15 Temmuz Onurum 13 Şiiri

15 Temmuz Onurum 13 Şiiri | Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

15 Temmuz Onurum 13

Köprüm kapatılmış bir asilik düzenlenmiş,
Tankım ve tüfeğimle Rabbe isyan edilmiş.

Lanet fikirler çıkmış bir darbe tasarlanmış,
Sanki el ve kol bağlı da inancım kalmamış.

Demokrasim devletim yerle bir edilecek(!),
Değerlerimiz dâhil inancım bitirilecek(!).

Başkomutan, uyardı vakit ilerlemeden,
Milletimiz uyumaz gözyaşları akarken.

Milletim, vatan, dedi kargaşa engellendi,
15 Temmuz, onurum, zaferim, şerefimdi.

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

15 Temmuz Onurum 13 eğitici şiirler okul şiirleri çocuk şiirleri öğrenci şiirleri öğretici şiirler Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

15 Temmuz Onurum 13 Şiiri Hakkında Yorum Yazın

15 Temmuz Onurum 13 Şiiri Hakkındaki Yorumlar

Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.

Benzer 15 Temmuz Demokrasi ve Milli Birlik Günü Şiirleri

15 Temmuz'da Meydanlardaydık

Bu vatan, bizimdi namus ve şerefimizdi,
Bu vatan, hepimizin kalbiydi, yüreğiydi...

Yürek dursa ölürdük dağılır ve giderdik,
Bir araya gelemez anında silinirdik...

Rab, bize yardım etti onurlu dik duruşla,
Meydanları doldurduk cumhurbaşkanımızla...

İçimize yerleşmiş mikroplar temizlendi,
Kin ve nefret kalmadı, bir bela giderildi...

Bir tecrübe edindik alçaklardan utandık,
Hain, kalleş ve nanköre inanmamalıydık...

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

15 Temmuz Kahramanı: Şehit Samet Uslu

-Trabzonlu şehit Samet Uslu'ya rahmet ve minnetle...

Yiğit çıktı meydana 15 Temmuz gecesi
Gölgesinden titredi hainlerin nicesi
'Ben burada durdukça geçilmez...' dedi '...Boğaz'
Şehadet talep etti, Hakk'a eyledi niyaz
Candan daha elzemdi memleketin yarını
Elleriyle itti o, bu dünyanın var'ını
Ana kuzularının sadırları bir dağdı
O gece gökyüzünden yağmur değil kor yağdı
Hainlerin önünde dağlar gibi durdu o!...
Şehadet hayalini ta askerde kurdu o!...

15 Temmuz gecesi hava kesif pusluydu
Vatan için yollara düşen Samet Uslu'ydu
Memleket âşığıydı, bayrağı yâr eyledi
Şehitler Köprüsü'nü düşmana dar eyledi
15 Temmuz gecesi külünden doğdu anka
Trabzon'un yiğidi meydan okudu tanka
Eğilip bükülmedi; dik durdu, diri durdu
Palikaryaya karşı yekpare, iri durdu
Hainlerin tasından ağılar içmedi o!...
Canından geçse bile, yurdundan geçmedi o!...

Son nefesini verdi bayrağın gölgesinde
Diledi ki al bayrak düşmesin ülkesinde
Sanki yere düşerken dağ üstüne dağ düştü
Her ne varsa kül oldu, bu konuşmuş çağ düştü
Bir güneş gibi battı, bir hilâlin uğruna
Bedenini yasladı bu toprağın bağrına
Kutlu yolculuğunda kefeni bayrak oldu
Şehit tahtına kondu, zannetme toprak oldu
İlâhî adalete teslim olan kuldu o!...
Yurdunun Kerem'iydi, Aslı'sını buldu o!...

Umrunda değildi ki, kim kim için ne dedi
Yurda olan borcunu Samet canla ödedi
Şehadete koşarken arkasına bakmadı
O gece güller bile ondan güzel kokmadı
Kızıl'ın karşısında, bayrağın al'ı yiğit!...
Osmanlı'dan yadigâr çınarın dalı yiğit!...
Mâzi puslu bir ayna, zannetme ki yok oldu
Anısı çoktu onun, acısı da çok oldu
Vatanına Mecnûn'du, Leylâ'sına koştu o!...
Sahte sevgililerden Mevlâ'sına koştu o!...

M. NİHAT MALKOÇ

M. NİHAT MALKOÇ

İlk Kurşun Destanı

...ilk kurşunu atan yiğit Ömer'e rahmet ve minnetle...

Bozkırın ortasında zifirî bir geceydi
Dostu dosta erdiren ölüm iki heceydi
Yiğit çıktı meydana, tanklar ölüm kusarken
Son sözü o söyledi, sağır dünya susarken
Akla gelmeyen işler, o gece başa geldi
Tetiği çekti Ömer, hainler tuşa geldi.
'Terzi'ler söküğünü o gece dikemedi
Hıyanet mahfilleri, 'demir'i bükemedi
Bir an olsun gözünü kırpmadan öldü(n) yiğit!...
Gönül bahçelerinde açmamış güldü(n) yiğit!...

Başkent semalarından ölüm kustu tayyare
Son nefesi verirken tebessüm etti(n) yâre
Otuz pare gül oldu, otuz kurşun o gece
Hasretin yangınında kül oldu iki hece
Şehidin hazin göçü, yürekleri dağladı
Güller boynunu büktü, karanfiller ağladı
Bayrak kanla sulandı, sanma ki yiğit düştü
Cennet bahçelerinde, kurşun güle dönüştü
Gazan mübarek olsun, ey Yusuf yüzlü yiğit!...
Vuslatın keyfini sür, vatana sözlü yiğit!...

Küfrün emellerini o gece parçaladın
Dua ve aminlere karıştı kutlu adın
Al bayrağı sarsınlar gül kokulu yarana
Melekler zemzem döksün, kurumuş matarana
Öfkenle bayraklaştın, sılası Bor yiğidim!...
Ey Allah'ın arslanı, yüreği kor yiğidim!...
Şanlı direnişimiz ders olsun şebeklere
Hadlerini bildirdin vatansız köpeklere
Yaralı gönüllere sultan oldun ey yiğit!...
O zifirî gecede bir tan oldun ey yiğit!...

İman denen mermiyi, namlulara sürdün sen
Batı uşaklarının defterini dürdün sen
Küstah palikaryaya dersini verdin Ömer!
Peygamber-i Zîşan'ın yurduna erdin Ömer!
Neron yaktı vatanı, ateşi söndürdün sen
Türk'ün kara bahtını, talihe döndürdün sen
Şahadet rayihası yayılıyor parkandan
Asım'ın kutlu nesli, yürüyecek arkandan
Kumpasları bozdun sen, rüyası kutlu yiğit!...
Son destanı yazdın sen, mayası kutlu yiğit!...

M. NİHAT MALKOÇ