Çanakkale Zaferi Şiiri

Çanakkale Zaferi Şiiri | Hürriyet Demir

Çanakkale Zaferi

Bir haykırışla dünya,
Oynamıştı yerinden.
Ders almıştı milletler,
Türklerin zaferinden.

Tek bir yürek gibiydi,
Trakya, Anadolu.
Asrın şanlı sayfası,
Olmuştu Gelibolu.

Setler çekiliyordu,
İlden Kilitbahire.
Ve boğaz daraldıkça,
Benziyordu nehire.

Ulu bir duvar oldu,
Kıyıda Conkbayırı.
Çözemedi düşmanlar,
Bu zekayı bu sırı.

Yüzen bir efsaneydi,
Nusret Mayın Gemisi.
Oldu tüm tayfasıyla,
Bu Vatanın hamisi.

Askere yatak döşek,
Olmuş iken siperler.
Şanlıydı vatan için,
Vuruşan o neferler.

Vardı koca yürekler,
Silah olmasa bile.
Düşmana cephe dardı,
Türklereyse nafile.

Vatan için verirken,
Türk cengaver el ele.
Onsekiz Mart Onbeşte,
Şahlandı Çanakkale.

Duyuldu her cepheden,
Seyit'in top atışı.
Güç verdi askerlere,
Gemilerin batışı.

Düşüp şehit olurken,
Asker "Kınalı Ali"
Bir sembol oluyordu,
O'nun bu en son hali.

Savaşırken düşmanlar,
Sömürgenler adına.
Vatanını savunan,
Türk erdi muradına.

Birer süngü olmuştu,
Askerlerin bakışı.
Ürkütmüştü düşmanı,
Tepelerden akışı.

Ölmeyi emretmişti,
Bir muzaffer komutan.
Cephede vatan için
Özdeşti bayrak ve kan.

O gün o cephedeki,
Yarbay Mustafa Kemal
Atatürk sayesinde,
Sağlandı bu istiklal.

Bu vatan toprağında,
Şehitlerin kanı var.
Bu kanlarla kovuldu,
Emperyalist canavar.

Kutsaldır bu ülkenin,
Her köşesi, her yanı.
Belgedir buna şanlı,
Çanakkale Destanı.

Harcı kanla karıldı,
Mümtaz Cumhuriyetin.
Çok ağırdır hesabı,
Her bir kötü niyetin.

Böyle büyük zaferler,
Atalardan hediye.
Var olmalı bu yüzden,
Vatanımız Türkiye.

Hürdemi Nevzat Bayramoğlu

Hürriyet Demir

Çanakkale Zaferi şiiri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler

Çanakklae Geçilmez, Bütün Dünya Öğrendi

Yokluk yoksulluk başta, çökmüş kap kara duman
Çanakkale imanla tüm dünyaya direndi.
Eller semaya, dönük duada her inanan
Çanakkale geçilmez, bütün dünya öğrendi

Kırık bir umut vardı, yeşermişti kalplerde
Tutundu askerimiz ele ele yüreklerde
Dua dua büyüdük, Hakkın adı dillerde
Hakkın büyüklüğünü bütün dünya öğrendi

Koştu düşman üstüne, kırpmadı gözlerini
Duayla güçlendirdi dermansız dizlerini
Gaziler takip etti şüheda izlerini
Türkün cesaretini bütün dünya öğrendi.

Yediden yetmişine cepheye koştu her kes
Hiç birisi bakmadı dönüp ardına bir kez
Koşunca şahadete vatan için tık nefes
Vatan bayrak aşkını bütün dünya öğrendi

Kan kusmuştu yürekler taşa doydu sineler
Dünya durup seyretti neler öğrendi neler
Ne yiğitler doğurmuş gözü yaşlı anneler
Türklerin mertliğini bütün dünya öğrendi

Kasım Kaplan

Kasım Kaplan

Çanakkale Savaşı

Yıl 1915,
Günlerden 18 Mart,
Bugün hava yine çok sıcaktı,
Buna rağmen, savaş sürmekteydi.
Ordumuz var gücü ile savaşmaktaydı.
Sıcaktan da hiç bunalmamaktaydı.
Çünkü onlar Türk oğlu Türk'tü,
Fransız ve İngilizler,
Hem bunaldılar, hem de yenildiler.
Bu sonuca sevindi Türk oğlu,
Biraz da üzüldü hani Türk oğlu,
Çünkü 1000'lerce şehit vermişler.
Bu kutsal toprak ve bayrak uğruna,
Nice nice evladını şehit vermişler.

15 Mart 2003 KIRIKKALE

Betül Pehlivan

Betül Pehlivan

Bigalı Köyündeki Atatürk'ün Evi

Geniş tahta kapıdan girince içeriye
Gördüğüm taş döşeli o küçük bahçe; dardı
Şimşirlerle bezeli gül kokan bu bahçede
İnsana huzur veren kutsi bir hava vardı.
*
Dut ağacı altında dinlenen eski kuyu
Bir zafer türküsünün şevkiyle bakmaktaydı.
Kırık tahta çıkrığı bakarken tepesinden
"Atatürk'ü ben gördüm! " der gibi hali vardı.
*
Yüz yılın dahisini ağırlayan yaşlı ev
Geniş tahta kapının hemen sol yanındaydı.
Duvarlar düzgün taştan içi de tahtadandı.
Kuşlarla..yıldızlarla..çamlarla konuşurdu
Güvem erik..ahlatlar..onun eski dostuydu
*
Tahta basamaklarla çıkılırdı üst kata
Tavan ve zemin tahta,trabzanlar tahtaydı.
Gıcırdardı yürürken tahtadan döşemeler
Bu sesle çekilirdi ancak zifir geceler.
*
Ve küçük tahta hole üç kapı açılıydı
Kuyuya bakan oda tam da karşınızdaydı.
*
Bu odada yatmıştı sarışın genç komutan.
Bu odada dinlendi gök bakışlı kahraman
Tahtadan musandraya asarken giysisini
Düşünmekteydi mutlak düşmanın hançerini!
*
Yola bakan odada toplandılar o gece
Mehtabın gözlerine bakarken üç pencere
Gaz lambası alevi titrerken duvarlarda
Bir dev oturmaktaydı şimdi tahta masada!
*
Kalemini kaldırıp baktı oturanlara
Dedi ki:
-Vatanın bağrına düşman dayadı hançerini
Boğaz'ı geçmek ister itilaf kuvvetleri
Toplarıyla yakıyor-yıkıyor tepeleri
Ölüm kusmakta her an donanma gemileri
*
O an, mavi gözleri lambadaki ışıktan
Ve gökteki yıldızdan daha parlak yanarak
Oturduğu masadan Boğaz'ı görür gibi
Aydınlattı odayı inançla parlayarak!
*
"Çanakkale Geçilmez!Parolamız bu!" dedi.
Sanki şimşekler çaktı söylerken sözlerini
-Ölümden kurtuluş yok! Ölüm mukadderattır!
"Her can bir gün ölümü mutlaka tadacaktır"
*
Ya bir sedir üstünde ya sabanın peşinde
Vakit-saat gelince ölüm yaşanacaktır
Ama en güzel ölüm vatan için ölmektir
Şehitlik makamının şerefine ermektir.
*
İçtiğimiz bu suyu ya düşmanlar içecek
Ya bu kuyu suyuyla torunlar büyüyecek
Ölmek sayılmaz bize vatan için can vermek
Bu kutsal topraklara tek düşman girmeyecek!
*
Bigalı, köy olalı duymadı böyle hitap
Ne böyle aslan gördü ne böyle bir hakikat!
Söz verdi erkan-ı harb/And içtiler o gece
"Çanakkale geçilmez! " Yazacağız tarihe!
*
İşte böyle yazıldı buradaki destanlar
Ve böyle şehit oldu o adsız kahramanlar.
Arıburnu...Conkbayır...Kemalyeri üstünde
İşte bu yiğitlerin silinmez kanları var.
*
Eceabat Yolu'ndaki en mutlu tarihi ev
Bigalı Köyü'ndeki mütavazi bu evdir
Bir mesih bekler gibi ay'a baktığı gece
Ağırladığı misafir;
..............Yarbay Mustafa Kemal'dir.
.............*...............

Ali Koç Elegeçmez
03.05.2006-Bigalı Köyü
Siteye Ekleme tarihi:02.nisan.2019/salı
(Şiirdeki konuşmalar sağduyu ürünüdür! '

Ali KOç Elegeçmez

Çanakkale Savaşı 10

Tabyalarım dövüldü,
Mevkilerim içinde,
Cephanelerim uçtu,
Ateş edildiğinde…

Erlerim, subaylarım,
Cephaneliğim ile
Şehit düştüklerinde,
Top ateşleri ile

Düşman komutanları,
Sanırlar gireceğiz,
Açtığımız yerlerden,
Ele geçireceğiz…

Oysa hesap yanlıştı,
Türk boş durmayacaktı,
Denizaltıları da
Batırılacaktı…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK