büşra bu şiirler çok güzel 2015-08-31
30 Ağustos Şiiri | Ramazan Gökalp ARKIN
30 Ağustos
Bugünü adın gibi iyi bil, daima an,
Türk adında bir millet yok denildiği zaman.
Tarihler dize geldi ve şaştı bütün cihan,
Doğdu eşsiz bir güneş, o kurtardı vatanı.
Parlayınca kılıçlar, ufuklar kızıllaştı,
Ordu bir sel olarak bütün setleri aştı,
Türk, istiklal uğrunda kahramanca savaştı;
Bu 30 Ağustostur iyi bil, iyi tanı.
Çınlasın kulağında Dumlupınar zaferi,
Zaferi zaferle tat, çalış hiç kalma geri,
Hedefin yükseliştir, ey Türk genci ileri,
Eşsizliğe dönmeli bu vatanın her yanı.
Ramazan Gökalp ARKIN
çocuk şiirleri okul şiirleri eğitici şiirler öğretici şiirler amatör şiirler şiirlerimiz öğrenci şiirleri belirli gün ve haftalar şiirleri
30 Ağustos Şiiri Hakkında Yorum Yazın
30 Ağustos Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Yazılan son 5 yorum gösteriliyor.
İçerikle ilgili 5 yorum yazılmış.
Benzer 30 Ağustos Zafer Bayramı Şiirleri
Kazandık
biz kazandık bu savaşı
askerlerimiz korudu bizi
atam emretti
"ben size ölmeyi emrediyorum"
şimdi bizde sıra
koruyacağız TBMM yi
savaşlara girecez
kazandık zaferi
teröristler pes edecek
biz etmeyeceğiz
atam emretti
ölene kadar pes etmeyeceğiz
Emre AÇAR
Başkomutanlık Meydan Muharebesiyle 7
Dumlupınar ilçemde,
Büyük taarruz ile
Ata’m önderliğinde,
Meydan zaferimizle…
Yunanlı kaçacaktı,
Kaybedeceklerinden,
Ata’mızın gücünü,
Bilemediklerinden…
Ateş yoğun olunca,
Bozguna uğradılar,
Muharebe sonunda,
Kaçıp uzaklaştılar…
Başta Ata’mız vardı,
Muharebe yöneten,
Tüm askerlerimizi
Zaferlere yönelten…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
30 Ağustos’a Doğru 9
Ata’m kararlı idi Samsun’a çıkmalıydı,
Samsun’dan itibaren karar alınmalıydı,
Vapur gerekli idi Karadeniz’den geçip,
Samsun içerisinde, düşünce geliştirip,
Silahsız bir gemiyle bir an evvel çıkmalı,
İstanbul’dan ayrılıp, Samsun’a ulaşmalı,
İtilaf devletlerince tutulmuş her seviye,
Vapur arandığında, silah var mıdır diye,
İş, top tüfekte değil akıllar ermez niye?
Silahsız bir vapurla başlar ilerlemeye…
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Kimdim?
Maziye sor, ecdadımı söyler sana kimdi;
Bir bitmez ufuktum, küre vaktiyle benimdi.
Tufanlar, alevler beni bir kal'a sanırdı;
Taçlar uçuşur, dalgalanır, parçalanırdı.
Kahhâr atımın kanlı, kıvılcımlı izinde;
Bir başka denizdim ebediyyet denizinde.
Çarpardı göğün kalbi hilâlin avucunda;
Titrerdi yerin talihi merminin ucunda.
Günler, elimin çizdiği yerlerden akardı;
Üç kıt'ada korkunç atımın izleri vardı.
Üstünde uçarken o nişîbin bu firâzın,
En şanlı, şehâmetli hükümdarına arzın.
Tek bir bakışım sanki inayetti, keremdi;
İklîli hediyyemdi, arazisi hîbemdi.
Hançerdi hayâlim, bütün akvam ona kındı;
Baştan başa dünyâ bir esîrimdi; kadındı.
Asabına nabzımdaki ahengi verirdim?
Kasd eylediğim şekli verir, rengi verirdim.
Dünyâ bilir iclâlimi ben böyle değildim;
Ben, altı asırdan beri bir kerre eğildim!
Mithat Cemal KUNTAY
Mithat Cemal KUNTAY