Akif Kim Mi? Şiiri

Akif Kim Mi? Şiiri | Halil MANUŞ

Akif Kim Mi?

Akif kimmiş deme sakın
Yurdumun gülüdür Akif
Tarihe şöyle bir bakın
Mazlumun dilidir Akif.

Çekilse de ip askıya
Baş eğmemiştir baskıya
Zor günde sıkı sıkıya
Tutunan elidir Akif.

Helal yoğrulmuş mayası
İnsanın yiğidi, hası
Yurdun masum Sakarya'sı
Mısır'ın Nil'idir Akif.

Ne emretmiş yüce Kur'an
"Küfre karşı cihad; her an..."
Ülkeyi kasıp kavuran
Yangının külüdür Akif.

Kanla yazarak tapusunu
Koruyarak namusunu
Peygamberin; muştusunu
Getiren yelidir Akif.

Çile sonsuz, yara derin
Bu olmamalı kaderin
Aşkla dolan gönüllerin
Çağlayan selidir Akif.

Namus abidesi kızımın
Hatta yazdığım yazımın
Çalıp durduğum sazımın
Sızlayan telidir Akif.

Ardı gelirse şiddetin
Batmaktır sonu devletin
Vatan savunan Milletin
Dik duran belidir Akif.

Halil MANUŞ

Halil MANUŞ

Akif Kim Mi şiiri Halil MANUŞ şiirleri Mehmet Akif Ersoy Şiirleri eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler bilgilendirici şiirler dersimiz.com şiirleri öğrenci şiirleri amatör seçme şiirler şiir okul şiir sitesi

İstiklâl Marşı'nın Kabulü Ve Mehmet Akif Ersoy'u Anma Günü

İstiklâl Marşı'nın Kabulü ve Mehmet Akif ERSOY' u Anma Günü
Hakk'a bağlılığımız, ezelden beri bilinir,
12 Mart denince, marşımız akla gelir...

Bayrağımız göklerde, ruhlarımız ebedidir,
Rab'bimiz yüreklerde, Akif gönüllerdedir...

Hatırla geçmişini, İzmir ve Bursa düşmüş,
Ülkem işgal altında, tüm düşmanlar üşüşmüş...

İsyanlar hat safhada, Kurtuluş Savaşı var,
Cephe savunmasında, Akif etkin rol oynar...

Gazete ve dergiler, elden ele dolaşır,
Düşman yurttan kovulur, zaferler kazanılır...

Vatan sevgimiz ile inancımız şahlanır,
Akif'in takdiriyle, marşımız kazanılır...

Bu marş inkılabımız, bağımsızlığımızdır,
Bu marş inancımız ve bağlılığımızdır...

Akif şuurluluğu, marşımızın içinde,
Bu marş ruhlarımızda, şahsiyetlerimizde...
Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Tevfik Temiztürk

Mehmet Akif Ve Gençlik 13

Akif, âlimlerdendi gençliğimizi gördü,
Dağ gibi yüreğiyle, hakikatte özgürdü…

Millet, bayrak, vatan ve devlet değerleriydi,
Milli birlik, önerdi dik duruş yeminiydi…

Değerlerimiz, vardı yıkma onları dedi,
Dilden dinden ayrılma bölme, bölünme dedi…

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Akif Ersoy'a

Sen: Türklüğün baş tacı, sembolü, onurusun
Sen: Bu Necip milletin her şeyi gururusun.


Sen: Bir milli ruh, iman abidesi Mehmet'sin
Sen: Tek başına Mehmet değil, koca Milletsin.


Kükremiş seldin bendini çiğner aşardın
Dağları yırtar, enginlere sığmaz taşardın.


İkinci kez sanma bir marş daha yazılacak;
Hâşâ! Bu sondu, ilelebet de son olacak.


Al sancak sönmeyecek son ocak sönmedikçe
Helal etme hakkın, Vatan için ölmedikçe

Halil MANUŞ

Halil MANUŞ

Atiyi Karanlık Görerek Azmi Bırakmak

Âtiyi karanlık görerek azmi bırakmak...
Alçak bir ölüm varsa, emînim, budur ancak.
Dünyâda inanmam, hani görsem de gözümle.
İmânı olan kimse gebermez bu ölümle:
Ey dipdiri meyyit, 'İki el bir baş içindir.'
Davransana... Eller de senin, baş da senindir!
His yok, hareket yok, acı yok... Leş mi kesildin?
Hayret veriyorsun bana... Sen böyle değildin.
Kurtulmaya azmin neye bilmem ki süreksiz?
Kendin mi senin, yoksa ümîdin mi yüreksiz?
Âtiyi karanlık görüvermekle apıştın?
Esbâbı elinden atarak ye'se yapıştın!
Karşında ziyâ yoksa, sağından, ya solundan
Tek bir ışık olsun buluver... Kalma yolundan.
Âlemde ziyâ kalmasa, halk etmelisin, halk!
Ey elleri böğründe yatan, şaşkın adam, kalk!
Herkes gibi dünyâda henüz hakk-i hayâtın
Varken, hani herkes gibi azminde sebâtın?
Ye's öyle bataktır ki; düşersen boğulursun.
Ümîde sarıl sımsıkı, seyret ne olursun!
Azmiyle, ümidiyle yaşar hep yaşayanlar;
Me'yûs olanın rûhunu, vicdânını bağlar
Lânetleme bir ukde-i hâtır ki: çözülmez...
En korkulu câni gibi ye'sin yüzü gülmez!
Mâdâm ki alçaklığı bir, ye's ile sirkin;
Mâdâm ki ondan daha mel'un daha çirkin
Bir seyyie yoktur sana; ey unsur- iman,
Nevmid olarak rahmet-i mev'ûd-u Huda'dan,
Hüsrana rıza verme... Çalış... Azmi bırakma;
Kendin yanacaksan bile, evlâdını yakma!

Evler tünek olmuş, ötüyor bir sürü baykuş...
Sesler de: 'Vatan tehlikedeymiş... Batıyormuş! '
Lâkin, hani, milyonları örten şu yığından,
Tek kol da yapışsam demiyor bir taraftan!
Sâhipsiz olan memleketin batması haktır;
Sen sâhip olursan bu vatan batmayacaktır.
Feryâdı bırak, kendine gel, çünkü zaman dar...
Uğraş ki: telâfi edecek bunca zarar var.
Feryâd ile kurtulması me'mûl ise haykır!
Yok, yok! Hele azmindeki zincirleri bir kır!
'İş bitti... Sebâtın sonu yoktur! ' deme, yılma.
Ey millet-i merhûme, sakın ye'se kapılma.

Mehmet Akif Ersoy

Mehmet Akif Ersoy