Allah'ın Lütfundan İsterim Şiiri

Allah'ın Lütfundan İsterim Şiiri | hasan BAYAR

Allah'ın Lütfundan İsterim

Esirgeyen ve Bağışlayan Allahı izzetiyle anarım,
Lütfundan isterim, umarım ki kurtuluşu bulurum.
Göklerin, yerlerin hazineleri Allahın, Ona ait derim.
Allahın lütfundan isterim, umulur ki kurtuluşa ererim.

Göklerde yerde ne varsa hepsi Allahı tesbih eyler.
Mülkün sahibi hamda layık yaradan her şeye değer,
Rabbimiz, bizlerin hiç bir şeyimize muhtaç değildir.
Allahın lütfundan isterim, umulur ki kurtuluşa ererim.

Göklerin yerin sahibi, yaradanım zengin hamda lâyık.
Gökleri yeri yerli yerince yarattı, hiç bir eksiği yok.
Her şeyi şekillendiren, şekillerimizi ne de güzel yaptı.
Allahın lütfundan isterim, umulur ki kurtuluşa ererim.

Söylüyorum: Kim Allaha inanır ve yararlı iş yaparsa,
Söylüyorum: Kendine sığınanların kötülüklerini örter.
Ey iman eden kalbimi doğruya iletir! Allah her şeyi bilir.
Allahın lütfundan isterim, umulur ki kurtuluşa ererim.

De ki: Allah tan başka hiçbir ilâh olmadığına inandım,
Görülmeyeni, görüleni bilir, üstündür, hikmet sahibidir.
Gizlediklerimi açığa vurduklarımı neyim varsa hep bilir.
Allahın lütfundan isterim, umulur ki kurtuluşa ererim.

O, münafıkların kesinlikle yalancı olduklarını bilmektedir.
De ki: Allah, yoldan çıkmış topluluğu doğru yola iletmez.
Söylüyorum: Müminler yalnız Allaha dayanıp güvensin,
Allahın lütfundan isterim, umulur ki kurtuluşa ererim.

Ey iman edenler! Hasan Hüseyin Hakka sığındı, güvendi,
Göktekilerin yerdekilerin, mümin kalbi Allah Allah dedi.
Üstün, hikmetli, şerefli, izzetli, şanlı isimlerini zikreyledi
Allahın lütfundan isterim, umulur ki kurtuluşa ererim.

Hasan Hüseyin BAYAR

hasan BAYAR

Allahın Lütfundan İsterim eğitici şiirler çocuk şiirleri okul öğrenci şiirleri hasan BAYAR

En Güzel Günlerden Bir Gün Arefe

En güzel günlerden bir gün AREFE.
Hacı olmak için Arafat’tayım.
Başlamak üzere birinci vakfe.
Veysel Karaniyi aramaktayım.

Hacda giydiğim kefenim ihramdır
Helallerin çoğu bu gün haramdır.
Bulabilirsem, yarınım bayramdır
Veysel Karaniyi aramaktayım.

Hırkayı aldığı yerdir Arafat.
Görevli olduğu yerdir Arafat.
Bulamayanların sonu bir afat
Veysel Karaniyi aramaktayım.

Resulün övdüğü, sevdiği bir kul.
Duası Allah katında hep makbul.
Orhan çok acizdir üstelik yoksul.
Veysel Karaniyi aramaktayım.

İhramın içinde kurbanlık canım.
Kesilir, kesilir de akmaz kanım.
Öylesine arttı ki heyecanım.
Veysel Karaniyi aramaktayım.

ORHAN AFACAN
31.08.2017-İZMİR

ORHAN AFACAN

1437 Yılına Girdik

14 Ekim Çarşamba, bugün hicri yılbaşı,
1437, yeni yılın ilk başı...

Kutlayayım istedim evde tek başınayız,
Kâğıt helvamla çayım, yiyip kutlayacağız...

Rab'be şükürler olsun ta bugünlere geldik,
Resulü andım ve de ruhlarını yâd ettik...

(2015)
 
Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Kur'an

Nerden geldin, kim yarattı?
Cevaplayan kitaptır o
Ölüm sonrası hayatı
Aralayan kitaptır o

İbadetlerin tümünü
Hem yaşamı, hem ölümü
Dehşetli mahşer gününü
Açıklayan kitaptır o

Yaratılış gayemizi
Gelmişle geçmişimizi
İnsanca ilişkimizi
Sorgulayan kitaptır o

Överken hep adaleti
Yerer, sapık cehaleti
İhtar ederek gafleti
Öğütleyen kitaptır o

Yeri, göğü, dağı, taşı
Bulutu, yağmuru, yaşı
Yıl, mevsim, baharla kışı
Sıralayan kitaptır o

HALİL MANUŞ

Halil MANUŞ

Türbedeki Kaplumbağa

Terk edilmiş bir mezar şehrin ilerisinde,
Caddenin kenarında en gizli bir yerinde…

Belki sahipsiz mezar belki eski bir yatır,
Belki de boş bir türbe bahçesi kapalıdır…

Kalın eski demirler sanırım açılmamış,
İçeri girilmemiş ayak da basılmamış…

Dağıtılmamış gibi tarihi değerleri,
Alınıp kırılmamış duvar döşemeleri…

Demirler çakılmamış levhalar konulmamış,
Çıkar sağlamak için halka da açılmamış…

Adi yeşil boyalar sürülmemiş şekilde,
Az bir şey de kalmışsa orijinal biçimde…

Dedim, bu şahıs için hem dua okuyalım,
Hem araştıralım hem de fikir kazanalım…

Tanınmamış bir kişi gizletmem gerekecek,
Kul girmesin diye mahvedilmemesi gerek…

Ansam bir ekip gelir fark edilir çok şeyler,
Bir tarih yok edilir bırakılmaz değerler…

Çünkü Yasin okurken kaplumbağası vardı,
Buruk bir sevinç ile kaplumbağa canlıydı…

Zamanında girmiş etrafı orman iken,
Demir perdeden sığıp geçebilecek iken…

Rahat ettiğinden mi çıkmayı düşünmemiş,
Yaşam sevinciyle doymuş ve de beslenmiş…

Derken, yollar yapılmış tüm ağaçlar kesilmiş,
Binalarım yükselmiş canlarım tüketilmiş…

Merak edilmeyince mezar, kenarda kalmış,
İnsan eli değmemiş çıkarlar sağlanmamış…

Kaplumbağamız ise pek de fark edilmemiş,
Kabir çerçevesinde bir sıkıntı çekmemiş…

Tümsekler çok olunca derin derin çukurlu,
Salon kadar bir bölge aynı anda yokuşlu…

Düz bir zemin değil ağaç bile yetişmiş,
Üstelik de bakımsız dedik ya girilmemiş…

İçi temizlenmemiş yabani bitkilerden,
Sahipsiz olduğundan izin vermediğinden…

Bunlar tahminlerim samimi görüşlerimiz,
Ne olur kınamayın içten fikirlerimiz…

Herhalde kaplumbağam o zamanlar yavruymuş,
Şimdi yüz yaşından fazla tam bir erişkin olmuş…

Ancak iştahsız, solgun biraz da vitaminsiz,
Üç beş tür ot yemekten kalmış mı çelimsiz?

Hemen manav aradım hem de ilerilerde,
Bir benzinlik yanında dinlenme tesisinde…

Üç beş sebze ve meyveyle olgun kavun aldım,
Hayvan seçsin ve yesin dedim ve uyguladım…

Çöplük olur diyerek yaptıklarım gizlidir,
Üç beş kul sebze atar diğerleri de zehir…

Şahsımın düşüncesi hayvancağız doyacak,
Sebzeler yetişecek hayvan sıkılmayacak…

Duvarın iç kenarı en görünmez köşesi,
Toprağıyla ekmişiz salatalık fidesi…

Dışarıdan uzanıp duvarların dibine,
Üç beş çeşit ekmiştik bahçenin zeminine…

Soğan kavun benzeri tohum serpiştirildi,
En gizli şekillerde fide yetiştirildi…

Üç beş kere uğradım hem dua hem vicdan,
Meczup zannetmiştir üç beş uzağımdan bakan…

Demiştir garip biri menfaat ummakta,
Belki soyma gereği içini yoklamakta…

Hayvan beslensin diye uğraşılar verdik,
Sonraki günler için tabiat geliştirdik…

Oysa öyle değildir düşüncemiz iyilik,
Lafım ihbar değildir biraz olsun dertleştik…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK