman yine de benden uzak olsun.
Fevzi GÜNENÇ
Fevzi GÜNENÇ
Ben Bahçıvanım
Ben bahçıvanım...
Umut ekerim toprağa,
Hasretlerin bitimidir ektiklerim.
Sevmelerin vuslat vaktinde,
Sevgiye namzet namelere açar güllerim.
İş;
Kırılgan yürekler,
Buğulu gözler olunca...
En olmaz zeminler bile gülümser,
Çatal çapama.
Bahçıvanım ben,
Gün ardında gizli sevilere serperim,
En güzel tohumlarımı.
Ve birer buseye döner
En şaşkın ellerde güllerim.
O güller işte...
Ellerimde yetişir
Ve titreyen ellerde,
Lâl olmuş dillerin imdadına yetişir...
Bilirim ben.
Ben bahçıvanım...
Yeni terlemiş,
Tomurcukların bahçıvanıyım.
Tomurcuk ve gül;
Bebek ve çocuk yani!
Ana rahminden geleceğe yol almak gibi.
Bu yüzden belki,
Ben kendimi bilelden beri,
Dala yaprağa
Ve güle hayranım.
Bahçıvanım ben,
Bilirim toprağın analığını,
Suyun cana can katmışlığını,
Bir de güneşin fedakarlığını.
Bu yüzden işte...
Güllerim benim,
Güle yakışır şekilde
Gülerek solarlar.
Ve mutlu anların,
Hüzünlü alanların
Vazgeçilmezi olurlar.
Bahçıvanım ben...
Ateşe, baruta,
Eşkıyaya, hoyrata,
İnadına bahçıvanım...
İşte bundandır ben;
Sevgiye namzet namelerin,
Sevenlerin, özlemlerin,
Hüzünlerin, buğulu gözlerin,
Şefkatin, minik ellerin...
Ben emellerin,
Rengarenk güllerin bahçıvanıyım.
Ben bahçıvanım.
Ben bahçıvanım.
Hürdemi Nevzat Bayramoğlu
Hürriyet Demir