21 Eylül Uluslararası Barış Günü Şiiri | Mehmet Tevfik Temiztürk
21 Eylül Uluslararası Barış Günü
21 Eylül, demek dünya için başlangıç,
Kin, intikam gömülsün nefisler kalmasın aç...
Barış, Rab'den tavsiye ruhlarda bedenlerde,
Savaş, men edilmiş şey hakikate ermede...
İnsan, Rab'bi dinlerse huzur dolar ortamın,
Bölüşülemez değil her ne varsa insanın...
Doğmadan hazırlanmış Rab'bimizden rızkımız,
Dayanışma da lazım barış, Rab inancımız...
Mehmet Tevfik Temiztürk
21 Eylül Uluslararası Barış Günü şiiri dostluk şiirleri Mehmet Tevfik Temiztürk eğitici şiirler okul şiirleri öğretici şiirler öğrenci şiirleri amatör kısa şiirler
21 Eylül Uluslararası Barış Günü Şiiri Hakkında Yorum Yazın
21 Eylül Uluslararası Barış Günü Şiiri Hakkındaki Yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.
Benzer Sevgi - Barış - Dostluk - Kardeşlik Şiirleri
Dünya Arkadaşlık Günü
Danışabileceğin ve sohbet edeceğin,
Oturup kalkacağın ya da dertleşeceğin...
Dost, arkadaş demektir belirli günü olmaz,
Derdin paylaşılırsa dost için yük sayılmaz...
Zora düştüğün günde arkadaş aranılır,
Kâr, zarar, acı, hüzün ne varsa paylaşılır...
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Sana Yazdım
pencerenize karartın vururdu, ben sokakta dururdum, o cumbalı evinizin balkonundan bakardın, uykusuz geçerdi gecelerim, gurur yapar sana diyemezdim. ben ekmek aş yiyemezdim ey yar yiyemezdim...
Ey yar,
Hani o park vardı,
Alt köşesinde tatlısu çeşmesi,
Karşıda bir kasap,
Dükkanı harap mı harap...
Her akşam üstü görürdüm seni,
Yüzüne bakamazdım, göz altından,
Hissederdim gölgeni.
Yürürdün sağa sola bakmadan,
Bense seni takip ederdim çaktırmadan.
Kafan yerdeydi hep,
Ne düşünürdün acep...
Ey yar,
Yolunu beklerdim, seni beklerdim,
Geleceğin yollara bakardım,
Yüzüne bakamazdım, bakmazdım,
Hani o ilk gözgöze gelmemizde,
Ayaklarım yerden kesildi de,
Düşeyazdım...
..
Ey yar,
O vişne çürüğü bluzun vardı ya,
Giyerdin ya,
Ne yakışırdı sana,
Siyah saçların dökülürdü omuzlarına kat kat,
Hafif gülümserdin,
Tavırların rahat,
Düşünürdüm ey yar,
Seninle ne güzel olurdu hayat,
Gözlerine bakmaktan bıkmazdım.
Elin elimde,
Gözün gözümde olsa,
İnan acıkmazdım...
O cumbalı evinizin balkonundan bakardın,
Sen hep goncaydın ey yar, sen hep bahardın,
Ben,
Temmuz sıcağında yaz'dım...
..
Ey yar,
Çantayın en kuytusunda,
Çizgisiz bir defter,
İşte o defter, bu defter,
İçine şiirler yazmış arkadaşların,
Bana vermiştin,
Sen de yaz demiştin,
Sayfalarında çiçekler böcekler,
Sanırsın,
Hemen uçuverecekler.
Yar,
Ben de yazdım özene bezene,
Bu satırları kimse yazmadı,
Ne şu ne bu, ben Suat Zobu,
Bunu ben yazdım,
Sana yazdım...
Suat Zobu
.
Suat Zobu
Barış
Gelince sen
Şehirler baştan kurulur.
Yaralar sarılır.
Neşelenir çocuklar.
Huzur bulur,
Genci yaşlısı.
Ağaç bir başka,
Serpilir,büyür.
Çiçek bir başka açar.
Yuvalarından çıkar,
Börtü böcek.
Güven içinde uyur bebekler.
Hİç gitmesen diyorum.
Hiç gitmesen.
Gidersen şimdi sen,
Savaştan
Sonra geleceksin.
Biliyorum ben.
Turgay Kaplan
Turgay Kaplan
Oy İnsan Hay İnsan
Oy insan hay insan
Sağlıklı yaşamak büyük bir nimet
Yaşlı insanları her zaman ziyaret et
Fakirlere de ara sıra ver ziyafet
Rızkını helal kazanmaya bak
Yıllar geçince düşer saçlarına ak
Dünyadan göçmeden bir eser bırak
İyilik et kötü işlerden dur ırak
Oy insan hay insan
Emanettir sana bu can
Gençlikte hızlı geçer zaman
Ana babana saygılı ol her an
Oy insan hay insan
Yoktur bu dünyada ebedi kalan
Yalan dünyada biraz da sen oyalan
Ölümü görecektir her insan
Oy dünya hay dünya
Yaşamak sende sanki rüya
Mümkün olsaydı gitmek isterim aya
Satsalar edersin acaba kaç para
İnsanların kimi evli bekar dul
İnsanı kibirli yapan mevki makam para pul
Ķamil insan ol gerçek özünü bul
Topluma saygılı ol her zaman görürsün kabul
İnsanların kimi zengindir kimi fakir
Ey insanlar görmeyin birbirinizi hakir
Her birinizde vardır akıl fikir
Eceli gelen insan için elden ne gelir
Oy insan hay insan
Doğruyu söyle her an
Gençlikte olur belki biraz fiyakan
Yaşlanınca olmaz yüzüne bakan
Oy insan hay insan sakın gafil olma
Harama el sürme ah alma
Dünya malına aldanıp kanma
Malını mülkünü öbür dünyaya götüreceğini sanma
Oy insan hay insan
Yoruldu artık bu şiiri yazan
O arar sorar dostlarını her an
Bu şiirin yazarı Tataroğlu Nuri Hakan
Nuri Hakan Tataroğlu