Ben Öğretmenim Şiiri

Ben Öğretmenim Şiiri | Ali Kırımlı

Ben Öğretmenim

Ben öğretmenim;
Şekilden şekle
Kılıktan kılığa girerim.
Yerim zamanlara eş,
Yaşadığım zaman
Tüm coğrafyalarca geniştir.

Ben öğretmenim;
Oğuz Han olarak gözükürüm
Bir dersimde:
Altın yay ve üç gümüş oku
Oğullarım arasında bölüştürürüm.
Tarihlerce sürer soyum,
Yayılır dört bir yana
Yirmi dört torundan
Yirmi dört boyum.

Ben öğretmenim;
Bilge Kağan,
Bir dersimde Köl Tigin olurum:
Yüzyıllar sonrasından
Duyulur seslenişim.
Elbette bozulmaz törem,
Çökmedikçe üstte gök
Ve delinmedikçe
Altta yerkürem.
 
Ben öğretmenim;
Aşk şairi Fuzuli,
Lale Devrini gören Nedim,
Ben inanmış Yesevi,
Ben Yahya Kemal,
Dizelerimde canlanır tarih,
İstanbul kokar şiirim.

Ben öğretmenim;
Bir dersimde kaygılanırım
Vatan için.
Dolaşır kanımda
Sevgisi yurdun:
Namık Kemal'dir yüreğim,
Ulubatlı Hasan'dır,
Bıyıkları yeni terlemiş
Genç Osmanca
Canımı veririm.

Ben öğretmenim;
Bir dersimde sıkça
Coğrafya değiştiririm.
Kalbim aynı duyguyla dolu,
Türkiye haritasında Yolculuk eder elim:
Fındık toplarım Giresun'da,
Adana'da pamuk,
Nefesim Marmara'da tütün,
Ege'de kekik kokar.
Nice saymadığım illerce
Dolaşırım vatanı bütün.

Ben öğretmenim
İstiklal Savaşım
Benimle her yıl yeniden yaşanır,
Bağımsızlığın önemini
Anlar bir daha öğrencim.
Genç beyinlere
Yurt aşkını taşır,
Bayrak bayrak yüreğim.

Ben öğretmenim;
Sisler, dumanlar içinde
Açılır eski cepheler yine...
Hasan Çavuş'un, Şehit Ali'nin
Kolağası Mehmet Bey'in
Dolaşır damarlarımda kanları.
Sonra taze bir güneş doğar
Kuşlar öter özgürce...
Hep hatırlarım yeniden;
Düşmanlığın bittiği gündü,
Belirdi sisler arasından
Mavi bir gökyüzü...

Ben öğretmenim;
Yaşım bağımsızlığımca eski,
Gücüm Cumhuriyetimce genç,
Ben zamanlara damgasını vuran
Mustafa Kemal'im...

Oktay Yivli


Kaynak: Türk Şiirinde Öğretmen, Oktay Yivli, Evren Matbaası, Ankara 1990, s. 120-123.

Ali Kırımlı

Ben Öğretmenim öğretmen şiirleri 24 Kasım şiirleri çocuk şiirleri eğitici şiirler Oktay Yivli

Öğretmenler Günü

öğretmenim öğretmenim,
ey şanlı yüce önderim
sen varsın arkamda
nice mutlu öğretmenim

Atamızı okumayı yazmayı
sen öğrettin bu dünyayı bana
annemin yarısı babam gibi olsun
öğretmenim sen öğrettin bana

Gözde YÜKS

Gözde YÜKS

Bunu Hak Ettiniz Öğretmenim

İlk okula başladığımda,
Kendimi çok yalnız hissettim.
Oysa sen elimden tuttun,
Yardıma koştun bana.

Ben kendimi senin yanında,
Hep mutlu hissettim.
Yanımdan hiç ayrılmadın,
Sana minnettarım öğretmenim.

Sensiz ben kendimi,
Dipsiz bir kuyuda hissederim,
Yanımdan ayrılmayın,
Ne olursunuz öğretmenim.

Zeynep Doğa Gümüş

Öğretmenim

Bir gün
Eğer birgün arkana bakarsan
Beni bulacaksın, mutlu olacaksın.
Gün ışığı vuracak üstüne,
Aydınlık dolacak yüreğin,
Bahtiyar olacaksın, nur olacaksın!
Her şeyde var olacaksın,
Var seninle bulunacak
Sonsuz olacaksın.
Ben sen olacağım, sen ben olacaksın.
Köy yollarında, yayla rüzgârında
Bazen bir demet olacaksın kristal vazolarda,
Toprağa düşen bir tohum olacaksın,
Sen toprak olacaksın, ben sen olacağım,
Ben rüzgârın olacağım,
Sen kokusunu rüzgârın aldığı bir çiçek.
Bıraktığın yerden ben alacağım, öğretmenim,
İlim mührünü, irfan bayrağını,
Meydanlar yiğitsiz kalmayacak,
Aydınlık geleceğin neferi ben, ben olacağım,
Türklüğün onuru sen, sen olacaksın
Öğretmenim...

Ayşe BÜLBÜL

Ayşe BÜLBÜL

Öğretmen

...maarif ağacının köklerine...

Sevgi anahtarı alıp eline
İlmin kapısını açar öğretmen
Muhabbet tılsımı dolar diline
İnci taneleri saçar öğretmen...

Cahil tartışmaya başladığında
Yalan, hakikati taşladığında
Âlimler bilimi boşladığında
Durmaz o mecliste, kaçar öğretmen...

Zehre panzehirdir, zulmete güneş
Var mıdır dünyada ahlakına eş?
Mum misali yanar özünde ateş
Engelleri bir bir geçer öğretmen...

Gönüller sultanı, başların tacı
Öfkeye sabırdır, derdin ilacı
Senden ayrı düşmek ölümden acı
Faydalı olanı seçer öğretmen...

Mübarek elidir öpülesi el...
Cehalet bendini odur yıkan sel
O varsa yanında kalmaz bir engel
Zihinleri eker, biçer öğretmen...

Gönül bahçesinde açan güldür o...
Gerçeği söyleyen güçlü dildir o...
Namlunun önünü tutan eldir o...
Öfkesini yutar, içer öğretmen...

O olmazsa ufka karanlık çöker
Bahçelerde güller boynunu büker
Dağlar hüzünlenir, bulut yaş döker
Dünya gurbetinden göçer öğretmen...
M. Nihat MALKOÇ

M. Nihat MALKOÇ